แค่ริบมาจากพี่สาวได้เธอก็สะใจพอแล้ว แค่ไม่อยากให้พี่สาวมีหลักฐานอะไรบอกให้หาญรู้ว่าคนที่เขียนจดหมายไม่ใช่เธอ จดหมายอยู่ที่ใคร คนนั้นก็ต้องเป็นเจ้าของมันถึงจะถูก
หนึ่งธิดายิ่งขมวดคิ้วเข้าหากันจนยุ่งเหยิงไปหมด หาญเลี้ยงจระเข้เมื่อหลายปีก่อน ทำไมมาบอกว่าเพิ่งเลี้ยงเมื่อปีที่แล้ว
เขาต้องความจำไม่ดีหรือทำงานหนักไปแน่ๆ แต่เธอจะค้านก็ไม่ใช่เรื่อง เดี๋ยวน้องสาวตัวดีได้อาละวาดเอาอีก หาว่าเธอรู้ดี ดีไม่ดีใส่ความว่าเธอไปแอบอ่านจดหมายของเขาเสียอีก
หาญพาสองสาวไปดูบ่อจระเข้ เพื่อให้อาหารจระเข้ ไก่สดๆ และเนื้อสดๆ ที่โยนลงไปในบ่อทำเอาสองสาวเสียวไส้ไม่น้อย
“พี่หาญต้องมาให้อาหารจระเข้แบบนี้ทุกวันเหรอคะ”
“ครับ ทำไมเหรอครับ”
“ทำไมไม่ใช้คนงานล่ะคะ” สุทธิดาเอ่ยถาม งานเหนื่อยๆ แบบนี้เขาน่าจะใช้ให้ลูกน้องทำ แทนที่จะมาทำเองให้เหนื่อย ร้อนก็ร้อน เหนียวตัวก็เหนียวตัว เหงื่อท่วมไปหมด
สุทธิดาทำหน้าเมื่อย แต่งง
