กลิ่นใหม่…3/2
1268 คำ
เหมือนความรู้สึกดี ๆ ของคนทั้งสองจะเพิ่มพูนขึ้นรวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อว่ามันจะเกิดขึ้นเร็วขนาดนี้ ออกจากคาเฟทั้งสองก็ไปหาร้านดินเนอร์นั่งจิบไวน์รสเลิศด้วยกันต่ออีกสักหน่อย ก่อนเขาจะพาเธอไปส่งบ้านในเวลาไม่เกินสี่ทุ่ม แล้วขับรถกลับมาที่คอนโดมิเนียม ก็เจอกับผู้หญิงอีกคนที่ยังไม่นอน
“คุณต่อ”
น้ำเสียงสดใสร้องเรียกออกมา อติกานต์ไม่เอ่ยถามหรอกว่าเขาไปไหน หรือทำอะไรถึงกลับมาตอนนี้ แค่เขากลับมาเธอก็ดีใจแล้ว
“ยังไม่นอนอีกเหรอ”
“ก็ยังค่ะ ยังไม่ง่วงด้วย”
ต่อตระกูลพยักหน้า แล้วเดินไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเหมือนเดิม คนที่อยู่ด้วยกันมานานคงไม่มีอะไรให้พูดกันมากมายนัก เมื่อเขากลับมานอนบนเตียงก็มีร่างนุ่มนิ่มพลิกตัวมากอด เมื่อหลับสนิทมือหนาก็วาดโอบกอดหมอนข้างที่มีชีวิตกลับอย่างอัตโนมัติด้วยความเคยชิน
พอตื่นเช้ามาอติกานต์ก็ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนที่มหาวิทยาลัยในวันแรกของสัปดาห์ เธอแต่งตัวเกือบจะเรียบร้อยแล้วเหลือแค่รัดเข็มขัดรอบเอวร่างสูงก็เดินมารวบสะโพกกลมกลึงเข้ามาหาตัว
“อุ๊ย คุณต่อ เอยแต่งตัวแล้วนะคะ”
บ่นเสียงอู้อี้ ร่างบางบิดหนีอย่างอ้อยอิ่ง ต่อตระกูลไม่สนใจเสียงประท้วงเล็ก ๆ ของเธออยู่แล้วนอกจากความต้องการของตัวเอง เขารู้ว่าจับจุดตรงไหนร่างกายของเธอถึงจะอ่อนระทวย ในขณะที่ต้นขาอวบแน่นหนีบเกร็งเขาก็ถกกระโปรงทรงเอขึ้นไว้เหนือสะโพกเด้ง สอดมือเข้ามาใต้หว่างขาพยายามแทรกเข้ามากอบกุมเนินหนั่นสวาทผ่านชั้นปราการบาง ๆ
“อื้อ”
มีเสียงครางหวานออกมาเมื่อจุดอ่อนไหวกำลังถูกบี้บดกดคลึงจากเบาไปหาหนัก ส่งผลให้สองขาเรียวกางแยกจากกัน พอหันใบหน้ากลับมาก็ถูกริมฝีปากหยักมอบจูบให้อย่างดื่มด่ำ เขาดึงชั้นในตัวจิ๋วของเธอลงมาไว้บริเวณข้อพับหัวเข่า ช่วยไม่ได้ก็ตัวตนของเขาตื่นในตอนเช้าที่เห็นเธออยู่ในชุดนักศึกษาดูยั่วสวาทแบบนี้
ต่อตระกูลดึงหัวกางเกงยางยืดของตัวเองลง งัดความแข็งขึงที่ผงาดออกมา ถูไถกับร่องสะโพกที่มีความฉ่ำแฉะจากน้ำที่ไหลออกมาจากรูรักของเธอ ก่อนจะค่อย ๆ เสือกไสมันเข้าไปในกลีบดอกไม้นุ่ม
“อ๊ะ อื้อ”
“อา”
แล้วกระแทกเป็นจังหวะต่อเนื่องจนปลายเท้าทั้งสองข้างของเธอต้องเขย่งรับกับสะโพกแกร่งที่ตอกตรึงเข้ามา เสียงเนื้อแท้กระทบกันดังเสนาะหูกระตุ้นอารมณ์กำหนัดให้ลุกโชน ร่างบางถูกกระแทกกระทั้นจนตัวโยนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ที่เห็นความเคลื่อนไหวของคนทั้งคู่ เขาจ้องมองสีหน้าที่เหยเก มองริมฝีปากอิ่มที่ส่งเสียงร้องครางออกมาตอนเขากระแทกเข้าหนัก ๆ มองดวงตาที่ปรือฉ่ำซึ่งก็มองสบตาเขาผ่านกระจกบานเดียวกัน มันดูเซ็กซี่และยิ่งอยากกระแทกเธอให้หนัก เขาเคยทำแบบนี้หลายต่อหลายครั้งจนบางครั้งอติกานต์ก็ไปเรียนสาย
มองหน้าหญิงสาวที่ส่วนกลางกลายเชื่อมต่อกับเขาในขณะนี้ ต่อตระกูลอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเขาทำแบบเดียวกันกับลัลนาเธอจะดูเซ็กซี่ น่าบดขยี้แบบเดียวกับอติกานต์ไหม ก็ต้องลองดูในสักวัน
อติกานต์ยังคงตอดรัดเขาอย่างดีเยี่ยมเสมอมา มีเซ็กซ์กับเธอไม่เคยมีจังหวะไหนที่เขาอยากหยุดลงกลางคันมีแต่อยากถลำลึกไปให้สุดเท่าที่จะไปได้ อย่างว่าเธออยู่ในวัยสาวสะพรั่งเปรียบดั่งดอกไม้ที่เริ่มเบ่งบาน เห็นกลีบดอกที่แผ่กระจายความสวยเต็มที่สู่สายตาผู้พบเห็น หากอีกนัยหนึ่งก็น่าเสียดายที่เขาได้เชยชมดอกไม้ในช่วงเวลาก่อนผลิบานเต็มที่แล้วก็ต้องปล่อยให้คนอื่นมาเชยชมความสวยสะพรั่งของมันต่อไป
ในวันข้างหน้าเธอจะงดงามสักแค่ไหนนะ
ในความคิดของผู้ชายวัยสามสิบอย่างเขา คิดว่าผู้หญิงสวยสะพรั่งและมีเสน่ห์ยั่วยวนที่สุดในวัยเลยเบญจเพสอย่างลัลนาในตอนนี้ ก่อนหน้าเขาไม่ชอบเด็กวัยใสมาก่อนจนได้พบอติกานต์ที่ทำให้เขาแหกกฎที่ตนเองตั้งไว้
ต่อมาเขาก็จับต้นขาข้างหนึ่งของเธอยกขึ้นทำให้อติกานต์เบี่ยงตัวตาม ยกแขนขึ้นมาคล้องคอแกร่งเพื่อทรงตัว มืออีกข้างดันกระจก ท่านี้มันทำให้เขามองเห็นส่วนที่เชื่อมต่อระหว่างกันชัดเจนในกระจก
“อา”
เสียงครางต่ำดังออกมาผสานกับเสียงหวานครางเรียกชื่อเขา
“ไม่ไหวแล้วค่ะคุณต่อ อื้อ”
สิ้นประโยคตัวของอติกานต์ก็กระตุกเกร็งพร้อมกับปล่อยเสียงร้องสะท้าน แต่ตัวเขายังไม่หยุดคงเร่งจังหวะต่อเนื่องไปอีกครู่หนึ่งจนร่างกายอดกลั้นไม่ไหวก็รีบถอดถอนตัวออกมาฉีดพ่นของเหลวใส่สะโพกขาวเนียนที่มีรอยแดงเป็นปื้นจากนิ้วมือที่บีบเค้น มันสาดกระเซ็นออกไปเป็นวงกว้างจนโดนเสื้อผ้าบางส่วนของเธอ หญิงสาวจึงต้องเปลี่ยนชุดใหม่ทั้งชุดก่อนจะออกไปเรียนได้
แยกจากเขาไปคงมีผู้ชายเข้ามาหาอติกานต์ไม่น้อยแน่ ๆ มานอนกับเธอแทนที่เขา ไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกที่เห็นผู้หญิงสวย ๆ แล้วไม่คิดเรื่องเซ็กซ์ในหัว แค่คิดว่าในภายภาคหน้าเธอจะนอนกับคนอื่นทำไมใจมันรู้สึกแปลบปลาบแบบนี้
อติกานต์เข้าเรียนพร้อมเพื่อนในคลาสเรียนแรกของอาจารย์ลัลนา เธอตั้งใจเรียนเหมือนทุกวิชา พออาจารย์หันมาสบตาเธอก็ยิ้มขณะที่ลัลนาเองก็ยิ้มให้เธอเหมือนกันเพราะเห็นแล้วว่าอติกานต์ตั้งใจเรียนอีกทั้งยังทำงานพิเศษไปด้วย เธอยังคิดเลยว่าถ้าเรียนจบจะแนะนำให้ไปสัมภาษณ์งานที่บริษัท
สอนจบชั่วโมงลัลนาก็หิ้วกระเป๋าผ้าใบใหญ่ที่ใส่เอกสารและของจำเป็นอื่น ๆ วันนี้ที่หูกระเป๋าของอาจารย์มีพวงกุญแจหมีหัวโตลำตัวเล็กสีชมพูพาสเทลห้อยอยู่มองดูธรรมดาแต่ก็มีความน่ารักน่าสนใจอยู่ในนั้น
“อาจารย์มีสอนต่อมั้ยคะ ไปห้องไหนเดี๋ยวหนูช่วยหิ้วกระเป๋าไปส่งค่ะ”
อติกานต์เสนอความช่วยเหลือเมื่อเห็นว่าในกระเป๋าอาจารย์มีชีตและหนังสืออยู่เต็ม
“อ้อ ก็ดีจ้ะ หนักเหมือนกัน อาจารย์มีสอนต่อที่ตึกห้า”
“หนูก็จะไปเรียนที่ตึกนั้นเหมือนกันค่ะ หนูช่วยหิ้วกระเป๋านะคะ”
ลูกศิษย์คนสวยช่วยอาจารย์ที่สวยไม่แพ้กันถือของไปส่งที่ห้องเรียนอีกห้อง พลางคุยกันไปด้วย เมื่อมาถึงลัลนาก็กล่าวขอบใจลูกศิษย์เธอรู้สึกดีกับเด็กคนนี้มากขึ้นทุกครั้งที่ได้เจอ ระหว่างรอให้นักศึกษาเข้ามาเรียน ลัลนาก็ส่งข้อความไปหาคนที่เธอคิดถึง
ลัลนา:เย็นนี้ไปตีแบดกันมั้ยคะ
รอไม่นานก็มีข้อความส่งกลับมา
ต่อตระกูล:ได้เสมอครับ
^
^
^
***โปรดติดตามตอนต่อไปค่า
- ผู้เขียน
