“งานมันจบแล้วละ ยัยดาไม่รู้หายหัวไปไหน งานนี้พ่อกับแม่คงต้องเอาปีบคลุมหัวเดิน แถมทำท่าว่าจะเป็นหนี้ก้อนโตเลยด้วยนะ เราจ่ายเงินสำรองไปเกือบหมดบัญชีแล้วนี่สิ” เทพบ่นเสียงแข็ง
“ฉันจะเอาหน้าไปไว้ไหน แล้วเราจะเอาเงินที่ไหนมาใช้หนี้เขาละคะคุณ” แววตาพูดแทรกขึ้นมาบ้าง
ทรงพลยกมือเท้าเอว “พ่อกับแม่เลิกห่วงเรื่องนั้นเถอะครับ เรายังมียัยณินอยู่นะครับพ่อ”
“ณินเกี่ยวอะไรด้วยละคะพี่พล” ญาณินถามเสียงหลง
“นั่นสิ...ว่าแต่ คุณคริสเตียนเขาจะยอมเหรอ” เทพเห็นด้วยมองญาณินตาเขม็ง
“เขาคงไม่ว่าอะไรมั้ง ใครก็ได้นี่ ขอแค่เป็นผู้หญิง” แววตาเปรยลอยๆ สีหน้าดีขึ้น
“หมายความว่าไงคะแม่?” ญาณินหันไปถามมารดา
“ยัยดากับคุณคริสเตียน เขามีสัญญาแต่งงานกัน ดังนั้นหากเปลี่ยนเป็นแก ก็คงไม่เป็นอะไรมั้ง ยังไงเขาก็ไม่มีทางพิศวาสแกอยู่แล้ว”
“แม่คะ นี่มันเป็นเรื่องใหญ่เลยนะคะ ณินไม่เข้าใจสิ่งที่แม่พูดเลยสักนิดค่ะ”
“มีปัญหาอะไรไ
