คู่กัดตัวร้ายของยัยเฉิ่ม

Chapter 2

หลังจากที่คุณพ่อคุณแม่ของเสี่ยนทีนั่งรถออกไปยังสนามบิน เขาหันมายิ้มมุมปากมองยัยเฉิ่มที่ตอนนี้นั่งเรียบร้อยอยู่ตรงโซฟา เขาเดินตรงไปหาเธอมือทั้งสองกอดอกแน่น ตัวจี๊ดเงยหน้ามองเขาอย่างระแวงไม่รู้ว่าชายหนุ่มคิดจะทำอะไรเธอ

"มองอะไรคะ"

"พรุ่งนี้เธอต้องตื่นแต่เช้าไปทำงานที่ไร่ ที่แปลงเมล่อนมีปัญหาไม่รู้ตัวอะไรกัด เก่งนิไปจัดการให้หน่อยนะ"

ตัวจี๊ดกระพริบตาปริบๆมองเสี่ยนที ไม่ทันไรก็หางานมาให้เธอแล้ว แต่เธอจะอดทนเพราะมันใช้เวลาเพียงแค่เดือนเดียวเอง จากนั้นเธอจะหลุดพ้นทุกอย่าง

"ค่ะ"

"อ่อ ห้องนอนเธอตอนแรกว่าจะให้ไปนอนห้องแม่บ้าน แต่คุณแม่สั่งไว้ว่าต้องข้างห้องฉัน เอาเป็นว่ายกของขึ้นไปไว้ก่อนฉันให้แม่บ้านจัดห้องให้แล้ว อ่อ ทำอาหารกลางวันให้หน่อยสิฉันหิว"

"ต้องทำอาหารด้วยเหรอคะ"

เธอเอ่ยถามอย่างแปลกใจ แม่บ้านมีเยอะแยะตั้งหลายคนทำไมถึงเป็นเธอที่ต้องทำด้วย 

"ทำไม... ทำไม่เป็นเหรอไง เป็นผู้หญิงซะเปล่าทำอะไรไม่เป็นแย่เนาะ"

เขานั่งลงข้างๆเธอก่อนจะทำหน้าผิดหวังมากแต่มองยังไงก็คือเขากำลังกวนประสาทเธออยู่ ตัวจี๊ดถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะลุกขึ้นพร้อมกับถือกระเป๋าไว้ในมือทั้งสองข้าง

"ขอเอากระเป๋าไปเก็บก่อนนะคะ แล้วจะลงมาทำอาหารให้ ว่าแต่อยากทานอะไรคะ"

"ง่ายๆนะ ฉันไม่เรื่องมาก"

เขาพูดจบก็หยิบโทรศัพท์มากดเล่นไม่สนใจเธออีก ง่ายๆอย่างนั้นเหรอ... ได้ค่ะตัวจี๊ดจัดให้ เมื่อคิดได้ดังนั้นเธอก็ถือกระเป๋าขึ้นไปบนห้องนอนวางทิ้งไว้ตรงนั้นแล้วเดินลงมาชั้นล่างเพื่อทำเมนูง่ายๆให้ชายหนุ่ม

ใช้เวลาเพียงสิบนาทีเมนูตรงหน้าก็เสร็จเรียบร้อย เธอวางใส่ถาดแล้วยกมาเสิร์ฟให้ชายหนุ่มตรงห้องรับแขก 

กลิ่นหอมยั่วยวนเบี่ยงเบนความสนใจจากเขาได้เป็นอย่างดี เสี่ยนทีมองจานก่อนจะเลิกคิ้วเล็กน้อย

"ข้าวไข่เจียว?"

"ค่ะ ข้าวไข่เจียว"

ตัวจี๊ดมองในจานก่อนจะเอ่ยยืนยันว่ามันคือข้าวไข่เจียว ก็เขาบอกเองว่าไม่เรื่องมากทานอะไรง่ายๆก็นี่แหละง่ายสุด

"ฉันไม่ได้สั่งข้าวไข่เจียว"

"แต่คุณสั่งว่าเอาอะไรก็ได้ง่ายๆ นี่ง่ายที่สุดของจี๊ดแล้วค่ะ ยังไงทานข้าวให้อร่อยนะคะขอตัวไปจัดของก่อน"

ตัวจี๊ดยิ้มกว้างก่อนจะหันหลังวิ่งออกไปทันที ทิ้งให้ชายหนุ่มโมโหอยู่ตรงนั้นคนเดียวอย่างทำอะไรไม่ได้

"ยัยเด็กแสบ!!! โธ่เว้ย! ฝากไว้ก่อนเถอะ"

เสี่ยนทีมองตามเธออย่างคาดโทษ นี่หล่อนกำลังกวนประสาทเขาอยู่ใช่มั้ย ได้ดิ... พรุ่งนี้เขาจะเล่นงานหล่อนกลับจนร้องขอชีวิตเลย หึหึ...

ตกดึก....

ตัวจี๊ดที่ตอนนี้เก็บของเสร็จเรียบร้อยก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อให้ตัวเองสดชื่นขึ้น ชุดที่สวมเป็นชุดกระโปรงยาวเสื้อคอวี แว่นตาไม่ได้สวมเพราะไม่ได้ออกไปไหน ส่วนผมวันนี้ขอปล่อยวันหนึ่งแล้วกัน คุณแม่ของเธอขอไว้ว่าให้แต่งชุดแบบนี้เพราะจะได้ไม่เป็นที่สนใจและมันดูเรียบร้อยเวลามีคนเห็น

"ฮ้าวววว นอนดีกว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นไปไร่แต่เช้า ว่าแต่โรงเรือนเมล่อนมีปัญหาอย่างนั้นเหรอ"

เธอทำหน้าคิดเล็กน้อย ตอนฝึกงานเอาจริงๆเธอผ่านมาหมดแล้วล่ะ ไม่ว่าจะเป็นโรงอะไรในพืชผลเธอเจอมาหมดแล้ว คงไม่น่ากังวลใจอะไร

"แต่ว่าที่ไร่นี้ทำเกษตรอินทรีย์นี่นา ถ้าเป็นเพรี้ยคงต้องหาอะไรกำจัดโดยไม่ใช้สารเคมี"

ตัวจี๊ดเดินไปหยิบตำรามาเปิดอ่านหาข้อมูลประกอบ พรุ่งนี้จะได้วิเคราะห์ความเป็นไปได้ เธอใช้เวลาอ่านหนังสือไปเกือบเที่ยงคืนก่อนจะค่อยๆหลับตาลงช้าๆไปทั้งๆที่มือยังถือหนังสืออยู่

ก๊อกๆๆๆๆๆๆ

ตัวจี๊ดสะดุ้งตกใจลืมตาตื่นขึ้น ใครมาเคาะประตูห้องเธอในเวลานี้เนี้ย หญิงสาววางหนังสือลงลุกขึ้นจากเตียงในสภาพงัวเงีย เดินตรงไปยังประตูก่อนจะเปิดออก

"เสี่ยนทีว่าไงคะ นี่มันกี่โมงแล้ว"

ชายหนุ่มอ้าปากค้างมองหญิงสาวที่อยู่ในสภาพล่อแหลมมาก แถมไม่สวมแว่นปล่อยผมยาวสลวย เป็นภาพที่ใครก็ไม่เคยเห็นมาก่อน

'ทำไมสวยจังวะ'

เขากลืนน้ำลายลงคอเล็กน้อย ผิวขาวผ่องของเธอตัดกับเส้นผมดำคลับดูดีชะมัด แล้วทำไมถึงไปแต่งตัวเป็นป้าแบบนั้นล่ะ..

"ไม่มีอะไรจี๊ดจะไปนอนแล้วนะคะ"

เธอกลับเข้าไปกำลังจะปิดประตู ชายหนุ่มได้สติรีบดันประตูไว้ก่อนจะกระแอมขึ้นมาเล็กน้อย

"อะแฮ่มมมม คือฉันหิวนะหาอะไรให้ทานหน่อยสิ"

ตัวจี๊ดหันไปมองนาฬิกาก่อนจะเงยหน้ามองเขาอย่างเหลือเชื่อสุดๆ

"จะตีหนึ่งแล้วนะคะ หิวอะไรตอนนี้"

"ก็มันหิวไงแม่บ้านนอนกันหมดแล้วด้วย"

เขายิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ตัวจี๊ดรู้เลยว่าตอนนี้เขาอยากแกล้งเธอมากกว่า แล้ววันต่อไปเธอจะโดนอะไรอีกเนี่ยไม่อยากจะคิดเลย เห้อ..

"คุณนี่มัน.."

"เร็วๆหิวลงมาเลยนะ"

เขากอดคอหญิงสาวลากตามมาด้วย ตัวจี๊ดดีดดิ้นไปมาแต่มีหรือคนตัวเล็กอย่างเธอจะสู้แรงเขาไหว หญิงสาวถูกลากมาจนถึงห้องครัว ชายหนุ่มนั่งลงบนเก้าอี้เท้าคางมองเธอด้วยใบหน้าที่มีแต่รอยยิ้มกวนประสาทอยู่ในนั้น

"เอาอะไรง่ายๆ"

"มาม่าเหรอคะ"

ชายหนุ่มนิ่วหน้าเล็กน้อย นี่หล่อนทำอะไรง่ายๆเป็นอยู่สองอย่างหรือไง ไข่เจียวกับมาม่าเนี้ย

"ทำเป็นอยู่แค่นั้นเหรอไง"

"นี่มันดึกมากแล้วค่ะ ทานอะไรรองท้องพอถ้าจะทานมื้อหนักควรเป็นพรุ่งนี้เช้านะคะ"

ตัวจี๊ดมองเขาก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ เธอหันหลังไปเปิดตู้หาของที่ต้องการ ได้ไข่ มาม่าสองซอง และผักบางชนิด

"เสี่ยนทีคะไม่ทานถั่วงอกใช่มั้ยจะได้ไม่ใส่"

เขามองหญิงสาวที่ทำครัวอย่างกระฉับกระเฉง มองไปก็เพลินดียัยเด็กเฉิ่มตัวแสบมุมนี้อ่านะ 

"ใส่ผักกาดขาวก็พอ"

"ค่ะ เพราะจี๊ดคงไม่มีเวลามานั่งทานผักของคุณหรอก"

เขาละอยากจะเอามะเหงกใส่เธอมากจริงๆ มีความประชดประชันแถมมาด้วยให้ตายสิ... เมื่อก่อนเวลาแม่ของเธอมาที่นี่จะชอบพายัยเฉิ่มมาด้วย เวลาที่ต้องทานข้าวด้วยกันเขาจะเขี่ยสิ่งที่ไม่ชอบให้หญิงสาวหมด และเธอต้องฝืนทานเพราะคุณแม่ของเธอสอนให้รู้จักคุณค่าของอาหารไม่กล้าจะทิ้ง

"ประชดเก่ง"

"ได้แล้วค่ะ ทานให้อร่อยๆนะคะขอตัวไปนอนก่อน"

เขารับชามมาก่อนจะเรียกเธอให้มานั่งลงตรงข้ามกับเขา ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้ตัวจี๊ดไปนอนก่อน เพราะที่ไปเคาะเรียกกลางดึกเพราะจะแกล้งไม่ให้นอนไงล่ะ หึ

"มานั่งตรงนี้"

"แต่ว่า..."

"มานั่งตรงนี้"

ตัวจี๊ดหน้างออย่างไม่รู้จะทำยังไง ว่าแล้วเชียวว่าต้องถูกแกล้งแน่ๆ ทำไมเขาถึงใจร้ายแบบนี้นะ!

"แกล้งจี๊ดใช่มั้ย"

หญิงสาวมองเขาที่ยิ้มมุมปากพร้อมกับทานมาม่าด้วยใบหน้าที่อารมณ์ดีสุดๆ เธอจะทนเขาได้นานขนาดไหนเนี้ย หนึ่งเดือนที่ต้องทนอยู่ที่นี่เธอจะโดนอะไรอีก T^T

"คนใจร้าย"