11 จัดการหวังซื่อ
1134 คำ
หลังจากนั้นไป๋เฟิ่งจื่อก็ทำข้าวต้มใส่หม้อนำไปแบ่งให้สองพี่น้องที่บ้านเหวินได้กิน และแวะมาดูด้วยว่าเหวินหนวนเป็นอะไรมากหรือเปล่า การมีรอบเดือนครั้งแรกของเหวินหนวนจึงทำให้เด็กน้อยมีอาการปวดท้อง บวกกับอากาศที่หนาวเย็นจึงทำให้เหวินกนวนเป็นไข้ เพราะอยู่กันตามลำพังจึงไม่มีคนคอยดูแล เหวินอี๋ก็อายุแค่ 9 ปี ยังเด็กมากนัก ส่วนเหวินหนวนที่อายุเต็ม 13 ปีแล้วก็ยังถือว่าเด็กในสายตาของเธออยู่ดี ในขณะที่เธอกำลังจะเช็ดตัวให้เหวินหนวนนั้นก็ได้ยินเสียงดังมาจากนอกบ้าน
“ เสี่ยวหนวน ทำไมวันนี้ไม่เอาธัญพืชไปแบ่งที่บ้านของฉัน “ เสียงตวาดดังเข้ามาในบ้าน ซึ่งเป็นเสียงของสะใภ้รองหวังที่กำลังเดินเข้ามาอย่างไม่พอใจ
“ ป้าสะใภ้รองหวัง ตอนนี้พี่ใหญ่ไม่สบายค่ะ เราก็เลยไม่ได้ไปหาป้าที่บ้าน “ เหวินอี๋เอ่ยบอก แต่ถึงอย่างนั้นสะใภ้รองหวังก็ยังไม่พอใจอยู่ดี
“ แกไม่ต้องมาโกหกฉันหรอกนะเสี่ยวอี๋ ฉันบอกให้แกไปขโมยของบ้านไป๋มาให้ฉัน ทำไมป่านนี้ฉันยังไม่ได้อะไรสักอย่างเลย พวกแกมันขี้ขลาดตาขาวกันหมด “
“ แต่พี่สาวจื่อดีกับเรา เราไม่ทำเรื่องแบบนั้นหรอกค่ะ “ เหวินอี๋โต้เถียงกับสะใภ้รองหวัง เธอไม่มีวันยินยอมทำตามที่หล่อนบอกอย่างแน่นอน
“ ดีกับแกงั้นหรือ ทำไมหล่อนไม่พาพวกแกไปอยู่ด้วยเลยล่ะ พวกแกมันแค่เด็กกำพร้าไม่มีใครเอา ไม่มีใครสนใจ หน็อยแน่ เป็นแค่หมาตัวหนึ่งริอาจคิดจะแย่งกู้ชวนไปจากหวังเหมยลูกสาวของฉัน ไม่เจียมตัวเสียจริงๆ “ สะใภ้รองหวังยังคงก้นด่าว่าเหวินหนวนและเหวินอี๋ต่อไป
“ ไม่จริง เราไม่ใช่หมา ป่าสะใภ้อย่ามาว่าเราแบบนี้นะ “
“ แกกล้าเถียงฉันหรอกนังเด็กบ้า คอยดูถ้าพรุ่งนี้แกยังไม่ขโมยเนื้อบ้านไป๋มาให้ฉันละก็ ฉันจะตีพวกแกสองคนให้ตายเลยคอยดู “ ในตอนนี้ไป๋เฟิ่งจื่อจึงได้รู้ว่าสองพี่น้องเหวินถูกสะใภ้รองหวังรังแกและยังสอนในสิ่งผิดๆให้ เธอจึงได้ลุกออกมายืนจ้องหน้าสะใภ้รองหวังที่ตอนนี้หน้าซีดเผือดเป็นไก่ถูกต้มไปแล้ว
“ เธอ !!! “
“ คิดจะทุบตีสองพี่น้องนี่เพียงเพราะพวกเธอไม่ยอมขโมยของที่บ้านของฉันอย่างนั้นหรอ ?…
ตกใจที่เห็นฉันหรอคะสะใภ้รองหวัง คุณนี่มันนิสัยเสียจริงๆเลยนะ ไม่รู้ว่าถ้าบ้านใหญ่หวังรู้เข้าว่าคุณมาข่มขู่เด็กสองคนนี้ จะเป็นยังไงบ้างนะ ฉันคงต้องคุยกับบ้านใหญ่หวังสักหน่อยแล้วล่ะ “ ไป๋เฟิงจื่อเอ่ยบอกพร้อมทั้งจ้องมองด้วยสายตาคมดุไปนังสะใภ้รองหวังที่หวาดกลัวคำขู่ของไป๋เฟิ่งจื่อจนตัวสั่น เพราะหากสามีของเธอและบ้านใหญ่รู้เข้าพวกนั้นจะต้องด่าว่าและทุบตีหล่อนอย่างแน่นอน บ้านหวังเป็นพวกรักหน้าตาและชื่อเสียงมากกว่าสิ่งใด หวังซื่อได้แต่รู้สึกผิดในใจคิดได้ตอนนี้ก็คงจะสายไปแล้ว
หลังจากที่สะใภ้บ้านรองหวังกลับไปแล้วไป๋เฟิ่งจื่อได้เข้ามาดูแลเหวินหนวนที่ยังนอนซมเพราะพิษไข้อยู่ เธอป้อนข้าวต้มและยาให้เด็กสาวกินก่อนที่จะกลับบ้านของตนเองไป แต่นั่นก็หลังจากที่เธอกลับจากบ้านหวังแล้ว
“ ป้าหวังอยู่ไหมคะ “ เธอเอ่ยเรียกอยู่ที่หน้าบ้านใหญ่หวัง หวังซื่อได้ยินเสียงดังจากหน้าบ้านก็เดินออกมาดู
“ เอ๋ คุณหนูไป๋นี่ มีเรื่องอะไรหรอจ้ะ “ หวังซื่อสะใภ้ใหญ่เอ่ยถามอย่างแปลกใจเพราะนอกจากบ้านเหวินแล้ว หญิงสาวคนนี้จะไม่ไปที่ข้านของใครทั้งสิ้น
“ ฉันมีเรื่องเกี่ยวกับสะใภ้รองบ้านหวังมาพูดคุยด้วยน่ะค่ะ “
“ สะใภ้รองงั้นหรือ หล่อนไปสร้างเรื่องอะไรให้คุณหรือเปล่า “
“ ใช่ค่ะ สะใภ้รองหวังไปข่มขู่สองพี่สองบ้านเหวินให้มาขโมยของที่บ้านของฉันมาให้หล่อน แถมยังด่าว่าพวกเธอสองพี่น้องต่าง ๆนานา และยังทุบตีทั้งสองด้วย ฉันหวังว่าป้าหวังจะจัดการเรื่องนี้นะคะ ไม่อย่างนั้นฉันจะจัดการด้วยวิธีของฉันเอง “ ไป๋เฟิ่งจื่อเอ่ยบอกน้ำเสียงจริงจังจนสะใภ้ใหญ่หวังหน้าชา อับอายขายหน้าจนแทบจะมุดดินหนี ถ้าไม่ใช่เพราะตอนนี้ชาวบ้านต่างยืนมองดูตนเองกับไป๋เฟิ่งจื่อพูดคุยกันที่หน้าบ้านใหญ่หวัง
“ ฉันรับปนกว่าจะจัดการหล่อนให้เองจ้ะ “ สะใภ้ใหญ่หวังกัดฟันเอ่ยตอบออกไป ก่อนที่จะกลับไปในบ้านเพราะตอนนี้ทั้งพ่อสามีและสามีของเธอก็อยู่ในบ้านพอดี พวกเขาได้ยินทุกคำพูดของไป๋เฟิ่งจื่อแล้ว แน่นอนว่าหลังจากนี้สามวันชาวบ้านก็ได้ข่าวว่า สะใภ้รองหวังถูกคนในบ้านทุบตีอย่างหนัก แม้แต่หวังเหมยเองก็ไม่มีชาวบ้านคนใดต้องการแต่งเข้าไปเป็นสะใภ้ เพราะกลัวว่าหล่อนจะมีนิสัยเลวร้ายเหมือนแม่ของตนเอง นอกจากนี้สะใภ้รองหวังยังถูกสั่งให้ไปกักตัวอยู่ที่ในศาลบรรพชนของหมู่บ้านเป็นเวลาสามเดือนด้วย
หลังจากที่ฤดูหนาวผ่านพ้นไปร้านค้าของไป๋เฟิ่งจื่อก็เปิดขายอย่างเป็นทางการแล้ว เธอมาขายของที่ร้านด้วยตัวเองและไม่คิดที่จะจ้างใครให้สิ้นเปลืองเพราะในเมื่อตัวเธอเองก็ว่างงานอยู่พอดี
ส่วนสองพี่น้องบ้านเหวินนั้นเธอก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งมากนัก แค่ช่วยเหลือในบางครั้งเท่านั้น เพราะเธอลืมคิดไปว่าความเมตตาของเธอที่มีมากไปก็อาจส่งผลเสียต่อตนเองได้ด้วยเช่นกัน
“ พี่สาวที่นี่มีสบู่ขายบ้างไหม “ ลูกค้าคนแรกของวันนี้เข้ามาเอ่ยถามหาสบู่เนื่องจากเมื่อหลายวันก่อน เธอนำสบู่ในมิติมาวางขาย ซึ่งก็ขายดีเป็นอย่างมาก เพราะสบู่ของเธอไม่เหมือนที่อื่นเพราะมีกลิ่นที่หอมมากกว่าและราคาก็ไม่แพงเหมือนที่อื่นด้วย
“ สบู่หมดแล้วค่ะ อีกสองวันมาใหม่นะคะ ” เธอเอ่ยบอกเพราะตั้งใจว่าจะวางสบู่ขายแค่สัปดาห์ละครั้งเท่านั้น
- ผู้เขียน
