“เปล่า ไม่ได้คิดจะโยน”
“แล้วคิดจะทำอะไร”
“จูบ ให้ปากแตกไปเลย”
ยลรดาจึงเงียบเสียงลง ปิดปากสนิทเมื่อถูกเควินอุ้มกลับมาที่รถ ผ่านผู้คนกับความวุ่นวายมาได้อย่างเรียบร้อยเพราะเหล่าบอดี้การ์ดที่ติดตามเงียบๆต่างโผล่ออกมาให้เห็นแล้วมาคอยเคลียร์เส้นทางพร้อมกับติดตามอยู่ใกล้ๆเพราะสถานการณ์ไม่ปลอดภัยอีกแล้ว
เมื่อเช้าดูมีความเป็นส่วนตัวมาก จนถึงเวลานี้เองที่ยลรดาเพิ่งได้รู้ว่ามีคนคอยติดตามเขาอยู่ตลอดเวลา กระทั่งขึ้นรถไปแล้ว เควินก็กดปิดกระจกระหว่างห้องโดยสารลง
“เมื่อกี้ตอนฉันได้ยินเสียงปืนฉันตกใจมาก กลัวว่าเธอจะเป็นอะไรไปแล้ว ฉันเป็นห่วงเธอมากนะหมีน้อย” เขาว่าพลางเอื้อมมือมาลูบไล้แก้มนุ่มของยลรดาแล้วดึงเธอเข้าไปกอดเสียอย่างนั้น ยลรดาตกใจเล็กน้อยกับท่าที
“เรียกฉันว่าเยลลี่เหมือนเดิมดีกว่าค่ะ เรียกหมีน้อยฉันรู้สึกตัวเองเป็นตุ๊กตาไม่ใช่คน”
“ก็ได้เยลลี่ แล้วเธอเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“ขอบคุณค่ะ ฉันไม
