Soulmate 5 : แทรกซึม Nc 20+เบาๆ
2407 คำ
“ หนักเลยนะคะคุณน้า “
“ หนัก น่าดูเลย “ คนเป็นแม่พูดกับเพื่อนสนิทอย่างอ่อนใจ
“ ตั้ง 1 เดือน ไม่แลมินิทบ้างเลยรึยังไง ถึงยัยนี่จะป้า แต่ก็ไม่ได้ขี้เหล่ซะหน่อย “
“ แม่ไปหาอะไรให้ยัยมินิททำดีกว่า “ คนเป็นแม่ ร้อนใจ หยิบโทรศัพท์มือถือ แล้วกดโทรหาใครซักคนทันที หวังว่าจะหาอะไรให้หญิงสาวทำแล้วลืมความเศร้าได้บ้าง
.
หลินเดินเข้ามาหาฉันที่กำลังนั่งกอดเข่า นั่งมองออกไปนอกประตูกระจกบานใหญ่
“ มินิท แกอย่าเศร้าสิ “
“ เศร้าบ้า เศร้าบออะไร ฉันกำลังรอ “ ใช่ฉันรอ เมื่อไหร่มันจะเย็นซักที
“ แกไม่เศร้าที่เลิกกับเติร์ดหรอ “ หลินถามฉันด้วยความสงสัย
“ เลิกบ้าอะไร คบยังไม่ได้คบเลย ฉันจะต้องทำให้เค้ารู้ว่า ริอาจเอาขนมมาหลอกเด็ก ถ้าเด็กมันยากได้แล้วมันต้องได้ “
มันจะให้ยอมแพ้ได้ยังไง ยังคิดถึงจูบเขาอยู่เลย ใครจะไปยอมจบกันวะ
“ เดี๋ยวๆ ที่เศร้าๆ ไปสองสามวันมันคืออะไรวะ “
“ ก็ฉันคิดแล้ว ไม่ได้คนนี้จะไม่มีผัวไง “ ให้มันได้ยังงี้สิ
คิดจะเล่นกับใจฉันงั้นหรอ ให้มันรู้ซะบ้าง
“ โอ้ยยยยย อยากตาย “ หลินยกมือสองข้างขึ้นมากุมขมับ
ที่จริง 2-3 วันที่ผ่านมา ฉันเฮิร์ทมาก ที่สุดถึงที่สุด แต่เพราะอยากได้อะ ยังไงมันก็ต้องได้
“ แกก็ลองเปิดใจให้คนอื่นเข้ามาดูแลดู เติร์ดเห็นมันอาจจะหึงก็ได้ “ หลินเสนอทางเลือกขึ้น
“ เออ จริงจะหาตัวเร้าได้ ต้องสวยก่อน “ ฉันรีบวิ่งขึ้นไปห้องเพื่อแต่งหน้า เปลี่ยนชุด ถ้าเขาชอบฉันมากพอ ตัวเร้าจะช่วยให้ฉันได้เขามา แต่ถ้ามันไม่มากพอ อาจจะเสียเขาไปตลอดการ

“ มินิท แม่มีงานให้ทำ ลูกโอเคไหม “
ฉันได้ยินที่แม่พูดไม่ชัดเลย แต่กำลังรีบเลยตอบรับปากไปก่อน แล้วลากหลินออกจากบ้านทันที
เมื่อถึงเวลาฉันลากหลินมาที่สนามบาสด้วย ยังคิดไม่ออกว่ามาเจอในฐานะอะไร ฐานะเพื่อนก็ดันปฏิเสธไปแล้ว แต่ใครสนกันเล่า
“ พี่แบงค์ !!! “ หลินตะโกนอย่างดังเพื่อเรียกคนที่เล่นบาสในสนาม
“ เรียกเค้าไมอะ “
“ ตัวเร้าของแกไง “ ฉันหันไปมองหน้าหลินทันควัน หลินยักไหล่ขึ้นน้อยๆ
“ เติร์ดดดดด !!!! “ เสียงแหลมๆของผู้หญิงตะโกนเรียกชื่อเติร์ด จนฉันต้องรีบหาต้นต่อของเสียงทันที
เห้ยยยยยยอ 3 วันมีใหม่เร็วไปป่าววะ
“ ไงละ เค้าก็มีตัวเร้า คนที่โดนตกคือแกชัวร์ “ หลินชี้ไปที่ผู้หญิงนั้น ตาโต ปากนิด จมูกหน่อย
โอ้ยยยยยยยยยยยยยย ให้มันได้อย่างงี้สิ มาตกเขา โดนเขาตกอย่างจัง อย่าหึงมินิท อย่าหึง
“ มินิท ดีใจที่เธอยังมาที่นี่ “ พี่แบงค์เดินเข้ามาทักฉัน แต่ตอนนี้สายตาของฉันมันโฟกัสที่อื่นไปแล้ว
ไอ้การซื้อน้ำมาให้คืออะไร
“ ยังหึงอยู่หรอ “ พี่แบงค์มองนำไปที่อีกคู่ที่กำลังกระหนุงกระหนิง
“ ไม่....ปฏิเสธค่ะ “ สงบใจไว้
“ วันนี้อุตส่าห์แต่งสวย เก้อไหมเนี่ย “
“ จะไม่พลาด ถ้าพี่พาไปเลี้ยงไอติมที่สโมสร “ ฉันหันควับไปที่หลินทันที เพราะคบกันมานานเลยรู้ว่ายัยนี่ต้องการจะจับคู่ฉันกับพี่แบงค์แน่ๆ
เราเดินไปที่สโมสรของหมู่บ้าน ซึ่งมีทั้งสระว่ายน้ำ สนามไดรฟ์กอล์ฟ สนามแบทในร่ม ฟิตเนสและสปา หลินอาสาหาที่นั่งไว้ให้ ให้ฉันกับพี่แบงค์ไปซื้อไอติมกันสองคน ซึ่งพี่แบงค์ก็ชวนคุยตลอดทางเลย ใจตอนนี้มันดันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย
ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร เพิ่งคบกัน ตัวจริง หรือแค่ 1 เดือน
พอซื้อเสร็จก็มองหาหลินที่ตอนนี้กำลังโบกมือให้สัญญาณ ว่าอยู่ตรงไหน
“ อย่าหงอย กินติม แกทำแบบนี้พี่แบงค์เสียใจนะเว้ย “ ชัดเลยแค่นี้ก็รู้แล้ว ว่าหลินตั้งใจจะจับคู่จริงๆ
“ พี่แบงค์จ้างหลินมาเท่าไหร่คะ “ ฉันถามแซวๆ คนที่เชียร์ไม่ดูอารมณ์เพื่อนเลย
“ กินๆ จะมองทำไมนักหนา “ หลินดึงฉันนั่งลงกับเก้าอี้
ฉันมองดูเติร์ดกับผู้หญิงคนนั้นหัวเราะคิกคัก หยอกล้อกัน อย่างไม่สบอารมณ์นัก ฉันอยากจะเดินเอาไอติมถ้วยนี้ไปเทใส่หัวนางนัก แล้วตะโกนดังๆ ว่าอย่ามายุ่งกับคนของฉัน
“ พี่แบงค์ผมนั่งด้วยดิ เติร์ดมันจู๋จี๋กับเด็กใหม่ ไม่อยากเป็นก้างมัน “ ปอร์เช่ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ตัวสุดท้ายที่เรานั่งกันอยู่
“ เอาดิ กินติม เยอะแบบนี้กิน 3 คนไม่หมดหรอก “
“ เหนื่อยๆกำลังหิวเลย “ ปอร์เช่กำลังจะใช้ช้อนตังไอติม แต่โดนหลินดึงมือไว้
“ พี่แบงค์ป้อนมินิทหน่อยสิคะ มินิทชอบรสวานิลา “ หลินชี้ไอติมให้พี่แบงค์ดูว่าฉันชอบรสไหน
“ อะ “ พี่แบงค์ใช้ช้อนตักไอติมพอดีคำแล้วหันช้อนมาทางฉัน ฉันดูท่าทางของคนตัวใหญ่แล้วอดขำไม่ได้
“ พี่เขินฉันหรอคะ มือสั่นเลย “
พี่แบงค์ไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่ยิ้มๆด้วยความเขินอาย ฉันเลยเอาผมทัดหูน้อยๆ แล้วค่อยๆก้มลงไปกินไอติมในช้อน ท่ามกลางสายตายินดีของเพื่อนสาว
“ ทำแบบนี้ ฉันกินเองไม่เป็น พี่ต้องรับผิดชอบนะคะ “
“ งั้นอีกคำละกัน พี่รู้สึกอยากรับผิดชอบ “ ฉันก้มลงมากินอีกครั้ง
“ ทีนี้ฉันกินได้แล้วชะมะ “ ปอร์เช่ถามเพราะถือช้อนรออยู่นานแล้ว
พอนั่งกินของเย็นมากๆ มันก็เริ่มรู้สึกปวดฉี่ขึ้นมา ฉันเลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำ
“ ห้ามหลงนะแก ตรงอย่างเดียว “
ฉันพยักหน้ารับ ฉันเข้ามาที่นี่ไม่ค่อยบ่อยนัก แต่ก็เคยเข้ามากับหลินบ้าง ไม่น่าจะหลงนะ ฉันเดินตรงไปเรื่อยๆตามที่หลินบอก
ถูกทางเปล่าวะ ทำไมมันไกลจัง ฉันเดินมองป้ายมาเรื่อยๆ มันก็ทางนี้นี่หว่า ถึงห้องอาบน้ำแล้วนิ ห้องน้ำก็คงไม่ไกลกันมากละมั้ง เมื่อเดินผ่านห้องน้ำก็โดนใครคนนึงคว้าเอาไว้
“ คุยกันก่อน “ เติร์ดในชุดผ้าขนหนู ซิกแพ็ค กล้ามหน้าอก เดี๋ยวๆไม่ใช่ละ
“ หะ “ ไม่รู้จะสนใจอะไรก่อนดี ภาพตรงหน้ามันทำเอาใจไม่ดีเลย
“ ชอบพี่แบงค์แล้วรึไง ถึงไปนั่งป้อนไอติมกันอะ “ ไอ้การถามด้วยหน้าเรียบๆ มันทำให้ฉันไม่เข้าใจเลยว่าเขาอยู่ในอารมณ์ไหน
“ ทีตัวเองยังควงคนอื่นเลย “
“ แล้วไง มันไม่เหมือนกัน เธอทั้งซื่อบื้อ เชื่อคนง่าย ไม่ทันผู้ชายหรอก “ เสียงเติร์ดเริ่มดังขึ้น
“ ถ้าฉันจะเปิดใจให้ใคร แล้วมันจะทำไม “
“ ใจง่าย “
อะไรวะ คนยิ่งปวดฉี่อยู่ ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย
“ ฉันไม่คุยกับนายละ “
“ ยังคุยไม่จบจะหนีไปไหน “ เขากระชากแขนฉันไว้
โอ้ยยยยยยยยย คนปวดฉี่โว้ยยยยยย จะเอาอะไรกับฉันอีกกกกกกกก อยากมาเคลียร์ต่อให้จบนะ แต่ไม่ไหวแล้ว
“ มีอะไรกันรึป่าว “ เสียงพี่แบงค์ดังขึ้นทำให้เติร์ดปล่อยมือฉันทันที ฉันอาสัยจังหวะนี้วิ่งหนีเข้าห้องน้ำทันที
คนปวดฉี่ดึงไว้อยู่ได้ ฉันรีบวิ่งเข้าห้องน้ำหญิงที่อยู่ถัดออกไปทันที เฮ้อออออออ โล่งงงงงง เมื่อกี้ถ้ายืนนานกว่านี้ มีแตกแน่ๆ เมื่อทำธุระเสร็จ ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นพี่แบงค์ยืนรออยู่
“ เติร์ดละคะ “
“ แต่งตัวอยู่มั้ง หลินบอกมินิทเป็นพวกหลงทิศอย่างรุนแรง เลยขอให้พี่ตามมา “ อื้มมมม นังเพื่อนทรยศนี่เอง ฉันฉีกยิ้มให้คนตรงหน้า
ฉันไม่ควรปล่อยให้มันค้างคาแบบนี้ การโดนด่าว่าใจง่ายมันเจ็บพอตัว ไม่พร้อมจะเอาปัญหาใหม่เข้ามาในชีวิตจริงๆ
“ ขอโทษนะพี่แบงค์ ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่ได้ชอบฉันก็ตาม “
“ เป็นเพื่อนกันก็ได้ “ พี่แบงค์ก็น่ารัก ไม่ได้ตื้ออะไรมากมาย ผิดกับอีกคนอย่างสิ้นเชิง ใจอำมหิต
“ ฉันเป็นเพื่อนได้กับทุกคนค่ะ ยกเว้นคนข้างใน “ ฉันเดินกลับไปที่โต๊ะพร้อมกับพี่แบงค์
เห็นแม่สาวตาโต ยังคงนั่งรอเติร์ดอยู่ที่โต๊ะไม่ไกล รอแบบนี้ต้องไปต่อกันใช่ไหม
“ มินิท มองแม่นั่นทำไมอะ “ หลินถามฉันที่มองผู้หญิงคนนั้นไม่วางตา
“ ปอร์เช่ คนนี้ตัวจริงหรือ 1 เดือน “ คงไม่มีใครจะรู้เรื่องนี้ดีกว่าเพื่อนสนิทของเขาอีกแล้ว ปอร์เช่มีการเลิ่กลั่กไม่กล้าตอบ ฉันยังใช้สายตาคาดคั้นคนตรงหน้า
“ เติร์ดดดด อาบน้ำนานจัง ฝนรอตั้งนานแหนะ “ เสียงของผู้หญิงข้างหลัง
อ๋อ ชื่อฝนสินะ เสียงแบบนี้เป็นอยู่แล้ว หรือเสียงสองของหล่อนยะ เส้นเลือดในขมับของฉันมันเต้นๆตุบๆจากความหงุดหงิด
“ ปะ ไปทำอะไรกินที่บ้านกัน “
หึหึ เซอร์วิสงั้นหรอ อดทนไว้มินิท โดนเขาตกเต็มที่แล้วสิ ทำไมคนฉลาดแบบฉัน ต้องตกหลุมพรางหัวใจตัวเองทุกทีเลย
“ หลินไป กลับ !!!!! หมั่นไส้คนแถวนี้ “
“ พี่ไปส่ง ทั้งคู่!! มันดึกแล้วมันอันตราย “ พี่แบงค์เน้นคำว่าทั้งคู่ เพื่อไม่ให้เราปฏิเสธได้
“ ค่ะ แวะทานข้าวที่บ้านด้วยไหมคะ “ ฉันหันไปยักคิ้วให้คนข้างหลัง ที่กำลังจะเดินไปกับผู้หญิงอีกคน ใช่ว่าไม่เจ็บ แต่ฉันกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำได้มากสุดแค่หึงในใจ
ระหว่างทางที่กลับบ้าน ในหัวก็หยุดคิดเรื่องเซอร์วิสของทั้งคู่ไม่ได้เลย กินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง กอด จูบ ขึ้นเตียง 3 วันที่ผ่านมาไปถึงขั้นไหนกันแล้วนะ ร้อนใจ ร้อนรน
พอพี่แบงค์มาส่งถึงบ้าน ฉันก็ชวนเขาลงมากินข้าวตามสัญญา ฉันไม่ใช่พวกคนพูดพล่อยๆซะหน่อย
“ แม่คะหนูมีแขก “
“ พ่อหนุ่มที่หักอกแกหรอ “ แม่ทักทาย โดยไม่หันมามองเลยว่าแขกเดินตามหลังฉันเข้ามา
“ ไม่ใช่ค่ะ คุณน้าผู้ใหม่ “ หลินแนะนำได้น่าโยนทิ้งออกไปนอกบ้านมากๆ
“ เพื่อนครับ ต้องขอรบกวนด้วยนะครับ “
อีกด้านนนนน........
Third Say..........
“ ทำไมไปส่งฝนวะ หรือเพราะมินิท “
“ ยัยนั่นจะไปเกี่ยวได้ยังไง แค่อยากกินเหล้า “ ผมถือแก้วในมือขึ้นมาเขย่าช้าๆ พรางมองก้อนน้ำแข็งก้อนใหญ่ที่ขยับอยู่ในแก้ว
ยิ่งคิดถึงยัยนั่นผมก็ยิ่งหงุดหงิด ผมยังลืมเสียงหัวเราะคิกคักที่เธอหัวเราะกับพี่แบงค์ไม่ได้เลย มันชวนหงุดหงิดจริงๆ
“ สาวลิ๊งค์มาละ กูต้องไปสานสัมพันธ์หน่อยละ รอดูได้เลย “ เช่เดินไปโต๊ะที่มีสาวๆ ชูแก้วเหล้าทักทายเรา เรามาที่นี่ประจำ บางคนก็รู้จัก บางคนก็รู้จักดี
“ หายไปนานเลยนะคะ แบบนี้จะจำรันได้ไหมนะ “ รันไหนวะ ผมส่งยิ้มให้เธอตามมารยาท แต่ดูเหมือนเธอจะพยายามเข้าถึงเนื้อถึงตัวผมเหลือเกิน
รันนั่งลงข้างๆผม แล้วลูบไล้ต้นขาเบาๆ ก่อนจะจับมือผมลูบต้นขาเธอบ้าง
“ ขอโทษนะรัน ผมคบเป็นคนๆ “
“ งั้นเราก็ไม่ต้องคบกันก็ได้นิคะ “ ผมรู้เลยว่าเธอต้องการอะไร สายตาที่เชิญชวนมีหรอที่เสืออย่างผมจะปล่อยเหยื่อ
“ งั้นก็ไม่ต้องเกรงใจเลย “
เธอเดินนำผมเข้าห้องน้ำชายห้องสุดท้าย เมื่อลงกลอน เพลงรักก็เริ่มทันที
“ ผมไม่จูบ “ แต่ดูเหมือนรันจะโอเค
ผมซุกไซร้ซอกคอของเธอ แต่ดันได้กลิ่นหอมจางๆของอีกคน จนผมต้องลองดมใหม่ ไม่ใช่นิสงสัยคิดไปเอง ผมเลยจู่โจมหน้าอกของเธอทันที
“ อื้มมม “ เธอพยายามจะเก็บเสียง
มือของผมเลื่อนลงไปลูบเนินที่ตอนนี้ชุ่มช่ำ คงจะด้วยเพราะความตื่นเต้น มันเลยทำให้ผมปวดหนึบอยู่ในกางเกงเหมือนกัน ผมส่งถุงยางให้เธอ เธอก็รับมันไปใส่อย่างชำนาญ
“ อื้มมมม ไม่ผิดหวังอย่างที่เค้าว่า “ เสียงกระซิบเบาๆเพิ่มอารมณ์ที่กำลังพุ่งพล่านได้ดีจริงๆ
ผมเบี่ยงเจ้ากางเกงในที่กำลังปิดบังสิ่งที่ท่อนลำของผมจะทะลวง ผมเสียบทีเดียวมิดจนเธอต้องบีบแขนผมแน่น
“ อูวววว “ ผมขยับเอวช้าๆ ก่อนจะเริ่มเร่งสะโพก
หญิงสาวตรงหน้าพยายามเก็บเสียง มีแค่เสียงดังจากในลำคอเท่านั้น
“ เติร์ด จะเสร็จแล้ว “
แต่ผมมันยังไม่ใกล้เลย ผมได้กลิ่นของมินิทอีกแล้ว
“ รอก่อน “ ผมกระซิบบอกเธอเบาๆ
เธอตอดผมถี่ยิบ เธอคงใกล้เสร็จจริงๆ ผมแทงสวนไม่กี่ที เธอกระตุกกอดผมไว้แน่น
“ ไม่เสร็จหรอ นั่งลงรันทำเอง “
ผมนั่งลงที่คอห่านในห้องน้ำ รันทิ้งตัวทับท่อนลำแล้วโยก ยอมรับเลยเธอลีลาดี
“ อื้มมมมม “
ผมต้องเงยหน้ามองเพดานเพื่อระบายความเสียว แต่พอหลับตาลงมันก็ยังเห็นหน้ายัยนั่นอีก หงุดหงิด มันหงุดหงิดที่มันจะเสร็จแต่ก็ไม่เสร็จซักที พอจะได้ที่ก็ดันนึกถึงตากลมๆ คิดถึงกลิ่นตัวที่ไร้น้ำหอม
“ พอเถอะรัน มันไม่เสร็จหรอก “
ด้วยความหงุดหงิดผมถอดถุงยางทิ้งทันที ก่อนจะจัดการตัวเองให้เรียบร้อย
“ อะ ถือว่าเป็นค่าเสียเวลาละกัน “ ผมส่งตังค์ให้เธอจำนวนนึง ก่อนจะเดินออกมาด้วยความหงุดหงิด
ต้องเพราะโดนเธอยั่วโมโหวันนี้แน่ๆ หงุดหงิด ไม่เสร็จแบบนี้โคตรอึดอัดเลย
- ผู้เขียน
