หนี้รักมาเฟีย (แคท-นาธาน)

ปะทะคารม

@บนห้อง

"น้าแคท"

"ตื่นแล้วเหรอครับ" ฉันยิ้มกว้างเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กที่กำลังหาวิธีลงจากเตียง

"ลงได้ไหมครับ เดี๋ยวน้าแคทเข้าไปอุ้ม" สองแขนเล็กโผล่รอฉัน ก่อนที่ฉันจะสวมกอดร่างเล็ก แล้วอุ้มลงจากเตียงในเวลาต่อมา

"บ้านสวยจังเลยครับ บ้านน้าคนนั้นเหรอครับน้าแคท"

น้างั้นเหรอ? ฉันทำท่าครุ่นคิดกับสิ่งที่โดนถาม จากนั้นก็เลือกที่จะส่ายหน้ากลับไปเบาๆ

"เรียกคุณนะครับแมท แมทต้องเรียกคุณคนนั้นว่าคุณ เขาคือ ...ผู้มีพระคุณของเรา" แมทธิวเอียงคอมองก่อนจะค่อยๆ พยักหน้า จากนั้นสองขาเล็กก็เดินเร็วไปทั่วห้อง หมุนรอบตัวเองเพื่อสำรวจสิ่งแปลกตา เสียงหัวเราะเล็กๆ หลุดออกมาในจังหวะที่หมุนตัวแล้วทำท่าจะล้ม จากนั้นแมทธิวก็วิ่งซนเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะร้องออกมาเสียงดัง

"ว้าว อ่างอาบน้ำ น้าแคทครับ มีอ่างอาบน้ำด้วย" แมทธิวหันหน้ากลับมาบอก ฉันที่มองเห็นความตื่นเต้นของหลานแล้วอดยิ้มตามไม่ได้ จากนั้นก็เลือกที่จะเดินผละห่างออกมาจากเตียง

อ่างจากุชชี่ขนาดใหญ่ ถูกใจแมทธิวมาก ท่าทางตื่นเต้นดีอกดีใจ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่านานแล้วที่ฉันไม่ได้เห็นภาพนี้ ตั้งแต่แม่ของเด็กคนนี้เสียไป ไม่บ่อยเลยที่แมทธิวจะได้หลุดเสียงหัวเราะและท่าทีตื่นเต้นดีอกดีใจแบบนี้ออกมา

"ขออาบน้ำได้ไหมครับ"

แกร๊ก~

เสียงปลดล็อคประตู ส่งผลให้ฉันหันกลับไปมอง แม้จะรู้สึกไม่โอเคกับการที่ถูกผลักประตูห้องเข้ามาโดยไม่มีการขออนุญาต แต่การปรากฏตัวของเจ้าของการกระทำนั้น เพิ่งมารู้ในตอนที่เห็นหน้า ว่าเขาคือเจ้าของบ้าน ส่งผลให้ฉันได้แต่ข่มความรู้สึกไม่โอเคนั่นไว้

มาเฟียหนุ่มมองหน้าฉัน ก่อนจะปรายตามองหลานฉัน แมทธิวเดินเข้ามาจับมือฉันไว้ หน้าซีดลงทันที

"แมทครับ สวัสดีคุณนาธานสิครับ เขาคือเจ้าของบ้านนะ" แมทธิวที่ว่านอนสอนง่าย รีบยกมือไหว้ แต่ทว่า เขาไม่ตอบรับสิ่งใด

"สวัสดีครับหนุ่มน้อย พี่ชื่อพี่โจลครับ" เลยกลายเป็นผู้ชายอีกคนซึ่งตอนแรกอยู่ทางด้านหลังของเจ้าของบ้าน เดินเข้ามาหาฉันกับแมทธิว โดยที่เขานั่งยองๆ ลงตรงหน้า

"สวัสดีครับ ผมชื่อแมทธิวครับ" แมทธิวยกมือไหว้ แต่เอียงคอมองโจลอย่างไม่เข้าใจ ก็เขาไม่ได้รู้จักกัน

"อ่างนี้อาบน้ำสบายมากเลยนะครับ อาบน้ำอุ่นก็ได้ ปรับเป็นน้ำเย็นก็ได้"

"เหรอครับ" แมทธิวทำตาโต ตื่นเต้นทันที

"อยากแช่น้ำก่อนลงไปกินข้าวไหม?"

"อยากครับ"

"เราเป็นผู้ชายด้วยกัน ต้องอาบด้วยกันนะ ส่วนน้าแคท ต้องออกไปทำงานที่ห้องโน้น" โจลชี้ไปที่ด้านนอก แมทธิวมองตามแล้วมองหน้าฉัน ฉันจึงเข้าใจในวินาทีต่อมา ว่าที่เขาเดินมาในห้องนี้ อาจจะเป็นเพราะว่าต้องการมาตามฉันให้ไปทำงาน

"เชิญครับ" คราวนี้โจลบอกฉัน ก่อนจะหันกลับไปยิ้มให้แมทธิว

"ถ้าอย่างนั้นเราไปถอดเสื้อผ้ามาอาบน้ำกันนะครับหนุ่มน้อย" แมทธิวมองหน้าฉัน แม้ในดวงตาคู่นั้นจะฉายชัดออกมาอย่างชัดเจนว่าเขาต้องการลงไปแช่อยู่ในอ่าง แต่ทว่าอีกหนึ่งความรู้สึกที่ชัดเจนเช่นกัน คือแมทธิวกำลังจะบอกว่าเขาไม่รู้จักผู้ชายคนนี้

"แมทเล่นน้ำกับพี่โจลนะ เดี๋ยวน้าแคทไปทำงาน เดี๋ยวน้าแคทกลับมาหา"

"ครับ" เมื่อได้รับคำยืนยันจากฉัน รอยยิ้มเล็กๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าจิ้มลิ้มทันที

ฉันขยับขาไปเบื้องหน้า มองสบตากับดวงตาคมเข้มเพียงนิด ก่อนที่เขาจะเป็นฝ่ายเดินนำออกไป

ฉันถอนลมหายใจหนักๆ ท่าทีเย็นชาที่อีกฝ่ายแสดงออกมา บอกตรงๆ ว่าฉันไม่ค่อยชอบเลย

@ภายในห้องหนึ่งของคฤหาสน์

"นี่คือห้องนอนของฉัน"

"ค่ะ" ฉันตอบรับเบาๆ พลางกวาดสายตาออกไปรอบๆ ห้อง ห้องนี้ใหญ่มาก คลุมโทนด้วยสีเทาดำ มีกระจกขนาดใหญ่เป็นผนังกั้น มองลงไปเห็นชั้นล่าง เห็นประตูใหญ่หน้าบ้าน แม้กระทั่งถนนในระยะไกลออกไปก็เห็นเช่นกัน

"ฉันจะอาบน้ำ" ฉันดึงสายตากลับมามองคนที่หมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับฉัน เขานั่งลงบนโซฟาที่อยู่ด้านหน้าของเตียงนอนขนาดใหญ่ ขายาวตวัดไขว่ห้าง ดวงตาคมตวัดมองฉันไม่วางตา

"คะ คุณจะให้ฉันอาบให้เหรอคะ?"

"มากกว่านั้น!" คำพูดนั้นทำใจฉันตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม ฉันรู้ ว่าฉันไม่สามารถปฏิเสธสิ่งที่เขาต้องการได้อยู่แล้ว

"ยืนนิ่งอยู่ทำไม เข้ามาถอดเสื้อให้ฉันสิ"

"คุณคะ แต่ว่าตอนนี้หลานฉะ..."

"อย่ามีข้อแม้กับฉัน เพราะถ้าเธอไม่รักษาคำพูด คนที่ต้องเดือดร้อนมันก็คือเธอ!" ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น สุดท้ายก็ต้องเดินเข้าไปหาเขา ทั้งที่ใจฉันไม่ได้อยากทำแบบนั้นเลย

ต้นขาแกร่งแยกออกจากกัน เหมือนเปิดทางให้ฉันแทรกตัวเข้าไปกลางหว่างขาเพื่อถอดเสื้อให้เขา ฉันยอมทำแบบที่เขาต้องการอย่างไม่มีทางเลือก คือแทรกตัวเองเข้าไปอยู่ที่กลางหว่างขา พลางเลื่อนมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำราคาแพงเงียบๆ

ฉันรู้ว่าเขามองหน้าฉัน พลางหลุดเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ ฉันมองสบตากับเขาเพราะไม่เข้าใจว่ากิริยาแบบนั้นมันหมายความว่าไง จนกระทั่งเขาเลื่อนมือมาวุ่นวายกับชุดของฉันบ้าง

"คุณคะ..."

"ฉันต้องการให้เธอเข้าไปอาบน้ำกับฉัน เธออาบน้ำโดยการใส่เสื้อผ้างั้นเหรอ?"

"...ขอฉันถอดเองได้ไหมคะ"

"นี่คือการเรียกร้องความสนใจจากเพศตรงข้าม? แบบนี้หรือเปล่า น้องฉันถึงได้หลงเธอหัวปักหัวปำ"

"อย่าดึงไมค์เข้ามาเกี่ยวข้องกับฉันเลยค่ะ ถ้าฉันเลือกไมค์ และทำกับไมค์แบบที่คุณคิด ฉันไม่มีวันได้มายืนถอดเสื้อให้คุณแบบนี้หรอกค่ะ"

"ปากดีเหรอ!" แขนแกร่งรวบเอวของฉันเข้าหา ส่งผลให้ฉันล้มลงไปบนตักแกร่ง ร่างกายสัมผัสกับหัวเข็มขัดอย่างแรง

"ฉันไม่ได้ปากดีค่ะ แต่ฉันต้องการอธิบายให้คุณฟังว่าระหว่างฉันกับน้องชายของคุณ มันไม่เคยมีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นเลย"

"ก็ดี หวังว่าเงินล้านที่ฉันเสียไป ร่างกายเธอมันจะคุ้มค่ากับเงิน!" เหมือนโดนตบหน้า ใจกระตุกวาบ เมื่อมือหนาเลื่อนมาฉีกกระชากเสื้อของฉันอย่างแรง แรงเสียดสีของเนื้อผ้า สร้างความเจ็บปวดจนฉันต้องนิ่วหน้า ความป่าเถื่อน ความร้ายกาจ ส่งผลให้ความกลัวประเดประดังเข้ามา

"อื้อออออ!" ฉันเม้มปาก หันหน้าหนี เมื่อริมฝีปากหนาประกบลงที่เนินอกของฉัน การจู่โจมแบบไม่ทันได้ตั้งตัว ส่งผลให้ความกลัวแทรกผ่าน แขนแกร่งกอดรัดตัวฉันไม่ให้หลุดพ้นจากพันธนาการ ริมฝีปากหนาตะโบมดูดดุนที่เนินอกของฉันอย่างเอาแต่ใจ

มันเจ็บ เจ็บมาก เมื่อเขาดูดกระชากอย่างแรง ฉันทุบรัวที่ต้นแขนแกร่ง ก่อนที่เขาจะเลื่อนริมฝีปากไปประกบลงที่เนินอกอีกข้าง จนกระทั่ง

แกร๊ก~

"พี่ธาน!" นั่นคือเสียงของไมค์ ฉันจำเสียงนั้นได้ เขาไม่ได้ล็อกประตู ปล่อยให้คนนอกเปิดประตูเข้ามาอย่างง่ายดาย

"แคท ทำไมทำแบบนี้!" ไมเคิลตรงดิ่งเข้ามาหา กระชากตัวฉันออกจากพี่ชายเขาทันที

ดวงตาคมตวัดลงต่ำ ส่งผลให้ฉันกระชับเสื้อเข้าหากันทันที

"ไมค์..."

"ทำไมทำแบบนี้วะแคท ทำไมต้องทำแบบนี้!" เสียงตะคอก ไมเคิลมองฉันน้ำตาคลอ ก่อนที่เขาจะตรงดิ่งเข้าไปหาพี่ชายของตัวเอง

"พี่ทำแบบนี้ทำไม พี่จะบอกว่าไม่รู้เหรอ ว่าผมรักผู้หญิงคนนี้แค่ไหน แล้วพี่ทำแบบนี้ทำไม!"

"อย่าพูดว่ารักผู้หญิงคนอื่นซึ่งไม่ใช่คู่หมั้นของตัวเอง แล้วอย่าแตะต้องผู้หญิงคนนี้ที่เป็นของฉัน!"