บริการครบทุกบาททุกสตางค์
1154 คำ
“อื้อ” เสียงครางเบา ๆ หลุดออกจากริมฝีปากของหญิงสาวที่ยังอยู่บนเตียง
‘จะตื่นแล้วเหรอยังไม่สายเลย นอนต่ออีกสิ’
ภาพย้อนแสงของชายหนุ่มปรากฏขึ้น ร่างนั้นโน้มตัวลงมาจรดปลายจมูกลงมาจนชิด ดวงตาเรียวคู่สวย จมูกโด่ง และริมฝีปากนั้น ค่อย ๆ ชัดขึ้นจนประกอบรวมกันเป็นชายหนุ่มปากจัดอย่างคิมหันต์
!!!
“โอ๊ย!”
ร่างบางที่สะดุ้งตื่นลุกพรวด ก่อนอาการปวดหน่วงในท้องน้อยจะโจมตีจนล้มพับ หญิงสาวกุมหน้าท้อง นิ่วหน้ากับความรู้สึกประหลาด เหงื่อในกายผุดตามไรผมอย่างห้ามไม่อยู่ เรียวขาเล็กของเธอสั่นระริกราวกับลูกแมวแรกเกิดจนต้องปล่อยตัวเองล้มลงตามเดิม
หญิงสาวหรี่ตามองแสงแดดที่ส่องเข้ามาในห้อง พร้อมกับลมจากเครื่องปรับอากาศที่แรงขึ้น บ่งบอกถึงอากาศภายในห้องที่ร้อนมากขึ้นจากแสงแดดที่ทะลุผ่านกระจกเข้ามา
คิมหันต์!
แค่นึกถึงชื่อเขา เหตุการณ์เมื่อคืนก็แวบเข้ามาในสมอง ความผิดปกติของร่างกายที่รับรู้ได้ส่งผลให้ขนอ่อนบนต้นคอตั้งชันในทันที
แม้จะจำได้เลือนรางแต่ความรู้สึกกลับชัดเจนจนร้อนผ่าวไปทั้งตัว
สายตาร้อนแรงในความทรงจำไหลทะลักเข้ามาเหมือนเขื่อนแตก
คำพูดและการกระทำน่าอายที่แสดงออกไปแบบนั้นเมื่อคืน เธอจำมันได้แม่นทุกการกระทำ อคิราห์หลับตานิ่ง สูดลมหายใจเข้าลดความอายอย่างยากลำบาก “แกมันโง่...แกมันงี่เง่า งี่เง่าสุด ๆ เลย”
ทำไมถึงได้ซวยขนาดนี้นะ
“แกกล้ากลับไปนอนกับเขาได้ยังไงอคิราห์”
หญิงสาวกุมขมับเมื่อคิดถึงแฟนเก่าที่เลิกรากันไปนาน นานจนเธอจำความรู้สึกที่รักไม่ได้แล้วด้วยซ้ำ ในตอนที่แยกย้ายกันมันมีแต่ความเจ็บปวด เธอรับเงินก้อนใหญ่จากพ่อของเขาแล้วทิ้งคิมหันต์อย่างไม่ไยดี ตัดช่องทางการติดต่อทุกอย่าง สายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดของเขายังติดตาเธออยู่ทุกวันนี้
ไม่แปลกเลยที่เขาจะเกลียดเธอ
“ก็สมควรแล้ว...”
“ปกติก็ใช้วิธีนี้ดีลแขกต่อรึไงถึงไม่ยอมลุกสักที” เสียงทุ้มดังขึ้นที่หน้าประตู ร่างสูงกำลังพิงกำแพงกระดกเวย์โปรตีนใส่ปาก ดวงตาคมกริบมองร่างเล็กในสภาพไม่ค่อยเรียบร้อยนักด้วยแววตาที่เธอคาดเดาไม่ออก
หากแต่ทำให้อคิราห์รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้า
“คุณช่วยออกไปก่อนได้ไหมคะ เดี๋ยวฉันจะลุกเดี๋ยวนี้”
ขาเธอยังไม่มีแรงเลย หญิงสาวเม้มปากแน่นกระชับผ้าห่มปิดหน้าอกตัวเองไว้
“นี่ห้องฉันทำไมฉันต้องทำตามที่เธอสั่ง”
“เอ๊ะ!”
“ลุก!” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยขึ้นหลังจากได้ยินเสียงจิ๊จ๊ะจากเธอ ร่างสูงตรงเข้ามากระชากท่อนแขนอคิราห์ขึ้น ใบหน้างัวเงียเปลี่ยนเป็นหวาดผวารีบตะครุบผ้าห่มผืนเดียวที่คุมร่างอยู่
“นี่คุณคิมหันต์ปล่อยนะฉันลุกเองได้”
“งั้นก็ลุกไปสักที อย่าคิดจะนอนที่นี่ต่ออีกคืนหรือคิดจะรื้อฟื้นถ่านไฟเก่า รีบรับเงินค่าตัวของเธอแล้วไสหัวไปสักที”
“ฉันไม่เคยคิดสักนิด มีแต่คุณนั่นแหละที่จมอยู่กับอดีต ปล่อยฉันนะคะฉันลุกเองได้”
“งั้นก็ลุกสิ”
จบประโยคแรงกระชากจากคนตัวสูงก็พาร่างบางปลิวขึ้นกระแทกอก อคิราห์รู้สึกเหมือนขาตัวเองกำลังลอยในอากาศแล้วถูกดึงลงจากเตียง รู้ตัวอีกทีท่อนขาที่แตะลงบนพื้นก็อ่อนพับลงตรงหน้าเขาอย่างหมดสภาพ
ตุบ!
“นี่เธอ”
“ขาฉันไม่มี...แรงเลย” ใบหน้าหวานเงยหน้าขึ้นกับสบสายตานิ่งอึ้ง เธอเองก็อยากจะอวดเก่งลุกขึ้นตบหน้าเขาสักฉาดให้สมกับคำพูดเหยียดหยาม แต่เธอดันทำได้แค่กะพริบตาปริบ ๆ เหมือนปลาไม่มีขาที่ขยับได้แค่ท่อนบนนี่สิ
“อย่ามาสำออย”
ใบหน้าเกรี้ยวกราดเปลี่ยนเป็นริ้วแดงจาง ๆ ไม่รู้ว่าเธอตาฝาดหรือเพราะเขาโกรธกันแน่ ถึงเห็นว่าคนตรงหน้ากำลังเขินอาย เขาซ่อนใบหน้าใต้ฝ่ามือใหญ่เพียงชั่วครู่ก็เผยสายตาดุมาจ้องเธอ ร่างสูงก้าวพรวดช้อนร่างอคิราห์ขึ้น
“ว๊ายยย”
ผ้าห่มที่พยายามเหนี่ยวรั้งไว้หลุดออกกองกับพื้น กลายเป็นเธอต้องคว้าคอเขาไว้เพื่อปิดบังตัวเอง ร่างเปลือยเปล่าเย็นเยียบของคิมหันต์เสียดสีไปกับความอบอุ่นนุ่มหยุ่น ชายหนุ่มกัดฟันกรอดทั้งอยากที่จะกอดไว้ ทั้งอยากกระชากออกด้วยความรังเกียจ ความสับสนตีกันในหัวจนเขารู้สึกเหมือนกำลังจะบ้าคลั่งกับความรู้สึกตัวเอง
“ปล่อย!”
“เอาผ้าห่มฉันคืนมา”
“ฉันปล่อยให้ปล่อยไง”
“แต่...กรี๊ดดด”
ตุบ!!!
เสียงหวีดร้องเมื่อเขากระชากท่อนแขนเธอออกแล้วโยนร่างเปลือยที่เต็มไปด้วยรอยจูบที่เขาระบายทิ้งไว้ตลอดทั้งคืนลงบนเตียง ตำหนิบนร่างกายของหญิงสาวทำดวงตาแข็งกร้าวอ่อนแสงลง แต่ชั่ววินาทีภาพในความทรงจำก็ทำให้เขาโมโหขึ้นมาอีก
ร่างสูงกำหมัดแน่นหยิบเงินสดบนหัวเตียงโยนตามลงไป
พรึ่บ!
“เงินค่าตัวเธอเมื่อคืน ที่ยังสำออยเพราะยังไม่ได้เงินสินะ ได้แล้วก็รีบ ๆ ออกไปได้แล้ว”
“นี่มัน...” เธอขดตัวอย่างน่าสงสาร
“เอากับเมียเก่าแถมยังต้องจ่ายเงิน แบบนี้จะเรียกว่ารื้อฟื้นถ่านไฟเก่า วันไนต์สแตนด์ หรือซื้อบริการ..ดีล่ะ” คิมหันต์กระตุกยิ้มร้ายกาจ
คำพูดแทงใจดำทำความอดทนที่ตั้งใจไว้พังทลายไม่มีชิ้นดี อคิราห์กัดฟันกรอดคว้าฟ่อนเงินที่ไม่รู้จำนวน ก่อนจะฟาดมันคืนใส่ใบหน้าหล่อ ไม่สนใจด้วยซ้ำแม้ว่าคมกระดาษจะบาดสันกรามเขา
“อคิราห์!!!”
“เมื่อคืนคุณก็ทำได้ดีนี่ ถือว่าฉันก็ซื้อบริการคุณแก้ขัดก็แล้วกัน”
“ปากดีนักใช่ไหม ห้ะ!” สีหน้าโกรธจัดยังไม่ร้ายเท่ากับท่อนแขนที่เต็มด้วยมัดกล้ามเนื้อตรงเข้ามากระชากใบหน้าหวานเข้าไปในฝ่ามือจนแก้มเธอบี้ไปกับเรียวนิ้วแกร่ง ต่อให้ดิ้นรนแค่ไหนก็หนีไม่พ้นอยู่ดี
“อื้อออ”
รอยยิ้มหวานของคนบนร่างทำดวงตาหวานทั้งกลัวทั้งผวา พาลให้ขนลุกไปทั้งตัว หญิงสาวตัวชาดิกหมดแรงจะตะกายออกให้พ้นกรงขังแข็งแกร่ง เมื่อสายตาเขาโลมเลียไปทั่วร่างแล้วหยุดที่ใบหน้าเธอ
“ก็ได้...ซื้อบริการฉันเหรอ รับมันให้ไหวแล้วครับคุณผู้หญิง เพราะฉันจะบริการเธอให้ครบทุกบาททุกสตางค์ไม่ขาดสักบาทเลย!”
- ผู้เขียน
