ยลรดาพยักหน้าไม่ได้ตอบอะไรมากเพราะสายตามองทั่วบริเวณอย่างเพลิดเพลินกระทั่งรู้สึกว่าเควินเงียบไปเธอจึงหันไปมองเขา
ตอนนั้นเองเธอจึงเห็นว่าเขามองใครอยู่ เธอมองตามเขาไปจึงเห็นว่าเขามองผู้หญิงร่างสะโอดสะองคนหนึ่งอยู่ ยลรดาลอบสังเกตจึงเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นสวยดูดีไปทั้งตัว ใช่แล้วแบบนี้สิที่เขาเรียกว่าสวยจริง อะไรจริง
“น่ากินกว่าขนม ก็เจ้าของร้านหรือเปล่าคะ” ยลรดาเอ่ยแซวเบาๆ
เควินคงรู้ตัวว่าเผลอมองนาน เขาจึงกระแอมขึ้น
“ขอโทษที”
“คุณรู้จักเธอหรือเปล่าคะ เห็นมองนานเชียว ”
“ใช่ ผมรู้จักเธอ” เควินตอบ “รู้จักดี”
ยลรดามองไปที่หญิงสาวคนนั้นอีก “รู้ใจด้วยหรือเปล่าคะ”
เขาหันมามองเธอแวบหนึ่ง “หวงเหรอไง หรือว่าหึง”
“ใครคิดแบบนั้นกันเล่า”
แล้วสาวสวยคนนั้นก็เดินตรงมาทางที่เควินกับเธอนั่งอยู่สีหน้ามองมาที่เขาอย่างคนคุ้นเคยกันดี พร้อมกับรอยยิ้มหวาน
“เควินคะเราไม่เจอกันซะนานเลยนะ ไม่คิดว่าวันนี้จะเจอคุ
