คนจะโดนทิ้ง…4/1
1185 คำ
ต่อตระกูลออกแรงสะบัดข้อมือเพียงเล็กน้อยตีลูกขนไก่โต้กลับไปหาฝ่ายหญิงที่ตีกลับมาหาเขาสุดแรง เธอดูเหนื่อยหอบมากในตอนนี้ เหงื่อผุดพรายเต็มใบหน้าหยดย้อยลงปลายคางมนจากร่างกายที่เผาผลาญความร้อน ต่างจากชายหนุ่มที่เหมือนจะไม่ได้ออกแรงอะไรมาก เล่นกีฬากับผู้หญิงที่มีพละกำลังน้อยกว่าจะไปเหนื่อยอะไรล่ะ แต่ก็นั่นแหละ เขาก็ไม่ได้ออกกำลังประเภทนี้มานานแล้ว เล่นแต่กิจกรรมในร่มถนัดแต่ทำบนเตียงและโซฟา ได้มาขยับร่างกายหน่อยก็ดี
เสียงลูกแบดกระทบกับเส้นเอ็นที่ขึงเป็นตาข่ายเด้งแหวกอากาศกลับไปหาฝั่งตรงข้ามครั้งแล้วครั้งเล่า จนสุดท้ายฝ่ายหญิงก็เหนื่อยหอบเกินกว่าจะวิ่งมารับลูกหยอดที่ตกอยู่หน้าเนตได้ทัน
“ว้าย”
ลัลนาก้าวขาพร้อมกับยื่นมือมารับลูกไม่ทันทำให้เธอเสียหลักล้มพับลงตรงหน้าตาข่ายที่ขึงกั้นทั้งคู่ ต่อตระกูลเห็นแบบนั้นก็รีบสไลด์ตัวลอดใต้ตาข่ายเข้ามาประคอง
“เป็นยังไงบ้างครับน้องนานา”
สาวสวยที่เหงื่อออกท่วมตัวยิ้ม ส่ายหน้า ยกมือโบกก่อนจะเอ่ย
“ไม่เป็นไรค่ะพี่ต่อ...” แล้วเธอก็หัวเราะเบา ๆ ออกมา พวงแก้มขาวตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีชมพูปลั่งอย่างคนมีเลือดฝาดเต็มหน้า ต่อตระกูลประคองร่างบางในชุดกีฬา กางเกงขาสั้นให้ลุกขึ้นแล้วพาไปนั่งที่ขอบสนาม แถมยังบริการด้วยการยื่นผ้าเช็ดหน้าและขวดน้ำแร่ให้
“ขอบคุณค่ะ”
หญิงสาวยกมาจิบสองครั้ง ซับเหงื่อที่ใบหน้าและลำคอระหง ปรับอัตราการเต้นของหัวใจได้จึงหันมาพูด
“นานาไม่ได้ตีแบดหนัก ๆ แบบนี้นานแล้วเหมือนกันค่ะ สนุกมาก พอ ๆ กับเหนื่อยมาก คืนนี้กลับไปคงนอนหลับเป็นตาย ดีที่พรุ่งนี้ไม่มีสอน”
สำหรับฝ่ายหญิงใช้แรงเยอะคงหนักอยู่หรอก แต่สำหรับเขาเหมือนแค่เดินไปเดินมา แล้วยกแขนขึ้นลงก็เท่านั้น
“ครับ” เขายิ้ม
“พี่ต่อตีแบดเก่งเหมือนกันนะคะ”
“อ้อ ก็เคยเล่นอยู่บ้างครับ”
“นานาชอบเล่นกับพี่ต่อค่ะ ได้ออกแรงเยอะดี ก่อนหน้านี้นานาตีแบดกับเพื่อนผู้หญิง โอเคแรงเราอาจจะพอ ๆ กัน ก็คิดว่าออกแรงเยอะแล้ว แต่พอมาเล่นกับพี่ต่อ นานารู้แล้วว่าการตีแบดที่สนุกจริง ๆ มันเป็นแบบนี้นี่เอง ครั้งหน้าเรามาเล่นด้วยกันอีกนะคะ นานาชอบ”
ต่อตระกูลมองหญิงสาวด้วยสายตาเอ็นดู หายใจแทบจะไม่ทันยังจะอยากเล่นอีก
“ได้ครับ ถ้าน้องนานาชอบเราค่อยมาเล่นด้วยกันอีก”
“เทนนิสด้วยเป็นไงคะ นานาชอบขยับร่างกายเยอะ ๆ”
เธอยักคิ้วให้ ต่อตระกูลพยักหน้ารับ บอกกลับไปว่า
“อะไรก็ได้ที่น้องนานาอยากเล่น พี่เล่นได้หมด”
จากนั้นทั้งคู่ก็ออกไปหาอาหารเบา ๆ รับประทานกันต่อก่อนจะแยกย้ายกันกลับด้วยความรู้สึกดี ๆ ที่ค่อยแทรกซึมเข้ามาในใจ
ในเวลาเดียวกัน... ขณะที่ต่อตระกูลตีแบดอยู่กับผู้หญิงอีกคน อติกานต์ก็กลับมาอยู่ที่คอนโดมิเนียมรอเขา เธอไม่รู้หรอกว่าเขาจะไปทำอะไร ที่ไหน อย่างไร เพราะไม่มีสิทธิ์ก้าวก่ายเรื่องของเขามากขนาดนั้น แค่เห็นเขากลับมานอนที่ห้องทุกวันนั่นก็เพียงพอแล้ว เขาอาจจะไปต่อกับเพื่อนก็เป็นไปได้ ทว่าในวันเสาร์นี้เป็นวันเกิดอายุครบยี่สิบสองปีบริบูรณ์ของเธอ และเป็นช่วงปีสุดท้ายที่จะได้อยู่ด้วยกัน อติกานต์จึงคิดอยากชวนเขาให้พาเธอไปรับประทานอาหารที่ร้านดี ๆ สักแห่ง...อีกสักครั้ง
ตลอดมาไม่ว่าเธอจะขออะไร ถึงแม้จะเป็นน้อยครั้งที่เอ่ยปาก หากแต่ต่อตระกูลก็ไม่เคยปฏิเสธในคำขอนั้น ครั้งนี้เพียงแค่เธออยากให้เขาพาไปร้านอาหารซึ่งก็ไม่ได้บ่อยนัก เขาคงไม่ปฏิเสธหรอกนะ
ขออย่าให้เขาปฏิเสธเลย เธอไม่ได้เตรียมใจรับมัน
ต่อตระกูลกลับมาถึงคอนโดในเวลาสามทุ่มเศษ เขากลับมาในชุดกีฬา อติกานต์เห็นก็รีบเข้าไปช่วยถือกระเป๋าที่ใส่อุปกรณ์ออกกำลังกายอย่างรู้หน้าที่
“คุณต่อไปออกกำลังกายมาเหรอคะ”
หญิงสาวเอียงหน้าถามเจื้อยแจ้ว
“อืม ไปตีแบดมา”
เขาตอบตามตรง อติกานต์ยิ้มมองร่างกายที่เต็มแน่นด้วยมัดกล้ามเนื้อสวยอยู่แล้ว ขนาดไปออกกำลังกายแต่ตัวเขายังหอมมากอยู่เลย
“ทานอะไรมาแล้วใช่มั้ยคะ”
“อืม”
มีเสียงตอบรับกลับมา ก่อนร่างบางที่นำของไปเก็บไว้จะเดินมาหาเขาที่โซฟาพร้อมกับน้ำเย็นแก้วหนึ่ง พลางยอบกายนั่งลงข้าง ๆ ต่อตระกูลดื่มน้ำที่เธอนำมาให้แล้วหันหน้าไปมองอีกฝ่ายก็พบกับรอยยิ้มสวยพิมพ์ใจ เขามุ่นคิ้วแล้วยิ้มตาม
“มีอะไรรึเปล่า มานั่งจ้องหน้าฉันแบบนี้”
อติกานต์สอดปลายนิ้วเข้าหากัน บิดเบา ๆ อายเล็กน้อยที่เขารู้ทัน
“ก็มีค่ะ”
“ว่ามา”
ถ้าเขาบอกให้พูด เธอก็ต้องพูดออกไปเลย อย่าอ้อมค้อมเขาไม่ชอบอะไรที่ซับซ้อน
“คือ วันเสาร์นี้คุณต่อมีนัดรึยังคะ...”
เขาจ้องหน้าเธอสื่อให้หญิงสาวพูดต่อให้จบ แล้วเขาจะตัดสินใจเอง
“คือ เอยอยากให้คุณต่อพาเอยไป เอ่อ...ทานโอมากาเซะค่ะ เอยอยากทานสักครั้ง”
“วันเสาร์นี้เหรอ” เขาทวน
“ค่ะ”
ต่อตระกูลทำหน้าครุ่นคิดไปถึง... วันเสาร์นี้จริง ๆ ก็ยังไม่มีแพลนทำอะไร พาเธอไปกินอาหารที่อยากกินไม่กี่ชั่วโมงก็น่าจะได้
“อืม ได้สิ”
“เย่ คุณต่อใจดีที่สุด”
เธอดีใจที่เขาตอบรับคำขอจึงสวมกอดแล้วยื่นจมูกไปหอมแก้มเขาเป็นการกระทำที่ปกติเวลาอยู่ด้วยกัน ก่อนผละออกมายิ้มกว้าง ต่อตระกูลเห็นแล้วมันเขี้ยวจึงยกมือบีบจมูกโด่งรั้นเบา ๆ
มีการพูดคุยแบบกะหนุงกะหนิงตามประสาคนที่อยู่ด้วยกันมากว่าสามปี ก่อนจะแยกย้ายไปทำธุระส่วนตัวแล้วกลับมาขึ้นเตียงนอนพร้อมกันอีกครั้ง
ก่อนจะหลับตาลงต่อตระกูลไม่ลืมที่จะกดส่งข้อความบอกฝันดีไปหาผู้หญิงที่เขาเพิ่งแยกจากมา
ต่อตระกูล : ฝันดีครับน้องนานา
*แนบสติกเกอร์หมีส่งจูบ*
ลัลนา : เช่นกันค่ะพี่ต่อ วันนี้สนุกมากเลยค่ะ
เดี๋ยววันเสาร์เรานัดกันอีกนะคะ
(อ่านแล้วเงียบด้วยกันทั้งคู่)
^
^
^
***โปรดติดตามตอนต่อไปนะค้า จะได้ไปกินรึป้าว ?
- ผู้เขียน
