เธอไม่แปลกใจ ที่เขาจะเติบโตทางธุรกิจจนมีเงินเป็นหมื่นเป็นแสนล้าน ไม่แปลกใจสักนิดเดียว เขาเขี้ยวลากดินและไม่ยอมเสียเปรียบหรือให้ใครลูบคมได้เลย... เธอรู้ดีว่าเงินที่เธอเป็นหนี้เขามันแค่เศษเงินของเขา เทวินท์จะยกให้เลยก็ไม่สะเทือน แต่เขาแค่ไล่บี้เธอเพราะว่าเธอผิดสัญญาและไม่รักษาคำพูด ศลิษารู้สึกเหมือนมีก้อนแข็งมาจุกที่ลำคอทำให้พูดไม่ออกเอาเสียเลย
แต่ถึงเขาจะโหดร้ายไม่ยอมโอนอ่อนกับเธอเพียงใด เธอเองก็ผิดเต็มประตูที่เอาเงินที่หามาแทบตายไปใช้หนี้ส่วนอื่นไม่ได้ใช้ให้เขาตามที่ตกลงไว้ เธอถึงต้องมาชดใช้ในตอนนี้... คงจะเป็นเหมือนที่มารดาบอกในตอนที่เธอเหนื่อยแสนเหนื่อยที่หาเงินมาเท่าไหร่ก็ให้เจ้าหนี้หมดว่าเอาของเขามาชาตินี้ก็ต้องใช้ในชาตินี้ ดีกว่าตามไปใช้ชาติหน้า...
น้ำตาของเธอล้นเอ่อจากดวงตาในยามที่ดึงเอกสารนั้นมาจรดปากกาเซ็นชื่อลงไป... เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ถอยหลังไม่ได้แล้ว เพราะเมื่อคืนเธอได้ใ
