เสพรักอสุรา (MR.SWEET)

           อันน์หนุ่มหน้าสวยยิ้มให้กระจกเงาบานใหญ่ ตั้งแต่บ่ายเขาขลุกอยู่ในห้องนอนอลินาพี่สาวคนสวยซึ่งอายุห่างกัน สามปี ชายหนุ่มค้นชุดจากตู้เสื้อผ้ามาลองตัวแล้วตัวเล่าเพื่อต้องการเล่นตลกอย่างที่ชอบทำ และสิ่งเหล่านี้กลายเป็นกิจกรรมแสนสนุกของเขา ถึงไม่ได้เปิดเผยให้ใครรู้ แต่ในโลกออนไลน์อันน์ก็เป็นที่รู้จักของผู้คนมิน้อย โดยที่เขาไม่รู้ว่าเรื่องเล่นตลกนี้กำลังจะทำให้ชีวิตต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับใครบางคนที่คิดร้ายต่ออันน์ และครอบครัว!            “นายทำแบบนี้มันไม่ค่อยถูกต้องนะอันน์ หลอกคนอื่นบ่อยๆ เดี๋ยวก็เป็นเรื่อง” ปกป้องเพื่อนอลินาแต่สนิทสนมกับอันน์ตั้งแต่เด็กกล่าวเตือน            “แค่เล่นสนุกๆ อย่าทำเป็นตาแก่หัวโบราณหน่อยเลย ใครๆ เขาก็ชอบกัน อีกอย่างอันน์ว่าแต่งแบบนี้เซ็กซี่จะตาย เดี๋ยวยัดนมให้บึ้มกว่านี้อีกนิด รับรองพวกผู้ชายหื่นๆ ได้ปล่อยน้ำใส่หน้าจอมือถือ เหมือนครั้งที่แล้วแน่ๆ”            คนน่ารักเอ่ยแล้วก็ยิ้มหวานใส่กระจกเงาบานใหญ่ เพื่อชมโฉมตัวเอง อันน์เป็นหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อน ใบหน้าสวยหวาน ผิวขาวอมชมพู มองเผินๆ คล้ายผู้หญิง แต่ด้วยรูปร่างสูงเพรียวสมส่วนเขาจึงมีความเท่ และน่าหลงใหลในแบบฉบับผู้ชายเจ้าสำอาง            เกือบหนึ่งเดือนแล้วที่อันน์มักแต่งตัวเป็นผู้หญิง แล้วเข้าไปในโปรแกรมแชตออนไลน์ จากนั้นก็เริ่มเกมนางแมวยั่วสวาทหลอกล่อหนุ่มๆ มาคุยด้วย หลายครั้งผู้ชายเหล่านั้นต่างเผลอไผลและติดใจ บางคนถึงขั้นช่วยตัวเองตามไปด้วย จนกลายเป็นคลิปที่เรียกกระแสในช่องออนไลน์ของเขา            “เฮ้ย หยุดเล่นพิเรนทร์อย่างนั้นดีไหม มันทั้งไร้สาระและก็เสื่อมมาก”ปกป้องมองว่าเรื่องนี้อาจกลายเป็นปัญหาใหญ่ในอนาคต            “อย่ามาเยอะ ที่คอยห้ามอันน์เนี่ย อย่าบอกนะว่าพี่ป้องหึง อุ๊ยๆ” อันน์ชี้หน้าหนุ่มผิวสีแทน ก่อนปล่อยเสียงหัวเราะก๊ากใหญ่            “เฮอะ อย่างนายมีอะไรให้พี่หึง ขี้เหร่ขนาดนี้” ปกป้องรีบแก้ตัว            อันน์หรี่ตามองปกป้องก่อนเอ่ยจี้ใจดำเขา            “เออๆ อันน์รู้ว่าพี่ชอบเจ้ลิน แต่ตัดใจเสียเถอะ ตอนนี้เขาก็กำลังจะแต่งงาน แถมแต่งกับเฒ่าหัวงู เสี่ยเกรียงไกรที่รวยมากๆ”            อลินากำลังจะแต่งงานกับผู้ชายวัยแก่คราวพ่อ ฝ่ายนั้นชื่อเสี่ยเกรียงไกร ธรรมรงค์เทวา ทำธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์ เขามีบ้านเล็กบ้านน้อยหลายหลัง ตอนนี้กำลังหมายตาอลินาเป็นภรรยาคนที่ห้า อันน์รู้เรื่องนี้มาจากมารดา แต่เขาไม่ใคร่ใส่ใจคู่ครองของพี่สาวสักเท่าไร ด้วยรู้ว่าอลินาควงหนุ่มไม่ซ้ำหน้า เดี๋ยวรักเดี๋ยวเลิกบ่อยไป แถมเขายังเป็นหนึ่งในผู้ช่วยเท หนุ่มๆ เหล่านั้นให้หล่อนด้วย ผิดแต่เสี่ยเกรียงไกรคนนี้ อันน์ยังไม่เคยพบหน้า ด้วยอลินากับมารดา ออกปากว่าห้ามไม่ให้เขายุ่งเรื่องนี้            “อันน์ เรามันไม่เคยรู้อะไรเลย และเลิกคิดเสียทีว่าพี่ชอบลิน!”            “เอ แล้วที่เข้าออกบ้านนี้แทบทุกวันเพราะอะไรน้า อย่าบอกนะว่ามาตามจีบลูกชายคนเล็ก ถ้าแบบนั้นฝันไปเสียเถอะเพราะอันน์แมนกว่าพี่เสียอีก” เขาว่าอย่างทะเล้น ก่อนก้าวมาชิดปกป้องและเอียงแก้มใสๆ ที่แต่งเติมเครื่องสำอางเข้าไปใกล้อีกฝ่ายด้วยกิริยายั่วยวน            “นายมันบ้า ใครจะไปชอบลง เอาล่ะ วันนี้จะให้พี่ไปส่งที่ไหน” ปกป้องเปลี่ยนเรื่องพร้อมข่มความรู้สึกของตน เขาแอบชอบอันน์มานานแต่อีกฝ่ายทำเป็นไม่รู้ตัวทั้งที่เขาเพียรทอดสะพานให้ตลอด แต่อันน์ทำทีเล่นทีจริง แถมยังเย้าแหย่เขาไปเรื่อย พอบทเขาจะรุกใส่เพื่อนรุ่นน้องก็สร้างกำแพงกั้นไว้            “แฟนคลับเรียกร้องให้ไปขายกอดและจุ๊บแถวๆ ผับ ‘คุณท่าน’น่ะ” อันน์บอกสถานที่ซึ่งวัยรุ่นชอบไปกัน โดยเฉพาะกลุ่มที่นิยมแต่งคอสเพลย์ ตอนแรกอันน์เพียงแค่เล่นสนุกด้วยการแต่งตัวเป็นสารพัดสัตว์วาดหน้าเขียนตาเป็นตัวละครการ์ตูนยอดฮิตของญี่ปุ่น ก่อนหันเหมาสวมบทอลินา มีครั้งหนึ่งพี่สาวขอให้ออกเดตแทน และเขาทำภารกิจนั้นสำเร็จดีเกินความคาดหมาย            “มั่นใจเหรอที่จะทำแบบนั้น” น้ำเสียงปกป้องเข้มอยู่สักหน่อย            “แหม แค่กอดกับจุ๊บแก้ม ไม่ได้แลกลิ้นกับใครสักหน่อย ยังไงอันน์คงไม่เสียหาย อย่าลืมสิ อันน์เป็นผู้ชายทั้งแท่งนะ แถมแท่งทองที่โตมากๆ ด้วย” ปลายประโยคเขาทำเสียงทะเล้นทะลึ่ง            “ตามใจเลย อันน์อยากทำอะไรไม่เคยมีใครห้ามได้อยู่แล้ว” ปกป้องว่าจบจึงทิ้งให้อันน์เลือกชุดสวยของพี่สาวเพื่อแปลงร่างไปหลอกหนุ่มๆ อย่างที่เขาชอบทำ            เมื่อถึงสถานที่นัดพบแฟนคลับหน้าผับคุณท่าน อันน์ไปยืนอยู่ใต้เสาไฟสูง เขายกป้ายขายกอดและจูบอย่างสนุกสนาน โดยที่ปกป้องคอยถ่ายวิดีโอให้ ใจคอเขาไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเพราะห่วงคนหน้าสวยซึ่งคืนนี้แสดงท่าทางสาวแตกอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ในบางครั้งเขายอมรับว่ารู้สึกมันเขี้ยวจนยากอุ้มอันน์พาเข้าโรงแรมแล้วจับกดเสียเดี๋ยวนั้น            วิกผมสีน้ำตาลอ่อนที่ยาวสลวยพัดพลิ้วไปตามสายลม กระโปรงสั้นซึ่งอีกฝ่ายใส่ก็เผยให้เห็นต้นขาขาวนวลเนียน            อันน์ใส่ถุงเท้ายาวสีดำลายตาข่าย ส่วนชุดเป็นเสื้อยืดสีขาว สวมทับด้วยเสื้อกีฬาสีชมพูสดใส มองอย่างไรก็เหมือนผู้หญิงแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์            คนที่แต่งตัวเป็นสาวสวยวัยไร้เดียงสา ยืนบิดสะโพกไปมาและอันน์เป่าปากเรียกคน หนุ่มๆ ที่เดินผ่านไปมาต่างมองเขาเป็นตาเดียว คนที่ใจกล้าหน่อยก็ก้าวมาใกล้ ใครที่มือไวก็คว้าเอวอันน์เข้าไปกอด            อันน์หัวเราะน้อยๆ แกล้งอิงซบไหล่ พอถึงตอนถ่ายรูปเซลฟี่ เขาจึงขโมยหอมแก้มผู้ชายเสียอย่างนั้น เสียงกรี๊ดจากสาวๆ แฟนคลับที่แอบซุ่มดูอยู่เลยเฮลั่น            กระทั่งมีร่างสูงใหญ่ที่สวมหมวกปิดบังหน้าตาก้าวเข้ามาจากทางด้านหลัง และจงใจใช้ร่างหนาๆ เบียดชิดอันน์ ความรู้สึกแปลกๆ จึงเล่นงานคนหน้าสวย            “ตัวติดกันเกินไปแล้วนะเฮีย” คนน่ารักเอ่ยท้วง พลางแลบลิ้นออกมา เขาทำตาโตคล้ายตกใจจนเกินเหตุ หากลึกๆ เขารู้สึกว่าใจเต้นแรงพิกล คงเพราะกลิ่นกายของอีกฝ่ายมันหอมอ่อนๆ คล้ายกลิ่นกุหลาบ            “ชอบไม่ใช่เหรออะไรอุ่นๆ แบบนี้”            “ค่ะ หนูช้อบ ชอบ โดยเฉพาะผู้ชายกล้ามปู” อันน์ว่าพร้อมเกาะแขนอีกฝ่ายหมับ และต้องขนลุกซู่ด้วยคนตัวโตเนื้อแน่นมาก “อุ๊ย! ดะ เดี๋ยวนะคะ อย่าเอาห่อหมกมาชนก้นหนูซี ทำแบบนี้ใจบ่ดีเลยเฮีย”            อันน์ว่าพร้อมหมุนตัวหลบไปอีกทาง ผู้ชายคนนี้จงใจลวนลามเขาจนน่ารังเกียจ            “หัดทำตัวให้น่ารักๆ หน่อย ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวต้องตัวเจ็บกว่านี้รู้ไหม” เขาขู่ และอันน์หันไปมองหน้าพอดี แต่อีกฝ่ายใส่แว่นตาดำทั้งที่เป็นยามวิกาล เลยเห็นหน้าไม่ชัด            ในตอนนั้นอันน์สังหรณ์ใจพิกล ความรู้สึกคุ้นเคยกับผู้ชายร่างสูงนี้ทำให้เขาเลือกที่จะถอยหลังไปสองสามก้าว แต่คนตัวโตนั้นรุกกลับ เดินเข้ามาประชิดตัวอันน์ แล้วพ่นลมหายใจที่เจือกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ รินรดเขา            “คุณต้องการอะไร!” อันน์ตวาดใส่            “ชีวิตของแกยังไงล่ะ คือสิ่งที่ฉันฝันถึงตลอดมา”            เมื่อได้ยินอย่างนั้นอันน์ก็ตัวแข็งทื่อ เขาช็อกไปชั่วขณะไม่คาดคิดว่าจะมีใครมาล้อเล่นอย่างนี้            “อย่าพูดบ้าๆ ผมไม่ชอบ” อันน์โวยวายพร้อมยกมือตั้งใจผลักหน้าอกคนตัวโตให้ห่างจากตัว แต่ดูเหมือนเขาแรงน้อยเกินไปเลยถูกอีกฝ่ายจู่โจมกลับด้วยการส่งริมฝีปากร้อนๆ บดเบียดริมฝีปากเขา ถึงเป็นเวลาไม่กี่วินาที แต่อันน์รู้สึกเหมือนถูกปล้นความบริสุทธิ์ โดยเฉพาะในขณะที่ลิ้นของอีกฝ่ายพยายามแทรกผ่านเข้าไปในโพรงปาก มันมีรสชาติแปลกใหม่ทั้งเร่าร้อนและหวานล้ำ            มือใหญ่หนาบีบเคล้นก้นงอนหนั่นแน่นของอันน์ บีบแรงๆ ราวกับต้องการทำโทษคนหน้าสวย            “ระวังตัวให้ดี ถ้าแรดแบบนี้อีก แกถูกผู้ชายรุมโทรมเป็นโขยงแน่!”            เสียงทุ้มต่ำสร้างความสะพรึงกลัวให้อันน์ จนเขาแทบปล่อยโฮ แต่ชายหนุ่มยังฝืนกลั้นเอาไว้ เขาจ้องหน้าอีกฝ่าย จ้องราวกับอยากรู้ว่าภายใต้แว่นตาดำกรอบใหญ่และหมวกแก๊ป ชายโฉดใจหยาบช้าคนนี้คือใคร ในแวบนั้นเขาก็แจ้งใจว่าเคยพบผู้ชายคนนี้หลายครั้งหลายหน นับแต่ที่ผับหรูกลางเมืองหลวงเมื่อเกือบหนึ่งเดือนก่อน รวมถึงร้านกาแฟที่เขาเอาคุกกี้และเค้กไปฝากขาย            “ผะ ผมจำคุณได้ คะ คุณคือไอ้เลวคนนั้น”            “โอ้ อย่าเพิ่งระลึกความหลังตอนนี้ เรายังมีเวลาทบทวนความทรงจำกันอีกยาวนาน อดใจไว้ก่อนนะที่รัก รับรองว่าไม่นานหรอก แกจะกลายเป็นหมาตัวเมียให้ฉันได้เย่อจนประตูหลังแฉะและพรุนยับแน่นอน”            เมื่อเขาเอ่ยจบก็ก้าวหายไปท่ามกลางกลุ่มคนที่เดินกันอย่างขวักไขว่ในบริเวณนั้น