ทาสรักของจอมมาร

สัมผัสที่เปลี่ยนไปNC

จูบที่เร่าร้อนหนักหน่วงของเฉินฟานอี้เริ่มรุกล้ำไปยังส่วนอื่นๆ ทรวงอกที่ขาวนวลเนียนพร้อมกับสองเม็ดสีชมพูที่ยอดประทุมถันตอนนี้นั้นกำลังแข็งลุกตั้งชูชันเชิญชวนให้ดูดดื่ม

จ้าววิหคมองเต้าประทุมด้วยแววตาที่วาววับก่อนจะเริ่มโลมเลียลงบนเม็ดสีชมพูของเทพธิดาเจียลี่อย่างหิวกระหาย มือสองข้างก็เริ่มบีบเคล้นคลึง ทุกสัมผัสดำเนินไปด้วยความอ่อนโยน

จนเทพธิดาเจียลี่รับรู้ได้ถึงสัมผัสอันเสียวซ่านรัญจวน เมื่อโดนลิ้นอุ่นนั้นขบงับลงไปร่างบางภายใต้การถูกควบคุมของจ้าววิหคถึงกับสั่นสะท้านทรวง ควบคุมอารมณ์ไว้ไม่อยู่

"อื้อ~"

เสียงครางด้วยความรู้สึกสยิวดังออกมาจากลำคอเทพธิดาเจียลี่ครั้งแล้วครั้งเล่า ร่างเล็กเริ่มเบียดเข้าหาร่างแข็งแกร่งเปลือยเปล่าของจ้าววิหคอย่างถวิลหาสัมผัสอันเสียวซ่านนั้น

"ข้าขอดื่มน้ำหวานจากกลีบดอกไม้ของเจ้าได้หรือไม่"

เสียงพร่าเบาหวิวนั้นกล่าวถามขึ้นมาขณะซุกหน้าอยู่แถวๆหน้าท้องราบเรียบนวลเนียนของเทพธิดาเจียลี่

"น้ำหวานตรงที่ใดเจ้าคะ อ่าส์~"

เสียงสั่นของนางกล่าวถามขึ้นอย่างไร้เดียงสา

"เจ้าแค่บอกข้ามา ว่าให้ข้าลิ้มรสได้หรือไม่?!"

"ท่านจะทำอันใดก็ทำเถิดขอเพียงอย่าทำข้าเจ็บ.."

คราวนี้นางมิได้ขัดขืนอีกเพราะสัมผัสที่อ่อนโยนอ่อนหวานคราวนี้มันช่างแสนสุขยิ่งนัก

เทพธิดาเจียลี่หลับตาพริ้มเมื่อโดนลิ้นอุ่นนั้นลากโลมเลียไปทั่วทั้งเรือนร่างขาวผ่อง สัมผัสจากจ้าววิหคคราวนี้ช่างเป็นสัมผัสที่น่าถวิลหาเหลือเกิน

จ้าววิหคเฉินฟานอี้แยกขาเรียวขาวออกจากกัน เผยให้เห็นข้างในกลีบดอกไม้สีแดงสด กลิ่นหอมจากข้างในยั่วยวนเขายิ่งนัก กายแท้นางเป็นดอกไม้ชนิดใดกันเหตุใดถึงได้หอมยั่วยวนเช่นนี้

น้ำหวานจากช่องกลางกลีบนั้นไหลหลั่งออกมาเจิ่งนองไปทั่วทั้งร่องกลีบ จ้าววิหคยิ้มอย่างพอใจที่ทำให้นางมีอารมณ์ปรารถนามากมาย

เขาก้มลงไปตรงจุดร่องสวาทใช้นิ้วแหวกกลีบดอกไม้ตรงกลางพร้อมกับแลบลิ้นออกมาโลมเลียน้ำหวานที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย

ทันทีที่โดนลิ้นร้อนเข้าไป เจียลี่ถึงสะดุ้งกับสัมผัสอันแสนจะรัญจวนจากปากและลิ้นของเฉินฟานอี้

"ท่าน...ทำกระไร..โอว~"

ร่างบางสั่นสะท้านบิดกายไปมา ตอนนี้ขาทั้งสองข้างไม่ต้องอาศัยมือของจ้าววิหคตรึงไว้อีกแล้ว เพราะนางอ้าขาเองโดยมิรู้ตัว เพราะความหฤหรรษ์จากสัมผัสคราวนี้ช่างวิเศษนัก

"อ่าส์! หวานยิ่งนัก..น้ำหวานของเจ้า"

กล่าวพรางกับเริ่มดูดกินน้ำหวานนั้นจนหมดสิ้น ก่อนจะเริ่มใส่นิ้วสอดล้วงเข้าไปด้วยเพื่อต้องการให้รูร่องสวาทนั้นลื่นขึ้น

เจียลี่ดิ้นพล่านไปมา ก่อนจะเริ่มขยับเข้าไปเบียดกับลิ้นของเฉินฟานอี้มากขึ้น ตอนนี้นางเหมือนโดนทรมานด้วยความเสียวสุข

"ได้โปรดเถิด...ปลดปล่อย..ข้าเสียที..ข้าจะขาดใจตายแล้ว..ได้โปรดเถิดท่านจอมมาร.."

เสียงสั่นพร่าด้วยอารมณ์แห่งตัณหานั้น อ้อนวอนขอความเมตตาจากจ้าววิหคเฉินฟานอี้ซ้ำไปซ้ำมา เขายิ้มกริ่มอย่างพอใจเมื่อรับรู้ว่านางพอใจกับสัมผัสนี้

ก่อนจะลุกขึ้นมา ร่างกำยำของจอมมารทาบทับผนึกลงไปบนร่างเพรียวของเทพธิดา

"เจ้าต้องการสิ่งใด?"

"ช่วยข้า...."

เทพธิดาหลับตาอีกครั้งรอรับสัมผัสจากจ้าววิหคเฉินฟานอี้ เขาก้มลงมาจูบบนกลีบปากดั่งกลีบกุหลาบอย่างเร่าร้อน จูบที่ดูดดื่มนั้นถูกอีกฝ่ายตอบรับด้วยความเร่าร้อนไม่ต่างกันลิ้นที่สัมผัสพันกันช่างอ่อนหวานนัก แขนเล็กของนางกอดร่างแกร่งกำยำไว้แน่น

ก่อนที่เจ้าวิหคจะเริ่มจับท่อนแข็งนั้นแทรกลงไประหว่างกลางกลีบสวาททันที!

"อุ้ย!"

เมื่อโดนรุกล้ำกับท่อนเอ็น นางก็เบิกตาโพลงด้วยความตกใจ กอดร่างแกร่งแน่นขึ้นไปอีกอย่างหาที่ยึดเหนี่ยวเพื่อครายความเจ็บปวด

"อดทนอีกสักครู่เถิดข้าจะทำเบาๆ"

สิ้นเสียงที่บอกกล่าวของจ้าววิหคนางก็เริ่มที่จะผ่อนคลายลง พยายามสูดลมหายใจเข้าลึกๆ หลับตาพริ้ม! เพราะแววตาคู่นั้นที่จับจ้องมองมาทำให้นางมิกล้าที่สบสายตาตอบกลับไป เนื่องจากยังคงมีความเขินอายอยู่บ้าง

สวบ!~

เมื่อแท่งนั้นสอดแทรกเข้าไปในร่องสวาทได้สำเร็จ จ้าววิหคก็จับสะโพกของนางเข้ามาหา ก่อนจะค่อยๆขยับสะโพกกระแทกลงไปอย่างช้าๆ แต่รับรู้ได้ถึงความคับแน่นจนแทบจะสำเร็จความใคร่

"อ่าส์~"

เสียงครางผ่านลำคอดังออกมาเบาๆ ด้วยจังหวะที่เนิบช้ายังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง

"ยังเจ็บหรือไม่?"

"มะ..ไม่แล้วเจ้าคะ...อูยย~"

เมื่อเห็นนางเริ่มครางออกมาด้วยความพึงพอใจ จ้าววิหคเฉินฟานอี้ก็รีบเร่งความเร็วตามที่ใจปรารถนาทันที

ตั่บ!

ตั่บ!

"อื้อ...ข้าเสียว.."

เทพธิดากล่าวออกมาอย่างเผลอตัว เพราะตอนนี้เริ่มจะมีความสุขกับสัมผัสนี้อย่างคิดไม่ถึง เฉินฟานอี้จับนางนอนคว่ำ ก่อนจะเริ่มกระแทกด้วยความเร็วขึ้นไปอีก

ฉึก!

ฉึก!

"อ่าส์~"

สิ้นเสียงครางครั้งสุดท้ายของนางร่องสวาทก็ตอดรัดท่อนเอ็นของเฉินฟานอี้ทันที ก่อนที่ตัวนางจะฟุบลงไป เพราะว่าเสร็จสมใจไปแล้ว

"รอข้าอีกสักครู่.."

พั่บๆๆ!

จ้าววิหคเร่งจังหวะรัวเร็วขึ้น กระแทกเข้าไปอย่างเต็มที่ ครั้งสุดท้ายก่อนจะหยุดนิ่ง เพื่อฉีดน้ำขาวขุ่นเข้าไปในร่องกลีบนั้นให้หมดสิ้น

"โอว~"

เมื่อเสร็จสมแล้วก็ล้มตัวลงไปนอนข้างๆเทพธิดาเจียลี่ พรางครุ่นคิด เหตุใดกันร่วมรักกับนางหนนี้ถึงได้มีความสุขยิ่ง จนอยากจะทำแบบนี้กับนางไปทุกๆวัน

จ้าววิหคเฉินฟานอี้ จับจ้องไปที่ใบหน้างดงามที่กำลังนอนหลับสนิทจนเห็นแผงขนตาดกหนางอนงาม นางช่างงดงามยิ่งนัก

เขาดึงผ้าห่มมาห่มให้เทพธิดาเจียลี่ด้วยความทะนุถนอม ก่อนจะก้มลงไปจุมพิตตรงหน้าผาก แล้วลุกมาจัดเสื้อผ้าของตนเองให้เหมือนเดิมก่อนจะปล่อยให้นางนอนหลับไปสบายๆอย่างมิกล้ารบกวนเพราะกลัวนางจะตื่นขึ้นมา

แต่มิวายจะเสกเสื้อผ้ากลับไปบนร่างนางเช่นเดิม คราวนี้จ้าววิหคเฉินฟานอี้มิกล้าให้ใครมาแตะต้องตัวนางอีก เพราะถ้าเป็นเหตุการณ์ปกติอย่างเช่นเมื่อก่อนแล้วจะให้องครักษ์มานำตัวไปแต่ครานี้เขามิใคร่จะให้ผู้ใดมาแตะตัวนางแม้แต่เพียงปลายเล็บ

สายตาที่มองไปบนเรือนร่างของเทพธิดานั้นเป็นประกายอ่อนโยนจนเขามิทันรู้ตัว ว่าบัดนี้เริ่มจะมีใจให้เทพธิดาเจียลี่ไปเสียแล้ว