"ผู้หญิงของพี่เหรอวะ ผู้หญิงของพี่ได้ไงในเมื่อผมตามห่วงตามดูของผมอยู่ตลอดเวลา!" น้ำตาของฉันร่วงเผาะตามเสียงตะคอก บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าฉันควรรู้สึกแบบไหน ฉันแคร์ความรู้สึกไมค์ในฐานะที่ไมค์เป็นเพื่อนนะ เขาคือคนที่ฉันไว้ใจที่สุด แต่การคบหาแบบเพื่อนมันสบายใจกว่า ซ้ำเขายังมีประเด็นสำคัญที่ว่า เขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว หากจะมองว่าฉันควรคบกับไมค์ตั้งแต่ตอนนั้นมันก็ไม่ใช่อยู่ดี
"สุดท้ายมึงก็ยอมรับว่าตามเฝ้าผู้หญิงคนนี้แล้วทิ้งอลิซไว้คนเดียวตลอดเลย!" น้ำเสียงที่เกรี้ยวกราดไม่ต่างกันทำสะดุ้ง มาเฟียหนุ่มหยัดกายลุกเต็มความสูงแล้วเผชิญกับน้องชายของตัวเอง
"มึงไม่เคยใส่ใจอลิซ มึงไม่เคยใยดี แม้วันที่ไปลองชุดแต่งงานมึงก็ไปแบบไม่เต็มใจ มึงเคยแคร์ความรู้สึกผู้หญิงคนนั้นบ้างไหม!"
"ผมต้องแคร์ทำไมในเมื่อผมไม่เคยรู้สึกอะไรกับผู้หญิงคน..."
ผัวะ!
"มึงหุบปาก!"
"มะ ไมค์" ฉันขยับเข้าพยุงคนที่โดนกำปั้นหนักๆ ฟาดลงที่ใบหน้าแทบจะทันที
"ถอยออกมาจากมันเดี๋ยวนี้!" ดวงตาคมเข้มตวัดมองแรงใส่ฉัน ฉันส่ายหน้าเบาๆ มองเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ
"อย่าใช้กำลังได้ไหมคะฉันขอระ..."
"บอกให้ถอยออกมา!"
"ไม่แคท ไม่ให้ไป" ไมค์ดึงมือฉันไว้ พร้อมกับออกแรงดึงฉันเข้าหาตัว
"พี่ไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับผู้หญิงคนนี้ ผมรักผู้หญิงคนนี้ พี่ไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับเธอ"
"หึ งั้นเหรอ แล้วผู้หญิงอีกคนล่ะ มึงจะเอาผู้หญิงอีกคนไปไว้ที่ไหน?"
"ผมจะยอมแต่งงานก็ได้ แต่ผมไม่ให้แคทอยู่กับพี่"
"มึงจะเอาผู้หญิงสองคนในเวลาเดียวกัน มึงจะเอาฝั่งนั้นแล้วทิ้งขว้าง แล้วเอายัยนี่ไปประดับบารมีในฐานะเมียน้อยว่างั้น?"
"พี่หุบปาก แคทมีค่ากว่านั้น ผมรักผู้หญิงคนนี้ อย่าทำกับผมแบบนี้เพราะผมไม่มีวันยอม!"
"มึงต้องยอม เพราะตอนนี้ยัยนี่เป็นคนของกู!"
"ไม่นะแคท อย่าทำแบบนี้ มีปัญหาขอให้บอก ฉันพร้อมช่วยทุกอย่าง ฉันพร้อมปกป้องเธอทุกทาง ไว้ใจฉันนะ อย่าไป ให้ฉันได้ปกป้องเธอเหมือนที่ฉันเคยสัญญาและเฝ้าบอกเธอเสมอมา" ดวงตาที่แดงก่ำทำน้ำตาของฉันไหลตาม ฉันเคยได้ยินมาบ้าง ว่าไมเคิลมีคนที่เขาต้องรับผิดชอบ แต่ฉันไม่เคยพบหรือรู้จักผู้หญิงของเขาเป็นการส่วนตัว ไม่เคยรับรู้ ว่าความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่มันแน่นแฟ้นแค่ไหน เพราะสุดท้ายสถานะเดียวที่ฉันกับไมค์มีก็คือคำว่าเพื่อนแค่คำเดียว
"แมทธิวอยู่ไหน พาแมทธิวกลับกัน ไปกินไอติม แล้วกลับไปคอนโดด้วยกัน"
"ถ้ามึงกล้าทำแบบนั้น กูจะเด็ดขาดกับมึงให้ดู!" ฉันหันมองอีกคนพร้อมกับส่ายหน้า ความจริงจังของน้ำเสียงที่เกรี้ยวกราด ฉันไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรได้บ้าง
"...อย่าให้ฉันเป็นสาเหตุที่ทำให้นายต้องเดือดร้อนเลยนะ"
"ไม่สนอ่ะแคท ใครจะทำอะไรก็ทำไปดิ ทำไปเลย ฉันไม่เคยกลัวอยู่แล้ว ...กลับด้วยกันนะ"
"อย่าทำแบบนี้เลยไมค์ พี่ชายนาย ...เขาช่วยฉัน"
"เขาก็แค่จะแยกเราออกจากกัน เขาแค่บีบให้ฉันเร่งรัดงานแต่งงานให้เร็วขึ้น เรื่องระหว่างฉันกับผู้หญิงคนนั้นมันเป็นแค่เรื่องผิดพลาด ยัยอลิซ ยัยผู้หญิงที่ตามตื้อฉันเพราะบอกว่ารักฉันมาก ฉันแค่เคยผิดหวังที่เธอปฏิเสธฉัน เมาแล้วพลาดมีอะไรกัน ผู้ใหญ่รู้เข้าเลยบังคับให้ต้องหมั้นกัน ทั้งที่ตลอดเวลาที่แสนยาวนานฉันไม่เคยรู้สึกอะไรกับยัยนั่นเลย"
"ไมค์..."
"ไม่เอาแบบนี้ดิแคท ไม่รู้เหรอ ว่าตอนที่ฉันไปหาเธอกับแมทแล้วไม่เจอฉันห่วงเธอแค่ไหน อย่าเลือกเขา เธอเลือกฉันได้ไหม"
"เธอมีสิทธิ์เลือกนะ เธอมีสิทธิ์ที่จะผิดคำพูดที่เคยให้ไว้ แต่รับผลของมันให้ได้ก็แล้วกัน" ฉันมองสบตากับผู้ชายอีกคนจริงจัง เขารู้ว่าฉันกับหลานพักอยู่ที่คอนโดของไมค์ บางทีการพบกันที่มินิมาร์ทวันนั้นก็คงไม่น่าจะใช่เรื่องบังเอิญสักเท่าไหร่ เขารู้ว่าไมค์ตัวติดฉันแค่ไหน เขารู้แม้กระทั่งว่าเมื่อวานฉันจะมาหาไมค์ ฉันไม่สามารถหาคำตอบให้ตัวเองได้เลยว่าเขารู้อะไรบ้าง แต่สิ่งที่ฉันรู้ มีเพียงอย่างเดียว คือผู้ชายแบบเขา คงมีอิทธิพลมากพอที่จะทำอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ
ไมเคิลดีกับฉันมาโดยตลอด ไม่มีความจำเป็นที่ฉันจะทำให้เพื่อนของฉันต้องเดือดร้อน ไมค์มีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ ฉันไม่เคยคิดที่จะให้เขาปัดความรับผิดชอบ ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบอย่างไมเคิลไม่ควรต้องมาเสื่อมเสียหรือเจอเรื่องแย่ๆ ฉันไม่ยอมเป็นต้นเหตุของเรื่องแย่ๆ ในชีวิตเขาอย่างแน่นอน
"อย่าทำแบบนี้เลยนะไมค์ นายกลับไปรับผิดชอบผู้หญิงคนนั้นเถอะนะ"
"แคท..."
"เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน นายจะยังเป็นผู้ชายคนเดียวที่ฉันไว้ใจนะไมค์"
"มากกว่านี้ไม่ได้เหรอแคท ไม่เลือกแบบนี้ได้ไหม"
"ฉันเลือกไปแล้ว ฉันเลือกที่จะ..."
"เลือกที่จะเอาตัวเข้าแลกแบบนี้เหรอแคท ถ้าจะเอาแบบนี้ทำไมไม่บอกฉัน ฉันไม่เคยหวังในตัวเธอด้วยซ้ำ ฉันไม่แตะต้องตัวเธอ ยอมเป็นคนโง่ที่ช่วยเธอฟรีๆ ทุกเรื่องก็ได้ ทำไมต้องทำแบบนี้วะ ทำไมต้องเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้เราห่างกันแบบนี้!"
เอาตัวเข้าแลก... ฉันทวนคำนั้นเบาๆ แต่ปวดร้าวไปทั้งใจ แค่เห็นน้ำตาของไมค์ ฉันก็รู้แล้วว่าเขาเจ็บกว่า แต่ฉันเลือกแล้ว และสิ่งที่ฉันเลือก ต่อให้ไม่ถูกใจ แต่มันดีกับทุกฝ่าย ฉันทำให้เขาทิ้งผู้หญิงอีกคน เพื่อหันมาช่วยเหลือตัวของฉันไปเรื่อยๆ แบบไม่มีที่สุดสิ้นไม่ได้จริงๆ
เพราะรู้จักกัน เพราะสนิทกัน เพราะรู้สึกดีๆ ต่อกัน ฉันจึงไม่ควรทำร้ายเขา
ต่างจากคนที่ฉันเลือก ไม่เคยรู้จักกัน ไม่เคยมีความรู้สึกดีๆ ต่อกัน เขาหวังผลประโยชน์จากตัวฉัน ฉันเองก็หวังผลประโยชน์จากเขาเท่านั้นเอง
ฉันแกะมือของไมค์ออกห่าง ก่อนจะเดินเข้าไปกอดผู้ชายอีกคน เลือกที่จะหันหลังให้ไมค์ ตัดใจที่จะหันกลับไป เธอเลือกแล้วแคท อย่าทำร้ายคนที่ดีกับเธอมาตลอดด้วยการข้องเกี่ยวกับชีวิตเขา ไมเคิลมีคู่หมั้น มีหน้าที่ที่จะต้องทำ เขาไม่สามารถช่วยเธอและหลานเธอไปตลอดได้ อย่าเห็นแก่ตัว ไม่ว่าวันนี้หรือวันข้างหน้า สักวัน เธอก็ต้องพึ่งตัวของตัวเองอยู่ดี