น้ำเสียงหวานดังเดิม ทว่าคำพูดกลับเย็นเยียบดั่งคนตั้งใจพูดชัดๆ พร้อมดวงตาสวยที่เปิดขึ้นมองเขา นั่นไม่ใช่มุกชมพูที่เขารู้จัก เด็กนั่นไม่ได้เด็ดขาดแบบนี้ แค่เขาชี้นกหล่อนก็บอกนก เขาชี้ไม้หล่อนก็ว่าไม้ และเขาอยากเป็นม้าหรือให้หล่อนเป็น มุกชมพูก็ไม่เคยขัด แต่ที่เห็นอยู่นี้ไม่ใช่เลย
แววตาแบบนี้คือไม่ยอม
“แต่เธอต้องทำ! ฉันสั่ง!” มือข้างหนึ่งกระชากหล่อนให้นั่งลง อีกข้างกดหัวไว้ แต่มุกชมพูกลับขัดขืนทั้งยังดิ้นรน
“ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้นะ!”
“ไม่ปล่อย! เธอต้องทำ!”
“หนูไม่ทำ และจะไม่ทำอีกต่อไปแล้ว! นายหัวไม่มีสิทธิ์มาสั่งหนู”
“ทำไมฉันจะไม่มี ฉันเป็นผัว!”
“ไม่ใช่! นายหัวไม่ใช่ผัว!”
“ฉันเอาเธอจนพรุนจะไม่เรียกว่าผัวได้ไง!”
“ถ้าอย่างนั้นผู้ชายทั้งฟาร์ม รวมทั้งคริสต์ หนูก็ต้องเรียกผัวด้วยสิ”
“นี่เธอ... มุกชมพู!”
หน้าตาถือดีของมุกชมพูเชิดขึ้นมองเขามันทำให้เลือดในกายเขาเดือด นี่มุกชมพูแอบเล่นเสียวกับค
