ครืดด! ครืดด!
เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูของธามไทดังขึ้น มือหนาละจากพวงมาลัยรถ เลื่อนหยิบขึ้นมามอง ชื่อพี่สาวเพียงคนเดียวเด่นหราบนหน้าจอสัมผัส ทำให้เขาต้องรีบกดรับอย่างเลี่ยงไม่ได้
[ธามอยู่ไหน?] เสียงหวานของปลายสายดังก้องเข้ามา และมากพอให้วีด้าได้ยินเพราะในรถค่อนข้างเงียบมีเพียงเสียงลมแผ่วเบาจากเครื่องปรับอากาศเท่านั้น
“มีอะไร?”
[รถเสียอ่ะ มารับหน่อย]
“ตอนนี้อยู่ไหน”
[กม.XX รีบมานะแถวนี้น่ากลัว]
“อืม..อย่าลงจากรถ”
สายตัดไป พร้อมกลับรถสปอร์ตหรูจอดสนิทหน้าคอนโด ธามไทกับวีด้าหันมองหน้ากันราวกับว่าต้องการพูดบางอย่างกับอีกฝ่าย ก่อนจะเอื้อนเอ่ยออกมาพร้อมกัน
“ขึ้นไปห้อง....”
“ฉันมีธุ....”
ต่างฝ่ายต่างหยุดชะงัก ประโยคเมื่อครู่กลืนหายเข้าไปในลำคอ สองสายตาสบประสานมองลึกเข้าไปในดวงตา
ธามไทปลดเข็มขัดนิรภัยเอี้ยวตัวเข้าหาร่างบาง มือหนาข้างหนึ่งจับเบาะที่มีคนตัวเล็กนั่ง ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าใก
