“ท่าน้ำของวัดแออัดจนไม่มีที่ให้ยืน เราไปลอยโคมที่โรงเตี๊ยมเจียงฮหวาดีหรือไม่ ข้าจองห้องพิเศษติดริมแม่น้ำเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว”
ชิงเหม่ยเหมยกล่าวกับทุกคน
“ถ้าเช่นนั้นเรารีบไปกันเถอะพี่เหม่ยเหมย”
หงกุ้ยฟางรีบเดินไปคล้องแขนชิงเหม่ยเหมยเดินนำสองหนุ่ม นางไม่แม้แต่จะเอ่ยปากขอความเห็นจากหลี่หยางเฟยที่มีสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะโอกาสลอยโคมกับนางเพียงสองต่อสองถูกขัดขวางโดยที่เขาไม่สามารถคัดค้าน
จางหลี่หมิงยิ้มกริ่มเดินตามสองสาวงามไปอย่างอารมณ์ดี แตกต่างกับหลี่หยางเฟยที่อารมณ์ขุ่นมัวอย่างเห็นได้ชัด
โรงเตี๊ยมเจียงฮหวามีลักษณะคล้ายเรือนแพ ตั้งอยู่ฝั่งเดียวกับพระราชวัง ซึ่งต้องเดินข้ามสะพานไปอีกฝั่งแม่น้ำ จึงเหมาะสมแก่การชมการแสดงพลุดอกไม้ไฟที่จะจุดขึ้นตรงบริเวณท่าน้ำฝั่งวัดหลวง
เรือนแพทุกห้องทำจากไม้ไผ่ทั้งหลัง และปลูกแยกห่างกันเป็นสัดส่วนไม่เชื่อมติด ภายในห้องมีเตียงไม้สำหรับนอนเล่นตั้ง
