นางบำเรอยอดรักนายหัวเถื่อน

      ‘อ้า... เสือ... มุกเสียว...’ เสียงหวานดังแผ่วปานจะขาดใจของคนใต้ร่างเรียกรอยยิ้มที่มุมปาก เขายิ้มเพราะนี่มันคือความภาคภูมิใจของลูกผู้ชาย การทำให้คนที่รักครวญครางด้วยความซ่านเสียวมันบ่งบอกว่าเขา ‘เก่ง’ และเขาเก่งกว่านี้แน่ เพราะเขาจะมอบความสุขจนเจ้าหล่อนจะครางเสียงหลงเลยทีเดียว ปากร้อนเคลื่อนจูบจากซอกคอลงไปตามหัวไหล่ลาดเนียน มือก็บีบเคล้นเต้าขนาดพอดีไปด้วย จนใบหน้าลงมาคลุกเคล้ากับผิวเนื้อบอบบาง เขาก็ไม่ยั้งจังหวะให้ช้า ปลายลิ้นทำหน้าที่ตวัดเลียหัวนมทั้งสองข้างสลับไปมา ข้างไหนว่างเว้นจากปาก ก็ถูกปลายนิ้วสะกิดบี้ ขยี้เบาๆ สลับลงน้ำหนักจนหล่อนครางกระเส่า แอ่นอกขึ้นหาเขาอย่างห้ามความอายไว้ไม่ไหวอีกแล้ว เขาเองก็ห้ามใจไว้ไม่ได้เช่นกัน ลิ้นสากลากจากเนินนมอวบอิ่มลงไปตามหน้าท้องราบเรียบ จูบแผ่วเบาท่ามกลางเสียงร้องเสียดเสียวไม่หยุด และก็ลากต่ำลงไปทุกที ท่ามกลางเสียงกระเส่าหวานดั่งจะร่ำร้อง และก็ไปหยุดที่... ดวงตาคมเข้มฉายแววคุกรุ่นแห่งเพลิงสวาททอดมองดอกไม้แสนงามที่เขาเคยล่วงล้ำไปแล้วหลายต่อหลายครั้ง ตั้งแต่ตกลงคบหากันเป็นคนรักเมื่อเดือนก่อน ในทุกที่ที่มีโอกาส ทุกที่ที่ความต้องการบงการ เขากับหล่อนก็พร้อมที่จะสร้างความสุขให้แก่กันและกัน แต่นี่จะเป็นครั้งแรกของการลงลิ้นและกลืนกินหยาดน้ำหวาน ‘เสือ... อื้อ... ไม่นะ...’ ใบหน้าเซ็กซี่สุดๆ ส่ายหน้าดิก ดวงตามีแววหวาดหวั่น ริมฝีปากเผยอน้อยๆ หอบกระเส่า ฝ่ามือทาบปิดความสวยงามเอาไว้ แต่มีหรือที่เขาจะหยุด เพราะนี่จะเป็นอีกประสบการณ์รักที่เขากับหล่อนจะพานพบไปด้วยกัน เขารู้แล้วว่าอารมณ์ของผู้ชายที่อยากทำให้ผู้หญิงที่รักมีความสุขมันเป็นยังไง ทุกพื้นที่บนร่างกายของหล่อน เขาสามารถแตะต้อง ดูด เลีย และกลืนกินได้อย่างไม่รังเกียจ อยากกลืนกินหล่อนทุกตารางนิ้ว ‘ให้เสือกินนะ เสืออยากกิน’ พูดพลางยื้อฝ่ามือน้อยๆ ออก มองเจ้าของดอกไม้ดั่งร้องขอ จนหล่อนหันหน้าหนีด้วยความอาย ปล่อยให้เขาจ้องมองความสวยงามตรงหน้า ‘และเสือก็... อยากเลีย’ พูดจบก็ฉกลิ้นลงไปทันที ‘เสือ! อื้อ...’ หล่อนผวาดิ้นพล่านแต่กลับพยายามจะเอื้อมมือมาดันหน้าเขาออก แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ เพราะการถูกต่อต้านน้อยๆ เร้าอารมณ์เขาเหลือเกิน ฝ่ามือดันสะโพกหล่อนขึ้นสูงจนความเป็นหญิงที่ถูกเล้าโลมอย่างหนักเปิดกว้าง เขาเห็นเกสรดอกไม้สีแดงสดถูกห้อมล้อมด้วยกลีบสาวสีชมพูชุ่มฉ่ำไม่ต่างจากไข่มุกที่เต็มไปด้วยเมือกของหอยฉาบเอาไว้ ความมันวาวช่างสวยงามล่อลวงปลายลิ้นของเขาเหลือเกิน ‘มุกจ๋า... สวยเหลือเกิน’ ‘อ๊ะ... เสือ... อื้อ... เสือ...’ ลิ้นร้อนตวัดเลียเร็วตามความอยากที่มากล้น ท่ามกลางเสียงหวานครางกระเส่าตามจังหวะปลายลิ้นกระดก ยิ่งหล่อนร้องเขาก็ยิ่งลงลิ้นเลียหนักๆ สอดแทรกไปทั่วทุกที่ที่ลิ้นสามารถไปถึง เพราะยิ่งเลียก็ยิ่งหวานลิ้นดีเหลือเกิน หวานจนเขาอยากชอนลิ้นไปให้ลึกมากกว่านี้ ลิ้นร้อนจ้วงแทงตามความรู้สึกอยากกลืนกิน อยากสัมผัส ดูดเลีย ตวัดปลายลิ้นเข้าไปในร่างกายของหล่อนเท่าที่จะทำได้ เพราะเขาอยากเป็นเจ้าของหล่อนทั้งเนื้อทั้งตัว อยากแสดงความเป็นเจ้าของตีตราจองไว้ทุกพื้นที่ ไม่อยากให้ได้มีโอกาสเห็นความสวยงามนี้ ไม่อยากให้ใครได้ชิมหยาดน้ำหวานนี้นอกจากเขา และอยากให้หล่อนดีดดิ้นอยู่บนปลายลิ้นของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น ‘อ้า... เสือ... อ้า...’ ‘มุกจ๋า... มุกหวาน... หวานลิ้นที่สุดเลย’ ‘แต่มุกเสียว... อื้อ... เสือ... มุกเสียว... เสือ...’ สุขใดเล่าจะเท่าทำให้คนรักอิ่มไปด้วยความสุข และมันใกล้จะสำเร็จเมื่อหล่อนผวาดิ้นพล่าน            ‘อา... อ๊า... อา... เสือ... อ้า...’            สะโพกอวบที่ดิ้นหนีเมื่อครู่กลับเป็นฝ่ายยกร่อนขึ้น ส่ายระริกรับลิ้นเขารัวเร็ว มือที่เคยผลักไสเอื้อมมาจิกทึ้งเส้นผมและกดให้เขาแนบชิด สะโพกหยัดยกโยกใส่ปากใส่ลิ้นเขาอย่างบ้าคลั่ง สัญญาณร่างกายคือหล่อนต้องการให้เขาเร็วขึ้นอีก ลิ้นสากจึงตวัดปาดเลียไปทุกซอกทุกมุมของกลีบสาว ดูดเม้มชิมรสจ้วงเอาหยาดน้ำหวานเข้าสู่ปลายลิ้นของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า จนเสียงหวานครางระรัวปานจะขาดใจ ‘เสือ... อ้า... มุกไม่ไหว... มุกไม่ไหวแล้ว... อา... อ้า... เสือ... อา... อ๊า...’            เพียงตวัดลิ้นละเลงเลียกับกลีบเนื้อบอบบางอีกไม่กี่ครั้ง หล่อนก็กรีดร้องสุดเสียง จากนั้นร่างงามก็สั่นกระตุกอยู่ใต้ริมฝีปากเขา ปากก็ครวญครางถึงความสุขที่ได้รับ แต่เขากลับ...            เฮือก!            ‘ศารทูล’ เบิกตากว้างในความมืด หอบหายใจสะท้านถี่กับ ‘ฝันร้าย’   ใช่... ความมืดรอบกายกับสัมผัสว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงเย็นเยียบนี้คือความจริงที่ส่งตรงถึงสมอง รับรู้ว่าภาพเหตุการณ์เมื่อครู่คือ ‘ความฝัน’ หรืออาจเรียกได้ว่า ‘จิตใต้สำนึก’ ของเขาก็ได้            ร่างสูงใหญ่เปลือยท่อนบนชันกายลุกขึ้นนั่งห้อยขาที่ขอบเตียง แต่ไม่ได้มีแค่ร่างกายของเขาเท่านั้นที่ลุก ไอ้สิ่งที่เด่นสง่าตั้งเป็นลำอยู่กึ่งกลางกาย มันก็ ‘ลุก’ แข็งชันและตั้งโด่ แต่ดีแค่ไหนแล้วที่มันไม่ปลดปล่อยหยาดหยดแห่งความกระสันออกออกมา            “หึ!” แค่นยิ้มให้กับตัวเอง ใครจะบ้าไปฝันเปียกกับฝันร้ายแบบนั้นกัน            ใช่... นั่นมันฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนเขามากว่า 18 ปี            ฝันร้ายเพราะคนใจร้าย            แต่ผลพลอยได้หรืออาจเรียกว่าเวรกรรมจากฝันร้ายนั้น เขาจะทำยังไง