ฉันนั่งอยู่ในความมืดบนโซฟาตัวเดิม พี่ ๆ แม่บ้านทุกคนขอตัวไปนอนเพราะนี่มันก็ 4 ทุ่มแล้ว ฉันจะรอเอาให้มันเคลียร์ ยอมก็เจ็บ พังก็เจ็บ จะทำยังไงฉันก็ต้องจบ ไม่มีหรอกนะเมียหลวงยืนหนึ่งเพราะชีวิตเราต้องมีเมียแค่คนเดียวสิ!!!
ฉันหยุดจินตนาการในหัวไม่ได้เลย หยุดภาพที่เขาจะไปนอนกอดกัน อ้อมกอดที่มันเคยเป็นของฉันตอนนี้กำลังถูกขโมยไปด้วยคนอีกคน ที่เป็นพี่สาวของฉัน จิตใจทำด้วยอะไรวะ แม่ง ยิ่งรอ ความคิดก็ยิ่งทับถมจนตอนนี้ตัวฉันจม จมไปสู่ความโกรธ ความเกลียด
เมื่อเสียงเปิดประตูดังขึ้น ตัวจุดชนวนของอารมณ์มันเริ่มทำงาน
“ไปไหนมาคะ” เสียงของฉันทำให้พี่ซันตกใจจนต้องรีบเปิดไฟทันที
“ทะ...ทำไม ยังไม่นอน”
“ไปไหนมาคะ”
“ทำงานค่ะ วันนี้งานเยอะมากเลย” คำตอบที่มีแต่คำโกหก มันทำให้น้ำตามันไหลออกมาอย่างหยุดไม่ได้
“แล้วนัดของเรา”
“พี่ขอโทษนะคะ งานเยอะจริง ๆ พรุ่งนี้พี่จะพาไปใหม่” คำโกหกที่ออกมามันทำให้ความอดทนของฉั
