โรสลินทานอาหารเย็นตามลำพัง จากนั้นขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า และลงมาที่ชั้นล่างอีกครั้งเพื่อนั่งรอธาวิน ทว่าผ่านไปร่วมเที่ยงคืนแล้ว ก็ไม่มีทีท่าว่าเขาจะกลับ หญิงสาวจึงขึ้นไปนอนเพื่อที่จะได้ตื่นไปทำงานในเช้าวันแรกของสัปดาห์ตามปกติ
ครั้นถึงวันอังคาร ธาวินได้ส่งข้อความแจ้งว่าตอนเย็นจะมารับที่ทำงานเพื่อเดินทางไปร้านอาหารด้วยกัน วันนั้นเธอจึงให้คนขับรถไปส่ง
ขณะเดินทางระหว่างที่เขาและเธอนั่งเคียงกันบนเบาะหลัง ท่ามกลางบรรยากาศไร้บทสนทนา โรสลินก็ยิ่งรู้สึกว่าสามีอย่างธาวินเหมือนคนแปลกหน้า คนที่เธอแต่งงานด้วยไม่ใช่พี่ชายคนสนิทที่เธอเคยรู้จักสมัยยังเด็กอีกแล้ว แต่เมื่อถึงร้านอาหาร หลังจากเขาและเธอลงจากรถ ชายหนุ่มกลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
ธาวินกลายเป็นผู้ชายแสนดีซึ่งอ่อนโยนห่วงใยเธอเสมอเฉกเช่นในอดีต เขาดูแลเอาใจใส่เธอดีตลอดการรับประทานมื้อเย็นร่วมกับครอบครัว โรสลินเห็นได้อย่างชัดเจนว่าพว
