ช่วงวันหยุดยาวมาถึง มหาลัยของญาดาประกาศหยุดเพราะระหว่างนี้จะมีการประชุมบางอย่างเกิดขึ้นทำให้ต้องปิดนานหลายวัน
ไต้ฝุ่นจึงถือโอกาสนี้ขออนุญาตภูผาพาญาดากลับไปหาตายายเพราะญาดาเอาแต่บ่นว่าอยากเล่นน้ำทะเลเหมือนแต่ก่อน
เมื่อภูผาอนุญาต ญาดาก็ตั้งหน้าตั้งตาตื่นแต่เช้าและโทรไปบอกตากับยายเอาไว้ว่าจะกลับไปหา อีกทั้งยังขนเสื้อผ้าและชุดว่ายน้ำไปเยอะแยะจนไต้ฝุ่นเองก็นึกหวงขึ้นมา
ขับรถนานอยู่หลายชั่วโมง จนในที่สุดก็มาถึงยังบ้านพักตากอากาศที่อยู่ติดกับบ้านของตายาย ที่นี่เธออาศัยอยู่กับพ่อแต่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ บ้านก็โล่งไปหมด
“คิดถึงชะมัดเลย” ญาดาวิ่งกระโดดโลดเต้นไปทั่วบ้าน ก่อนจะเดินกลับมาหาคนตัวสูงที่ยืนมองเธออยู่
“ไปหาคุณตากับคุณยายกันเถอะค่ะ” เธอเอ่ยชวน พลางคว้ามือใหญ่มาจับเอาไว้และรีบพามายังบ้านของตายายที่อยู่ไม่ไกลกัน
“คิดถึงคุณตาคุณยายจังเลยค่ะ”
“ตากับยายก็คิดถึงหนูญาเหมือนกัน ไม่เจอกันแป๊บเดี
