“มี่เอ๋อร์ บอกยายทีว่าเกิดเรื่องอันใดขึ้น” เหมาไป่เก็บความสงสัยมาตั้งแต่ที่อี้หานประกาศกลางโต๊ะอาหารว่าจะหมั้นหมายกับลี่มี่
“ท่านยาย คือเรื่องนี้…” ลี่มี่จำต้องเล่าเรื่องราวทุกสิ่งให้ท่านยายฟัง เพราะนางมิอยากให้ท่านยายต้องเป็นห่วงและกังวลไปมากกว่านี้
“เจ้าตัดสินใจดีแล้วหรือ การช่วยคุณชายโจวย่อมเป็นสิ่งที่ดี แต่เจ้าอย่าลืมว่า ถ้าข่าวการหมั้นหมายของเจ้าถูกเผยแพร่ออกไป วันหน้าอาจมิมีชายใดเข้าหาเจ้า เพราะคิดว่าเจ้ามีพันธะผูกพันกับท่านเจ้าเมืองแล้ว”
“แต่…ท่านเจ้าเมืองเอ่ยว่าจะรับผิดชอบเรื่องนี้นะเจ้าคะ อีกอย่างท่านเจ้าเมืองก็เป็นคนที่ช่วยอาหมิงไว้ ข้ามิอาจนิ่งเฉยมองบุตรของเขาถูกพรากไปต่อหน้าต่อตาได้” ลี่มี่เอ่ยอธิบายในมุมมองของตนออกไป แม้ว่านางเองก็มิเข้าใจว่าเพราะเหตุใดนางต้องทำถึงเพียงนี้ เหตุใดจึงมิรู้สึกเสียดายชื่อเสียงของตนเอง ที่จากนี้จะต้องขึ้นชื่อว่าเป็นสตรีที่มีพันธะผูกพันแล้ว
“ยาย
