"น้องสา.. แน่ใจนะครับว่าจะขึ้นไป"
"...ถ้าพี่เอกไม่สะดวก งั้นเรา"
"ไม่ๆ ไม่ใช่แบบนั้น.. พี่แค่แปลกใจไม่คิดว่าอยู่ดีๆ น้องสาจะตกลงน่ะ"
พี่เอกหันไปถามย้ำริสาให้แน่ใจอีกครั้งเมื่อเขาขับรถมาจอดอยู่ใต้คอนดูสุดหรู ส่วนริสาก็นั่งนิ่งก้มมองจอโทรศัพท์คิดหวังให้มีสายโทรเข้าหรือข้อความอะไรก็ได้ที่จะช่วยหยุดความคิดบ้าๆ นี่ไว้ ขอแค่เขาคนนั้นทักมา จะพูดอะไรก็ได้แต่ขอเพียงแค่คำเดียวเท่านั้นที่ทำให้รู้ว่าเธอยังอยู่ในความคิดของเขา แล้วเธอก็พร้อมจะหยุดสิ่งที่คิดทำอยู่เพื่อไปหาให้เร็วที่สุด.. แต่โทรศัพท์ก็ยังเงียบ..
"สายังไม่ได้จะตกลงอะไร.. แค่คืนนี้สายังไม่อยากอยู่คนเดียว.."
"ครับ เข้าใจแล้ว.. เราขึ้นไปคุยกันข้างบนนะ มีอะไรไม่สบายใจเดี๋ยวพี่ช่วยรับฟังให้"
"คะ-คือ.. พี่เอกลงรถไปรอก่อนได้ไหมคะ ขอสานั่งคิดอะไรเงียบๆ แป๊บนึงนะ.. ไม่นานหรอกค่ะ"
เมื่อพี่เอกลงจากรถไปยืนรออยู่ด้านข้าง เธอก็กลับมาจ้องมองดูข้อค
