“หยุดมองฉันแบบนี้ ไม่งั้นเห็นดีแน่ ฉันจะไม่ช่วยคุณอีก”
เควินถอนหายใจ เขาง่วงก็ง่วง อยากงาบก็ด้วย แต่แหย่มากกว่านี้ไม่ได้เดี๋ยวหลุดมือแน่
“ก็ได้ คนสวยฉันจะเข้าประเด็นเลยละกัน”
“อธิบายในส่วนของคุณมาได้เลยค่ะ ฉันพร้อมฟังแล้ว อย่าโยกโย้”
ในตอนนี้ที่เขาต้องการทดสอบยลรดาว่าหากเห็นร่างกายเปล่าเปลือยของเขาเธอทนได้ไหมเธอทนได้ เถียงกับเขาในสภาพนี้ได้ ไม่ใช่เห็นเขาปลดกระดุมลุกขึ้นมาวิ่งหนีลงจากเตียงแบบสาวน้อยไร้เดียงสาที่ทนมองสรีระอันบึกบึนไม่ได้ แบบนั้นเขาเองก็ไม่ไหว เมื่อครู่เขาให้เธอสอบผ่าน ถึงเธอจะกลัวแต่พยายาม ถือว่าด่านแรกผ่านไปได้ด้วยดี เธอไม่วิ่งเตลิดออกไปตอนที่เขาเปลือยท่อนบนแต่ท่อนล่างล่ะ หรือควรจะถอดเพื่อการทดสอบเพิ่มเติม ไม่ดีกว่า
เควินลอบยิ้ม“ฉันอยากจะบอกเธอว่าถ้าตกลงยอมเป็นเพื่อนนอนกับฉันก็ต้องยอมให้ฉันกอดด้วยการพาดมือป่ายขาไปตามตัวเธอได้ด้วยเหมือนเวลามินิแบร์มันถูกกอด เธอต้องยินยอ
