พี่เอกอาบน้ำสระผมท่ามกลางสายน้ำอุ่นที่สาดรดลงมา เขาฮัมเพลงในคออย่างอารมณ์ดีแล้วชำระล้างตัวเองจนสะอาด ก้มลงมองแก่นกายที่แข็งตั้งกำลังผงกตัวด้วยความหิวโหยแล้วก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ
"เฮ้อ.. ดันใจอ่อนปล่อยตัวกลับไปจนได้.. ทำไงกับเจ้านี่ดีล่ะทีนี้.."
.
.
.
ศรัณย์ขับรถพาริสากลับถึงที่พักโดยไม่มีใครกล้าพูดอะไรกันตลอดทาง แม้ในหัวแต่ละคนจะมีสิ่งที่อยากพูดอยากถามกันมากมายแต่ก็เหมือนกำลังรอให้ถึงห้องเพื่อที่จะได้คุยกันได้อย่างเปิดเผย
"ไปคุยกันที่ห้องใครดี" ศรัณย์ถามขณะกำลังรอกดลิฟท์
"ห้องมึงก็ได้.. สะอาดกว่าห้องกูเยอะ" ริสาตอบแบบไม่กล้าหันไปมองหน้าเขา
"อืม..."
ทั้งสองคนอยู่ในลิฟท์ที่เงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน ศรัณย์ยืนเบียดริสาจนแขนแนบชิดกันด้วยความจงใจ ส่วนริสาก็ไม่มีท่าทีจะหลบหนี ได้แต่ปั้นหน้านิ่งพยายามไม่หลุดยิ้มออกมาและแอบลุ้นในใจว่าเมื่อมาอยู่ในที่แคบเพียงสองคนแบบนี้ใครจะทนไม่ไ
