หลินซิงเหยียนสาวน้อยผู้พลิกชะตา

ตอนที่ 9

ด้านฝั่งในหมู่บ้านที่หนึ่งผู้ใหญ่กับเด็กสองคนที่ช่วยกันทำงานด้วยความสนุกสนาน เสียงท่องตัวหนังสือเสียงร้องเพลงดังแว่วกังวาลใสกับเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของสองแฝด สองแฝดตั้งแต่โตมาจนจำความได้ไปเล่นกับเด็กในหมู่บ้านก็โดนด่าว่าลูกไม่มีแม่ ลูกคนพิการบ้าง จึงทำให้สองแฝดไม่เข้าไปเล่นกับเด็กในหมู่บ้านอีกเลย จึงมีเพียงแค่เล่นกันสองคนกับน้องเท่านั้น วันนี้เหมือนได้ปลดปล่อยทั้งสองต่างเล่นด้วยความสุขกับพี่สาวใจดีที่ช่วยสอนหนังสือและร้องเพลง ท่องตัวอักษร พอเหนื่อยจะพานั่งพักมีน้ำหวานให้ดื่มมีขนมให้กิน เล่นกับพวกเขาด้วยรอยยิ้มจึงทำให้สองแฝดนั้นมีความสุขมาก สองแฝดชอบพี่สาวใจดีมาก คุณยายต้วนบอกว่าให้เชื่อฟังพี่สาวใจดีเพราะต่อไปเธอจะเป็นแม่ใหม่ให้พวกเขา บิดาเองก็บอกเหมือนกันว่าจะแต่งพี่สาวใจดีมาเป็นคนช่วยดูแลพวกตนทั้งสอง เมื่อวานตอนมาที่บ้านพี่สาวใจดียังเกรงๆอยู่ แต่พอได้อยู่ด้วยกันทั้งวันพวกเขากับชอบพี่สาวใจดีมาก กล้าที่จะพูดคุยด้วย อาหารกับขนมของพี่สาวใจดีอร่อยมาก พวกเขาไม่เคยได้กินมาก่อนด้วย แม่เก่าไม่เห็นซื้อให้เหมือนพี่สาวให้เลย วันนี้ได้ดื่มน้ำสีชมพูตอนที่เก็บหญ้าช่วยพี่สาวด้วย กู้หมิงกับกู้เสิ่นชื่นชอบทุกอย่างที่พี่สาวใจดีเอาให้ทั้งสองคนกิน

ส่วนหลินซิงเหยียนนั้นมองสองต้าวด้วยความเอ็นดู พี่ชายที่ทำหน้านิ่งเข้ม คอยดูแลน้องชายเป็นอย่างดี ตอนแรกยังเกรงๆ เธอจึงทำให้พวกเขาเห็นถึงความจริงใจก่อน ค่อยๆพูดคุยสร้างเสียงหัวเราะ เล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้เจ้าสองต้าวฟัง ทั้งร้องเพลงเต้นท่าแปลกๆให้สองพี่น้องดู กู้หมิงตอนแรกๆก็ไม่กล้าหัวเราะอย่างมีความสุข ซิงเหยียนเข้าใจสองพี่น้องที่โดนเด็กในหมู่บ้านรังเกียจเพียงเพราะพ่อพิการแม่แยกทางกัน จนเป็นสาเหตุให้เด็กนำมาพูดจาทำร้ายจิตใจกัน ทั้งที่เด็กนั้นคือผ้าขาวกันทุกคน แต่คนที่สอนนั้นคงจะใจบิดเบี้ยวกันน่าดู บอกลูกหลานให้แสดงนิสัยที่ไม่ดีใส่เพื่อนในวัยเดียวกันแบบนี้ได้อย่างไร ต่อไปพี่สาวจะพาพวกเธอสองคนมีความสุขในทุกวัน จะทำให้พวกที่รังเกียจพวกเธอนั้นอิจฉาจนเธอสองคนแทบกระอักเลือดตายไปเลย

หลังจากที่พาสองแฝดนอนแผ่หลาที่แคร่ไม้จนหายเหนื่อย ดื่มน้ำนมเย็น กินขนมเค้กรสส้มคนละชิ้น จึงบอกสองแฝดนั่งนอนอยู่ตรงนี้เลย

"ไม่ต้องรีบพี่สาวจะถางหญ้าเล่น ไปพักให้สบาย กินให้อิ่มมันคือวัยพักผ่อนไม่ต้องเร่งรีบตามผู่ใหญ่ นี้คือสมุดวาดรูปที่พี่สาวมีในบ้าน ให้พวกเธอระบายสีเล่นตามสบายแดดเริ่มแรงแล้วเดี๋ยวจะไม่สบายเอา พี่สาวทำตรงนี้นิดหน่อยไม่ต้องช่วยแล้วนะครับ มีอะไรเรียกพี่ได้เลยเข้าใจไหมครับสุดหล่อทั้งสอง"

ซิงเหยียนบอกสองต้าวก่อนจะเดินไปตัดหญ้าต่อ

"ครับพี่สาว"

ทั้งสองคนตอบพร้อมกันและกินขนมด้วยความอร่อยแล้วพากันดีใจกับสมุดที่พี่สาวใจดีให้มาระบายสีต่างๆ ทั้งรูปสัตว์ ดอกไม้หลากหลายในสมุดด้วยความตื่นเต้น เสียงคุยกันหนุงหนิงตามภาษาเด็กที่ได้ของถูกใจ

ซิงเหยียนมองดูแล้วก็ยิ้มที่เห็นเด็กสองคนชอบในสิ่งที่เธอให้ เธอตัดหญ้าไปก็คิดไปถึงสิ่งที่คุยกับพี่ชายเรื่องมิติสบายใจแล้ว จะนำอะไรออกมาทำกินได้สะดวก หมดปัญหาไปอีกอย่าง แต่มีอย่างหนึ่งต้องหนักใจคือเรื่องของพ่อของสองแฝดที่จะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกับเธอในไม่กี่วันที่จะถึง เด็กทั้งสองนั้นเธอไม่ห่วงอะไรแต่ตัวพ่อนะสิ จะทำอย่างไรอีกทั้งเรื่องความลับส่วนตัวอีก คงต้องเปิดใจคุยกันแล้วละ แต่งงานแล้วแยกกันอยู่คนละห้องและจะบอกว่าเธอจะหย่าให้ถ้าเขาต้องการพอย้ายไปอยู่ในอำเภอแล้ว ตอนนี้ในเมื่อตกกระไดพลอยจนไปแล้วก็ตามน้ำไปก่อน ค่อยแก้ไขไปทีละจุด อย่าลืมสิมีปัญหามีไว้แก้ค่อยๆแก้อย่าได้ใจร้อน

จนถึงเวลาเที่ยงเธอจึงเข้าครัวไปทำบะหมี่หมูแดงให้สองแฝดกิน เมื่อคืนเธอทำลูกชิ้นเองอีกด้วยและทำเผื่อสองหนุ่มที่ขึ้นเขาไปด้วยเช่นเดียวกัน

แถมมีเนื้อหมูป่าตัวเมื่อวานนี้ ทำให้มีข้ออ้างการทำเกี้ยวหมูอีกด้วย ในเมื่อเจ้าของหมูบอกว่าจะไม่นำกลับบ้านไปกินเยอะเพราะไม่ได้ทำทุกมื้อ แบ่งให้ป้าต้วนกับลุงผู้ใหญ่กลับบ้านไปคนละสิบโลทั้งกระดูกเครื่องใน เธอตุ๋นและแบ่งให้กับทุกคนไปกินในตอนเช้าด้วย มื้อเช้าเธอก็กินกับพี่ใหญ่เหมือนกัน

ตอนเช้า สองแฝดยังปากหวานบอกว่าหมู่ตุ๋นอร่อยมากครับรวมถึงซาลาเปาด้วย ส่วนคนพ่อนั้นเหมือนจะมีเล่ห์บอกว่าจะขอมากินด้วยที่นี้ด้วย จึงไม่นำเนื้อหมูกลับบ้านไปเยอะ

"พี่ให้เธอเก็บไว้ทำอาหารในงานแต่งงานของเรานะครับ"

ก่อนที่เขาจะกลับบ้านได้บอกกับเธอ ซิงเหยียนได้แต่มองบน

"บะหมี่หมูเกี้ยวร้อนๆมาแล้วจ้า เด็กๆมากินตอนที่ร้อนๆจะได้อร่อยครับ"

ซิงเหยียนยกบะหมี่สามถ้วยมาพร้อมกันเลยทีเดียว ก่อนที่จะวางลงที่โต๊ะสำหรับนั่งกินข้าวได้โชคดีที่พ่อทำเอาไว้ให้ เพราะเธอกับพี่ชายชอบมานั่งเล่น ทำการบ้านด้วยกัน กินข้าวกับพ่อแม่เป็นบางครั้งจึงมีที่นั่งห้าตัวพ่อทำเผื่อเอาไว้ให้ด้วย

"พี่สาวทำไมไม่เรียกผมไปช่วยยกครับ หนักมากไหมครับ"

กู้หมิงรีบลุกขึ้นวิ่งลงแคร่ไปหาพี่สาวใจดี กู้เสิ่นก็ตามพี่ชายไปด้วย

"ไม่เป็นไร พี่สาวไม่หนักครับ พวกเธอไปล้างมือกันก่อนนะแล้วค่อยมากินบะหมี่ให้อร่อย พี่สาวทำเอาไว้เยอะเลย ทำมาเพื่อพี่ใหญ่กับพ่อของพวกเธอด้วยจ๊ะ"

"ขอบคุณครับ"

พี่สาวสองแฝดตอบก่อนจะเดินไปล้างมือตรงที่พี่สาวพาล้างเมื่อวาน มีสบู่ด้วย มือจะได้สะอาด มีกลิ่นหอม สองแฝดชอบมาก

"บ้านพี่สาวดีจริงๆนะพี่ชาย"

กู้เสิ่นบอกกู้หมิงก่อนช่วยกันตักน้ำล้างมือให้กันจนสะอาดตามที่พี่สาวใจดีสอนเมื่อวานนี้ ก่อนจะเดินมาที่โต๊ะไม้ตัวใหญ่เพื่อกินบะหมี่กัน

ทั้งสามคนกินบะหมี่ด้วยความอร่อย สองพี่น้องตาโตพอได้ซดน้ำซุบคำแรกแล้วยิ้มให้พี่สาวจนตาหยี่

"อร่อยมากครับพี่สาว"

กู้หมิงบอกหลินซิงเหยียนด้วยรอยยิ้ม คนน้องนั้นพยักหน้าเหมือนไก่จิกตามพี่ชาย