บทที่ 4 ชวนเดท
1315 คำ
ลัมโบกินี่สีน้ำเงินแล่นมาจอดที่ผับ จุดนัดหมายประจำ คือห้องบนผับที่มาร์ตินชอบเปิดไว้ มาร์ตินเดินเข้ามาในผับเจอดีเจ โมนาเปิดเพลงเช่นเคย ดีเจโมนาเห็นมาร์ติน เธอก็พยายามจะยิ้มให้ เพราะเธอเองอยากสานสัมพันธ์ต่อ แต่ว่ามาร์ติน ไม่แม้แต่จะยิ้มกลับแม้แต่น้อย เพราะเขามองว่าไม่จำเป็น
ไม่นาน น้องปรางค์ก็เดินมาหาเขา เธอเดินมาคล้องแขนมาร์ติน
"พี่มาร์ตินรอนานมั้ยคะ"ปรางค์ถามอย่างออดอ้อน
"พี่เพิ่งมาถึงเองครับ น้องปรางค์จะกินอะไรก่อนมั้ย"มาร์ตินถามสาวน้อยตรงหน้า
"ขึ้นข้างบนกันดีกว่าค่ะ พรุ้งนี้ปรางค์มีเรียนแต่เช้า แต่วันนี้คิดถึงพี่มาร์ตินมาก ก็เลยอยากมาเจอ" ปรางค์พูดแล้วเอามือเขี่ยอกมาร์ติน
"หึ ไปครับขึ้นห้องกัน" มาร์ตินโอบปรางค์ขึ้นห้องเฉือด
เมื่อมาถึงด้านบน ปรางค์ถอดเสื้อผ้าอย่างรู้งาน มาร์ตินมองแล้วยิ้มกว้าง
"วันนี้น้องปรางค์ไม่กินยานะคะ พรุ้งนี้มีเรียนแต่เช้ามากๆ เดี๋ยวกินยาแล้วยาว"
ปรางค์พูดถึงยาปลุกเซ็กส์เม็ดสีชมพูของมาร์ติน
"พี่ลืมหยิบมาจากรถพอดีครับ"มาร์ตินตอบแล้วพลักปรางค์ลงที่นอน แล้วขบเรือนร่างขาวๆตรงหน้า มือก็บี้จุดอ่อนไหวกลางกาย
"อือ ชอบ พี่มาร์ตินขา ปรางค์ขอแรงๆ"
เสียงสาวน้อยใต้ร่างที่ท้าทาย ส่งผลให้อารมณ์ของมาร์ลุกโชน มาร์ตินขยี้ติ่ง และใช้มือถูตรงร่องไปมา โดยไม่ยั้งมือ เพราะสาวน้อยใต้ร่าง ร้องขอความรุนแรงตามที่เธอชอบ
มาร์ตินหยิบถุงยางราคาแพงมาสวมป้องกัน และเสียบเข้าร่องของปรางค์ เธอร้องควรครางอย่างถึงสุข
"กระแทกแรงๆเลยค่ะ พี่มาร์ติน ปรางค์ชอบมากเลย " ปรางค์ร้องขอ บทสวาทหนักๆ และมาร์ตินก็จัดให้ใส่ไม่ยั้งแรง สักพักทั้งคู่สำเร็จในห้วงอารมณ์แห่งความต้องการ แล้วต่างคนต่างแยกย้าย อย่างมีความสุข
มาร์ตินกลับมาที่คอนโด
เขากลับมาอาบน้ำชำระล้างร่ายกายเตรียมจะเข้านอน แต่ทว่าสมองก็พลันนึกไปถึงสาวน้อยคนสวยไร้เดียงสาที่ชื่อมีนา รอยยิ้มของมีนา คำพูดของมีนาที่ฮีลใจ พุดเข้ามาเต็มหัวไปหมด มาร์ตินเหลือบมองเวลา ปรากฎเวลา 4 ทุ่ม มือก็กดโทรศัพท์โทรออก ไม่นานปลายสายก็รับ
"ค่ะ พี่มาร์ติน"
"นอนหรือยังครับ"
"กำลังว่าจะนอนค่ะ พี่มาร์ตินมีอะไรเหรอคะ "มีนาตอบพี่ แล้วก็ถามกลับบ้าง
"เปล่าครับพี่แค่คิดถึง"มาร์ตินหยอดน้อง
มีนาถึงกับอึ้ง เธอได้แต่เงียบ ไม่รู่ว่าจะพูดอะไร
"อ่าว เงียบเลย พรุ้งนี้เรียนกี่โมงครับ"มาร์ตินถามน้องทำลายความเงียบ
"ประมาณ 10 โมงค่ะ" มีนาตอบพี่แค่นั้น
"แล้วเจอกันนะครับ ฝันดีนะครับ พี่ไม่กวนแล้วนอนเถอะ"มาร์ตินพูดแล้ววางสายไป
มีนาใจเต็นแรง แล้วทิ้งตัวลงนอนยิ้มๆ
"พี่ทำแบบนี้ มีนาจะแอบชอบพี่แล้วนะ" เธอได้แต่พูดออกมาคนเดียว
ด้านมาร์ติน
เขาวางโทรศัพท์แล้วนั่งยิ้มอยู่อย่างนั้น
"ทำมัยเด็นคนนี้ ทำให้เราสดชื่นจัง"มาร์ตินพูดออกมาแล้วล้มตัวลงนอนด้วยรอยยิ้ม
เช้า
วันนี้ มีนาและคิมมี่ ไปมหาวิทยาลัยกันสองคน เพราะพี่คิรินชิงมารับปลายฟ้าแต่เช้า
มีนาและคิมมี่เดินมานั่งเล่นที่ใต้ตึกคณะมนุษย์ศาสตร์
"แก เที่ยงนี้กินส้มตำกันป่ะ อยากแซ่บ" คิมมี่ชวนมีนา
"เอาๆ อยากแซ่บเหมือนกัน" มีนาตอบเพื่อนรัก
มีนา มองเห็นปลายฟ้าเดินมองหาพวกเธอ
"ทางนี้ยัยฟ้า" มีนาโบกมือให้เพื่อน ปลายฟ้าเห็นแล้วเดินมาหา
"ทำมัยชะนีมาถึงทีหลังละ ออกมาก่อนอะ" คิมมี่ถามปลายฟ้า
"ก็พี่คิริน ขอแวะไปเอาหนังสือให้พี่มาร์ตินนะสิ "ปลายฟ้าตอบเพื่อน
"ว้ายย ชะนี ผู้ชายชวนขึ้นห้องเหรอยะ" คิมมี่แซวเพื่อนขำๆ
"ไป พวกเราขึ้นเรียนกัน"มีนาชวนเพื่อนขึ้นเรียน
เที่ยง
มีนา คิมมี่ และปลายฟ้า นั่งดวนส้มตำกันที่ร้านส้มตำหน้ามหาวิทยาลัย
"ลาบปลาดุกก็เลิศอะแก"คิมมี่บอกเพื่อนทั้งสอง หลังจากชิมเข้าปาก
"ไหนๆลองชิมหน่อย" มีนาลองชิมบ้าง
"อืม ป้าทำดี ป้าทำถึง เต็มสิบไม่หัก" มีนาชิมแล้วถึงกับเอ่ยปากชม
"แก ตำถั่วก็คือเริศ" ปลายฟ้าบอกกับเพื่อน
"อืมม ดีย์อ่ะ" มีนาที่ชิมต้มแซ่บกระดูกหมู บอกออกมา
"กระเทยอารมณ์ดีย์" คิมมี่ จีบปากจีบคอพูด
"แซ่บมากร้านนี้" มีนากินไปชมไป
หลังจากกินส้มตำกันเสร็จ ช่วงบ่ายทั้งสามสาวก้เข้าเรียน
"แก พี่คิรินชวนฉันไปกินชาบูอีกแล้วอ่า" ปลายฟ้าบอกกับเพื่อนระหว่างรออาจารย์เข้าสอน
"ฉันว่าเข้าจีบแกแน่ๆ"มีนาออกความเห็น
"อืม ฉันก็คิดแบบนั้น"คิมมี่เสริมอีกแรง
"ไม่หรอกมั้ง เขาหล่อขนาดนั้นจะมาจีบอะไรฉัน" ปลายฟ้าตอบไปอย่างที่ตัวเองคิด
"โอ้ยยย ชะนี ลำใย เขาจีบค่ะ ดูจากกาแล็คซี่ยังมองเห็น" คิมมี่บ่นปลายฟ้า
อาจารย์เดินเข้ามาพอดี ทุกคนจึงยุติบทสนทนาลงแล้วนั่งเรียนจนหมดเวลา
บ่ายสาม
คิริน ไอซ์ และมาร์ติน
มานั่งที่ใต้ตึก
คณะมนุษย์ศาสตร์
ปลายฟ้า มีนาและคิมมี่เดินลงมาหลังเลิกเรียน
"น้องคิมมีคนสวยจ๋า พาเพื่อนมาหาพี่หน่อย"
คิรินเอ่ยเสียงดัง
คิมมี่ดี้ด้าลากปลายฟ้ากับมีนามาหากลุ่มคิริน
ทั้งสามยกมือไหว้รุ่นพี่
"น้องปลายฟ้าเหนื่อยหน่อยนะครับ
เจอตัวเอาแต่ใจแบบรุ่นบรรพกาล"
มาร์ตินแซวเพื่อน
"เอาแต่ใจมากจริงๆค่ะ"
ปลายฟ้าตอบออกไปอย่างเห็นด้วย
"ได้พวกชักเอาใหญ่เลย"คิรินพูดว่าน้องออกไปกวนๆ
ว่าแล้วลุกขึ้นดึงหนังสือและกระเป๋าปลายฟ้าไปถือแล้วจูงมือปลายฟ้าออกไปเลย
"ดู ดูมัน อยู่กันหลายคน ชวนกินก็ไม่ชวน
บอกใครก็ไม่บอก ลากน้องออกไปเลย"
ไอซ์พูดอย่างขำๆ
"คุณพี่ เพื่อนคุณพี่จีบเพื่อนน้องใช่มั้ย"
คิมมี่ถามไอซ์และมาร์ติน
"สำหรับคนอื่นแบบนี้เขาคงเรียกว่าจิกกัด แต่สำหรับคุณชายคิริณ แบบนี้และคือตื้อจีบเต็มๆ"มาร์ตินเอ่ยขำๆ
"ใช่มะ น้องก็ว่าอยู่"มีนาเอ่ยบอกตามลางสังหรณ์
"ไป พวกพี่ไปส่งดีกว่า" มาร์ตินบอกน้องทั้งสอง
"อีกแล้วเหรอคะ เกรงใจ" มีนาบอกออกมายิ้มๆ
"ไปเถอะครับน้องมีนา รถไอ้มาร์ตินเนี่ย น้อยคนนักจะได้นั่ง ถ้ามันให้นั่งคือสำคัญนะ" ไอซ์ชงเข้มให้มาร์ติน
มีนายิ้มอออกมาน้อยๆ
"โอ้ยกระเทยเขิลแทนได้มั้ย"คิมมี่พูดออกมาขำๆ
แล้วเดินไปกับไอซ์
"ไปครับน้องมีนา" มาร์ติน เดินมาจูงแขนน้องไป
มีนาเดินตามไป ใจเต้นโครมครามไป
เมื่อทั้งคู่เข้ามาภายในรถ
"น้องมีนาครับ ไปกินข้าวเป็นเพื่อนพี่หน่อย " มาร์ตินชวนมีนา
"คะ ว่าไงนะคะ" มีนาถามย้ำ
"พี่ชวนไปเดทครับ" มาร์ตินตอบตรงประเด็น
"เดี๋ยวนะคะ เมื่อกี้ไม่ใช้ประโยคนี้คะ" มีนาตอบพี่
"น้องก็ได้ยินนี่ครับ" มาร์ตินถามกลับ
"ค่ะ แต่ไม่แน่ใจ เลยถามอีกรอบ " มีนาตอบมาร์ติน
"ครับพี่ชวนไปเดท แบบนี้ได้ยินยัง" มาร์ตินถามมีนากลับ
"เออ " มีนาตอบไม่ถูก แต่มาร์ติน เลี้ยวรถ เข้ามาในห้างแล้ว
"ถึงแล้วครับ ป่ะ หาของกินอร่อยอร่อยกัน" มาร์ตินบอกกับน้องแล้วก้าวลงจากรถ
- ผู้เขียน
