ตลอดระยะเวลา 1 เดือนที่ห่างกัน เขาได้ใช้เวลาคิดไตร่ตรองหลายๆ อย่าง และก็ได้คำตอบว่าในความโหยหาทุกค่ำคืนไม่มีคนที่ชื่อ ‘มุกดา’ อยู่เลย แต่มันเต็มไปด้วย ‘มุกชมพู’
ทุกครั้งที่ได้มุกสีชมพูเม็ดใหม่ ใจเขาก็หวนคิดถึงแต่มุกสีชมพูตัวนั้น หยาดน้ำที่เคลือบหอยมุกขนาดใหญ่ ช่างสวยงาม น่ากลืนกิน และเขาก็อยากฝังแกนลงในหอยมุกเหลือเกิน
แต่ติดที่แม่ไม่ยอม เขาเลยต้องมา
ใจที่คิดจะทำดีกับมุกชมพูให้มากกว่านี้ จะให้อิสระหล่อนได้ปฏิเสธในสิ่งที่เขาต้องการ หากวันไหนที่มุกชมพูไม่พร้อมใจ เขาก็จะไม่หักหาญ จะไม่พูดถึงเรื่องตอบแทนบุญคุณ จะดูแลเอาใจใส่หล่อนอย่างดี และจะไม่ห้ามอะไรหล่อนเลย
แต่ก็มาเจอสิ่งไม่คาดฝันจนได้ ภาพมุกชมพูที่ระริกระรี้กับผู้ชายมันทำให้เขาแค้นใจ
สุดท้ายผู้หญิงชื่อ ‘มุก’ ก็ร่าน! เหมือนกันทุกคน แค่ห่างผัวไม่ทันไร ก็พร้อมจะกระโจนสู่ดุ้นใหม่ได้ง่าย
“ไอ้เด็กนั่นมันเป็นใคร”
“อุ๊ย!”
เสียงร้องท
