เกมรักพันธนาการร้าย

ครืดด! ครืดด! โทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดแผดเสียงร้องดัง เรียกให้เจ้าของหันมามอง สายตาคู่สวยมองเห็นชื่อแฟนหนุ่มเด่นหราบนหน้าจอสัมผัส “ค่ะ...พี่กันต์” เสียงหวานกรอกเข้าไปในสายทันทีที่กดรับ ไม่รอให้อีกฝ่ายพูดก่อน [พี่กำลังไปรับที่คอนโด ด้าแต่งตัวสวยๆรอเลยนะ] “คะ?....” ไม่ทันได้ถามอะไรไปมากกว่านั้น สายก็ถูกตัดทิ้งจากคนโทรเข้าเสียก่อน ‘พี่กันต์คงมารับไปกินข้าวมั้ง‘ คิดได้อย่างนั้น ร่างบางรีบจัดการตัวเองทันทีเพราะไม่อยากให้แฟนหนุ่มต้องรอนาน . . . ตึก! ตึก! ตึก! เท้าเล็กบนรองเท้าผ้าใบแบรนด์ดังไซส์ผู้หญิง สับขาเดินอย่างเร่งรีบ เพื่อตามให้ทันร่างสูงโปร่งที่เดินนำหน้า “ทำไมวันนี้พี่กันต์พาด้ามาที่นี่ด้วยล่ะคะ?” เสียงหวานเอ่ยขึ้น เมื่อพาตัวเองก้าวเดินเคียงข้างแฟนหนุ่มสำเร็จ จากตอนแรกคิดว่าเขาจะพาไปกินข้าวเป็นอันต้องคิดใหม่ทั้งหมด ‘วีด้า’ หญิงสาววัย22ปี นักศึกษาจบใหม่ เจ้าของใบหน้าสวยใส หากแต่สาวเจ้าแทบไม่เคยแต่งแต้มเครื่องสำอางลงบนผิวหน้าเลย ดวงตาเฉี่ยวคม ริมฝีปากบางสีชมพูอ่อน จมูกโด่งเชิดรั้นทรงสวย ทว่า สไตล์การแต่งตัวลุคสาวหวานเฉิ่มเชยช่างขัดกับใบหน้าเสียเหลือเกิน “พี่แค่อยากพาด้ามาเปิดหูเปิดตา” “พี่กันต์น่ารักที่สุด” “ตามมาเร็ว เดินดีๆล่ะอย่าทำให้พี่ขายหน้า” เสียงเข้มติดหงุดหงิดเอ่ยบอก ปรายตามองหญิงสาวข้างกายเล็กน้อย ก่อนจะเดินนำเธอเข้าไปด้านในสนามแข่งรถชื่อดัง อันดับต้นๆของประเทศ GG Racing อักษรภาษาอังกฤษเด่นหราบนป้ายไฟขนาดใหญ่สูงตระหง่าน ใกล้บริเวณทางเข้าด้านหน้า ทำให้รู้ได้ถึงชื่อเสียงเรียงนามของสถานที่แห่งนี้ สนามแข่งได้มาตรฐานและเป็นที่นิยมของผู้คนจำนวนมากที่ชื่นชอบความเร็วและความท้าทาย หนึ่งในนั้นคือ ‘กันต์’แฟนหนุ่มของวีด้าที่คบหาดูใจมานานถึง2ปี ตั้งแต่เธอเรียนปี2 ส่วนกันต์หลังจากเรียนจบจากมหาลัยเดียวกัน จึงเปิดอู่ซ่อมรถยนต์ขนาดใหญ่ย่านชานเมือง “วู้วว วู้วว...” “วี๊ดด วิ้วว~” เสียงโห่ร้องเชียร์ดังกึกก้องทั่วทั้งอัฒจันทร์รอบสนามแข่ง ผู้คนทั้งหญิงและชาย วัยเรียนวัยทำงานต่างพากันจับจองที่นั่ง บ้างก็ยืนชิดราวเหล็กด้านล่างมองดูติดขอบสนาม “เดินเร็วๆด้า มัวมองอะไรอยู่ พี่ต้องรีบไปเช็ครถ” เสียงเข้มเอ่ยดุ ตอนนี้การแข่งขันคู่แรกกำลังจะเริ่ม กันต์ต้องลงแข่งคู่ที่สามและเป็นคู่สุดท้ายของวัน แต่ตอนนี้แฟนสาวกำลังทำให้เกิดความล่าช้า “ค่ะ” วีด้าหน้าเจื่อนลงเล็กน้อยไม่คิดเลยว่า เขาจะกล้าดุเธอต่อหน้าคนอื่นอย่างที่ไม่เคยทำเช่นนี้ ‘แต่ช่างเถอะ! ฉันคงทำให้พี่กันต์หงุดหงิดจริงๆนั่นแหละ' “เฮ้ย…ไอ้กันต์มาช้าจังวะ” ต้นเพื่อนสนิทกันต์ท้วงขึ้น ก่อนจะเบนสายตามองวีด้ายิ้มๆ พวกเขารู้จักวีด้า เพียงแต่ไม่สนิทกัน เพราะไอ้กันต์มันไม่เคยพาเธอมาด้วยเวลามาสังสรรค์กับเพื่อน “เอาจริงหรอวะ...แฟนมึงนะ” ริวเพื่อนอีกคนกระซิบเสียงแผ่วเบา แต่ก็ดังมากพอให้วีด้าได้ยิน เพียงแต่เธอไม่เข้าใจความหมายของประโยคนั้น “จริงดิวะ รถคันนั้นต้องเป็นของกู” เขาผู้ไม่เคยแพ้ใคร และเดิมพันคู่ไฟนอลในวันนี้ คือ รถคู่ใจของคู่แข่งและสาวสวย พร้อมเงินสดจำนวนหนึ่ง ซึ่งสองอย่างหลังกันย์ไม่ได้ให้ความสนใจนัก สิ่งที่เขาต้องการคือรถของอีกฝ่าย เป็นรุ่นที่เขาอยากได้มานาน และวันนี้เขาต้องชนะเพื่อครอบครองรถคันนั้น “ตามใจมึง...วีด้าไปนั่งที่เก้าอี้ตรงนั้นก่อนก็ได้ครับ” ริวชี้ไปยังเก้าอี้มุมหนึ่งภายในพิทนักแข่ง “....ค่ะ” สายตาคู่หวานมองแฟนหนุ่มอย่างขอความเห็น เมื่อเห็นว่าเขาพยักหน้าเป็นคำตอบ เธอจึงเดินแยกออกไปนั่งบนเก้าอี้ ฉันนั่งมองพี่กันต์กับเพื่อนเช็ครถเตรียมความพร้อมอย่างใจจดจ่อ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาสนามแข่งรถแห่งนี้ ‘น่าสนุกดีเหมือนกันแฮะ’ ดวงตากลมมองไปยังจุดอื่น มีกลุ่มคนกำลังตรวจเช็คสภาพรถอยู่เช่นกัน ทว่า สายตาคู่สวยสบประสานกับสายตาคมกริบของใครบางคน ยืนคุยกับชายหนุ่มสองคนรุ่นราวคราวเดียวกัน แต่เพียงเสี้ยวนาทีเขาก็ดึงสายตากลับไปสนใจคนตรงหน้า อีกด้าน... “สนามแข่งใหญ่โต แต่ที่จอดรถแม่งห่วยแตก ชิบ!” เสียงทุ้มต่ำติดหงุดหงิดบ่นพึมพำ สองเท้าหนักหยุดยืนตรงหน้าเพื่อนสนิท “เอ้าไอ้นี่! มึงเห็นมั้ยช่างกำลังปรับปรุง” เซอร์เวย์เจ้าของสนามตอบกลับ “พิทไหนคู่แข่งกู?” “พิท5 มันชื่อไอ้กันต์….คุยกับกูไม่มองหน้ากู มึงมองใคร?” เซอร์เวย์หันมองตาม แต่ยังไม่ทันได้เห็นสิ่งที่เรียกความสนใจเพื่อนก็เบนหน้าหนีไปเสียก่อน “เปล่า” ธามไทตอบอย่างขอไปที ก่อนจะหมุนตัวไปอีกด้าน มองดูห้องเครื่องรถแข่งคันโปรด เรียกว่าลูกรักเลยก็ว่าได้ ‘ธามไท’ ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาดุจลูกรักพระเจ้า ได้พ่ออย่างมาคัสมาเต็มๆ ด้วยส่วนสูงหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตรยิ่งส่งให้เขาดูโดดเด่น ดวงตาคมกริบสีเทาน่าค้นหา เรียวคิ้วหนาพาดเฉียง จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหยักลึกรับใบหน้า รอยยิ้มเจ้าเสน่ห์หากหญิงใดได้เห็นเป็นต้องหลงใหล ประธานโรมแรมสุดหรูมีสาขาหลายแห่งทั่วประเทศ “ไอ้ธามมึงไปเตรียมตัวได้แล้ว ยืนโชว์ตัวอยู่ได้ กูรู้แล้วว่ามึงหล่อ” เสียงของคูเปอร์เพื่อนสนิทอีกคนเดินเข้ามาสมทบ หลังจากเคลียร์งานเสร็จเขากับทอยรีบมาสนาม เพื่อดูเพื่อนลงแข่งนัดสำคัญ “อืม...ฝากด้วย” ผมเดินแยกออกมายังห้องเปลี่ยนชุดนักแข่ง ที่เซอร์เวย์เตรียมไว้ให้ ผมกับพวกมันเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กเพราะพ่อเป็นเพื่อนสนิทกัน สนิทชนิดที่ว่าแค่อ้าปากก็เห็นถึงลำไส้ใหญ่ หึ! “เงินเดิมพันกับผู้หญิงล่ะ?” คูเปอร์ถามขึ้น เมื่อเห็นเพื่อนเปลี่ยนชุดเรียบร้อย และเตรียมขึ้นรถ แต่ยังไม่เห็นของเดิมพัน ก่อนออกจากจุดสตาร์ทของทั้งสองอย่างต้องเอาไปไว้ที่ส่วนกลาง รอผู้ชนะจากการแข่งขันมารับไป “นั่นไง” ธามไทหยักเพยิดหน้าไปยังทิศทางที่มีสาวสวยนั่งอยู่บนเก้าอี้ เธอคือคนที่ผมใช้เงินจำนวนหนึ่งจ้างมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ จะให้ผมพาแฟนสาวมาเดิมพันเห็นทีคงไม่ได้ เพราะผมโสดและไม่มีพันธะกับใครทั้งนั้น ที่สำคัญผมไม่คิดมีใครตอนนี้ยังอยากทำงาน ดื่มเที่ยว ใช้ชีวิตสนุกไปวันๆ “เด็ดมั้ยวะ?” “งั้นๆ” คำตอบของธามไททำให้เซอร์เวย์และทอยเลิกให้ความสนใจ พวกผมไม่ใช่แค่เพื่อนซี้ สเปคผู้หญิงก็เหมือนกันด้วยความบังเอิญ และถ้าเจอของดีไม่ลืมส่งต่อให้เพื่อนอย่างแน่นอน ส่วนคูเปอร์ไม่ได้ให้ความสนใจแต่แรกเพราะหมอนั่นมีคนของใจอยู่แล้ว การแข่งขันคู่แรกเริ่มขึ้น เสียงเครื่องยนต์ของรถทั้งสองคันขับแข่งกันด้วยความเร็วดังสะท้อนทั่วทั้งสนาม ไม่นานนักรถคันหนึ่งขับนำเข้าเส้นชัยในที่สุด คู่แรกจบลงต่อด้วยการแข่งขันคู่ที่สองห่างกันราวๆครึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ “ด้า..พี่จะลงสนามแล้ว ถ้ามีคนมารับให้ไปนั่งตรงกลาง ไปกับเขาเลยนะ จะได้เชียร์ติดขอบสนาม” “ค่ะ...สู้ๆนะคะพี่กันต์” วีด้าเอ่ยบอกด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม มองตามแผ่นหลังหนาของแฟนหนุ่มเดินห่างออกไปด้วยความรักใคร่ มือบางบีบเข้าหากันเน้นจนชื้นเหงื่อ เมื่อเห็นกันต์สวมใส่อุปกรณ์เซฟตี้ ก่อนจะขึ้นไปนั่งประจำที่คนขับ “เชิญทางนี้ครับคุณผู้หญิง” เสียงทุ้มไม่คุ้นหูของชายชุดดำเอ่ยขึ้น เรียกให้วีด้าละสายตาจากรถแข่งทั้งสองคันหันไปมอง "ค่ะ" ร่างบางเดินตามชายหนุ่มแปลกหน้าไปอย่างไม่อิดออด การแข่งขันใกล้เริ่มขึ้นแล้ว เธอไม่อยากพลาดแม้แต่นาทีเดียว . . . “เฮ้ยๆ ดูนั่นดิ” เป็นเซอร์เวย์เอ่ยขึ้นมาบ้าง เรียวนิ้วยาวชี้ไปยังทิศทางที่ลูกน้องคนสนิทเดินนำหญิงสาวแต่งตัวเรียบร้อยราวกับผ้าพับไว้ และนั่นไม่ใช่สเปคของพวกเขาอย่างแน่นอน แต่ที่น่าสนใจคือเจ้าหล่อนถูกพาไปนั่งยังเก้าอี้ส่วนกลาง บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าเธอคือ คนของอีกฝ่ายที่เป็นคู่แข่ง “....” ธามไทมองภาพนั้นด้วยสายตาเรียบนิ่งยากจะคาดเดาความคิด ก่อนจะเดินไปยังรถคู่ใจ โดยมี'โฬม'เลขาพ่วงตำแหน่งลูกน้องคนสนิทเดินตามมาช่วยสวมอุปกรณ์เซฟตี้ เซอร์เวย์เดินแยกขึ้นไปบนชั้นสองดูการแข่งขันผ่านจอยักษ์ เขาเป็นเจ้าของสนามจึงอยากให้ผู้เข้าแข่งขันได้สิทธิเท่าเทียมกัน ธามไทเป็นเพื่อนสนิท ส่วนกันต์รู้จักมักคุ้นกันดีเพราะอยู่ในแวดวงรถแข่งด้วยกันมานาน รถสีดำด้านดูดุดัน และรถสีน้ำเงินเงาวับสะท้อนแสงไฟภายในสนาม ขับเข้ามาจอดสนิทที่จุดสตาร์ท การแข่งขันรอบไฟนอลกำลังจะเริ่มขึ้นในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เสียงผู้ชมบนอัฒจันทร์ตะโกนเชียร์ฝ่ายที่ตนชื่นชอบดังขึ้นไม่ขาด อีกทั้งโซนวีไอพีวางเดิมพันผลแพ้ชนะด้วยเงินมหาศาลของกลุ่มคนมีสี ฐานะไม่ธรรมดาเรียกเสียงฮือฮาได้ไม่แพ้กัน ปัง! สิ้นเสียงสัญญาณ รถแข่งทั้งสองคันพุ่งทยานออกจากจุดสตาร์ทได้ดีและสูสีกันเป็นอย่างมาก รอบแรกผ่านไปทั้งสองผลัดกันขึ้นนำ ผลัดกันตาม เรียกได้ว่ามวยถูกคู่ ทำเอาคนดูนั่งไม่ติด ลุ้นตัวเกร็งไปกับภาพรถแข่งในสนาม การแข่งขันดำเนินมาถึงรอบสุดท้าย เป็นการชี้ขาดผลแพ้ชนะ รถสีดำด้านของกันต์เป็นฝ่ายขึ้นนำ เจ้าของพลันยกยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน ความคิดจะได้รถสีน้ำเงินมาครอบครองอยู่ใกล้แค่เอื้อม ทว่า เขากลับชะล่าใจ สบประมาทคู่แข่งมากเกินไป โค้งสุดท้ายก่อนเข้าเส้นชัย จู่ๆ รถสีน้ำเงินกลับเร่งเครื่องขึ้นแซง ธามไทใช้ประสบการณ์ที่มีมากและความชำนิชำนาญในการใช้ความเร็ว ทริกทักษะต่างๆ ทำให้รถของเขาพุ่งทยานนำคู่แข่งได้ไม่ยาก และเข้าเส้นชัยไปอย่างฉิวเฉียด “เย้~...อ้าวว ไม่ใช่รถพี่กันต์ชนะหรอกหรอ” วีด้าเผลอส่งเสียงดีใจออกมา เมื่อกี้ยังเห็นรถพี่กันต์นำอยู่เลย ทำไมเป็นรถของอีกฝ่ายชนะล่ะ ฉันแค่หันไปมองผู้หญิงนั่งฝั่งตรงข้ามแป๊บเดียวเอง เสียงโฆษกประจำสนามแข่งประกาศชื่อผู้ชนะการแข่งขันในรอบนี้ จอภาพขนาดใหญ่ฉายให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาเจ้าของรถสีน้ำเงินเงาเรียกความสนใจจากวีด้าและผู้คนทั้งสนาม “ผู้ชนะในรอบไฟนอลในค่ำคืนนี้ จะได้รับของรางวัล เป็นรถยนต์ที่ใช้ในการแข่งขัน พร้อมสาวสวยและเงินสด ขอแสดงความยินดีกับคุณธามไทด้วยครับ แชมป์สามสมัยสนามแข่งชื่อดังในอังกฤษ และแชมป์สนามแข่งรถ GG Racing ครับ” “วู้วว...” “กรี๊ดด...หล่ออ~” เสียงฮือฮาดังกึกก้องขึ้นมาอีกครั้ง โปรเจคเตอร์ขนาดใหญ่ยักษ์ภายในสนามฉายใบหน้าผู้ชนะอย่างเด่นชัด เรียกเสียงกรี้ดกร๊าดจากสาวๆได้เป็นอย่างดี “คุณ เอ่ออ...” เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นจากทางด้านหลัง เรียกให้วีด้าหันไปมองยังต้นทางของเสียง “วีด้าค่ะ” ฉันจำเขาได้ เขาเป็นคนพาฉันมานั่งตรงนี้ “คุณวีด้าเชิญทางนี้ครับ” ชายหนุ่มผายมือไปยังจุดที่มีกันต์และคนอื่นๆยืนมองมา ราวกับกำลังรอให้เธอเดินไปตรงนั้น “ค่ะ” เพราะเห็นแฟนหนุ่มยืนอยู่ วีด้าจึงไม่คิดลังเล ดันตัวลุกจากเก้าอี้ก้าวเดินตามชายร่างสูงโปร่ง และหยุดยืนเคียงข้างกันต์