บทที่ 14
สรรพนาม ‘สามี’ พาใจเต้นแรง
หัวใจแทบระเบิด
ไกลออกไปแม่นมห่าวซินยืนกัดฟันกรอดด้วยความกรุ่นโกรธที่พิธีกราบไหว้บรรพชนแห่งจวนสกุลจ้าวในปีนี้ราบรื่นเต็มไปด้วยความชื่นมื่นระหว่างเครือญาติ อีกทั้งเกอไป๋หลันยังมีท่าทีสนิทสนมกับคนเหล่านั้น แววตาวาวโรจน์จึงมองไปยังเจ้านายสาวอย่างชิงชัง
‘เหตุใดนังเด็กชั้นต่ำจึงได้บังอาจทำในสิ่งที่ข้าไม่ได้สั่ง ชักจะเหิมเกริมเกินมากไปแล้ว!’
“นี่มันเรื่องอะไรกันเจ้าคะแม่นม”
ลี่ฉุนซึ่งยืนอยู่ข้างๆ แม่นมห่าวซินได้ครู่ใหญ่ถึงกับเอ่ยถามด้วยความงุนงง กะพริบตาปริบๆ มองการสนทนาอย่างฉะฉานของเจ้านายสาวราวกับภาพมายาหาใช่ความจริงที่กำลังปรากฏตรงหน้า
เหตุใดคุณหนูเกอผู้โง่เขลาจึงเปลี่ยนไปราวฟ้ากับเหวเช่นนี้เล่า
“ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เห็นทีว่าข้าคงไม่อาจอยู่เฉย ข้าจะไปหาฮูหยินเกอด้วยตนเองให้เร็วที่สุด”
ห่าวซินฮึดฮัดไม่ชอบใจอยากจะเร่งรีบไปเสียเดี๋ยวนี้เลย แต่เพ
