Chapter 4
1347 คำ
เวลาผ่านไปเกือบสิบนาที เสี่ยนทียังคงทานข้าวตรงหน้าตัวจี๊ดพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างสะใจที่ได้แกล้งหญิงสาวตรงหน้า
"หิวป่ะ"
"หิวค่ะ แต่ว่าไม่เป็นอะไร"
เขานิ่วหน้าเล็กน้อย นี่เอาอาหารมาล่อขนาดนี้แล้วนะทำไมถึงไม่ขอความเมตตาจากเขาล่ะ หรือว่ายังยั่วยวนไม่มากพอ
"ไม่อยากทานเหรอ"
"ถ้าอยากทานคุณจะแบ่งให้จี๊ดเหรอ"
เขามองหญิงสาวที่สบตาเขาพร้อมกับถามคำถามที่บังคับเขาต้องตอบ เขาเริ่มใจอ่อนเพราะสงสาร เมื่อคืนกว่าจะได้นอนแถมยังต้องตื่นเช้าอีก เกิดเป็นลมเป็นแล้งไปขึ้นมาเขาจะโดนพ่อกับดุก่อนนะสิ
"อ๊ะ! เอานะ..."
"คาปูหวานน้อยที่สั่งได้แล้วค่ะ"
บีมที่จอดรถแล้วรีบเดินลงมาถือแก้วกาแฟติดมือมาด้วย ยื่นคาปูชิโน่แก้วใหญ่ส่งให้ถือมือ ตัวจี๊ดยิ้มอย่างดีใจก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณแล้วรับมาไว้ในมือทันที
"ขอบคุณมากค่ะพี่บีม กี่บาทคะ"
"ไม่เป็นอะไรค่ะพี่ซื้อมาฝาก"
ตัวจี๊ดยิ้มแก้มปริอย่างน้อยไม่ได้ทานข้าวก็ขอดื่มกาแฟสักหน่อยให้ชื่นใจ เธอกำลังจะอ้าปากงับหลอดแต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อเสี่ยดึงออกไปซะก่อน
"งื้อออ เสี่นนทีเอามานะ!!"
"ยังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลย ใครสั่งใครสอนดื่มกาแฟ"
"ก็มันไม่มีข้าวเช้าทานนี่นา"
ตัวจี๊ดงอแงอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง เขาถือแก้วกาแฟมาวางไว้ข้างๆก่อนจะส่งกล่องข้าวของตัวจี๊ดไปให้เธอถือไว้แทน
"นี่ไงข้าวเธอนะ"
หญิงสาวมองกล่องข้าวในมือเปิดออกทีละกล่องมีทุกเมนูที่เธอทำเหมือนกันกับของเขา นั้นแสดงว่าเอามาเผื่อเธอด้วย
"แล้วทำไมต้องแกล้งด้วยคะ"
"ทำไม.. มีปัญหาเหรอไง"
เขาอมยิ้มกวนประสาท หญิงสาวใช้ช้อนตักทานด้วยความหิว บีมกอดอกมองทั้งสองคนก่อนจะส่ายหน้ายิ้มๆ กัดกันตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม โดยเฉพาะเจ้านายของเขาที่ชอบแกล้งเด็กสาวเป็นประจำ ทำจนเป็นนิสัยซึ่งคงแก้ยาก
"กาแฟน่าทานเนาะ"
พูดจบเสี่ยนทีก็ยกกาแฟขึ้นดื่มทันที ตัวจี๊ดเงยหน้ามองก่อนจะอ้าปากค้าง นั้นมันกาแฟของเธอนะยังไม่ได้ดื่มด้วยซ้ำแต่ตอนนี้เขาดูดไปครึ่งแก้วแล้ว
"นั้นมันของจี๊ดนะ!!"
"เดี๋ยวซื้อคืนน่า"
"เสี่ยนทีคนบ้า!!"
ตัวจี๊ดหน้างอตักข้าวใส่ปากด้วยความโมโห เอาเถอะเธอจะให้อภัยแล้วกันเพราะอย่างน้อยเธอก็ได้ทานข้าวแล้ว
"พี่บีม"
"ครับ"
เสี่ยนทีมองบีมที่ตอนนี้เอาแต่มองตัวจี๊ดแล้วยิ้มแปลกๆ ไม่ได้หวงนะแต่แค่หมั่นไส้สายตาแบบนั้น เห็นแล้วมันไม่ชอบอ่ะ
"ไปดูแปลงสตรอเบอร์รี่หน่อยสิ วันนี้ลงแปลงวันแรกยังไงฝากดูหน่อย"
"ไหนให้พี่อยู่แปลงเมล่อนดูพนักงานเก็บไง แล้วเราบอกจะไปเองไม่ใช่เหรอครับเสี่ยนที"
"เปลี่ยนใจล่ะ ฝากด้วยนะ"
เขายักไหล่เล็กน้อยหันไปมองยัยเฉิ่มที่ตอนนี้ทานข้าวไม่หยุด ไม่รู้ว่าไปอดอยากมาจากไหนเหมือนกัน บีมเลิกคิ้วด้วยความสงสัยทำไมจู่ๆเปลี่ยนใจทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนบอกเองว่าจะไปดูด้วยตัวเอง
"ตัวจี๊ดไปปลูกสตรอเบอรี่กับพี่มั้ยคะ"
บีมหันไปชวนเด็กสาวที่ทานข้าวอยู่ ตัวจี๊ดรีบพยักหน้าทันที เธอชอบปลูกดอกไม้ผลไม้มากอยากไปช่วยเขาทำด้วย
"ไปค่ะ"
"เธอต้องเก็บเมล่อนที่นี่ จะไปได้ยังไง"
"เอ้า! ตอนแรกไม่ได้บอกว่าให้มาเก็บนี่คะ บอกว่าให้มาดูว่าตัวอะไรกัดเฉยๆนี่นา"
"ก็ตอนนี้จะให้เก็บไง พูดอะไรให้เข้าใจง่ายๆหน่อย ทำไมชอบเถียงวะ!"
เสี่ยนทีเอ็ดเด็กสาวเสียงดัง ทำไมห๊ะ! อยากจะไปกับไอ้พี่บีมจนตัวสั่นหรือยังไง น่าหมั่นไส้โว๊ยยยย
"ไม่เป็นอะไรค่ะพรุ่งนี้ก็ได้"
"พรุ่งนี้ตัวจี๊ดอยู่ออฟฟิศ ออกมาไม่ได้ ไปทำงานได้แล้วพี่นะรีบๆเลย"
เขารีบไล่บีมให้ไปไวๆ ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็อมยิ้มมุมปากก่อนจะตอบรับแล้วเดินออกไปเลย สงสัยหวงไม่อยากให้เด็กสาวอยู่ใกล้ใครมั่ง
"ครับๆ เจอกันนะตัวจี๊ด"
"ค่ะ"
ตัวจี๊ดโบกมือบ๊ายบายก่อนจะทานข้าวต่อ ชายหนุ่มหน้างอดูดกาแฟจนหมดแก้ว หญิงสาวมองแก้วกาแฟในมือเขาก่อนจะเบะปากด้วยความไม่พอใจ
"พี่บีมซื้อกาแฟมาให้จี๊ดแท้ๆ"
"เออ! เดี๋ยวจะพาไปซื้อเลยจะกินกี่แก้วละฉันจะซื้อให้"
"ไม่กินแล้วค่ะ อิ่มแล้ว"
ตัวจี๊ดเก็บกล่องข้าวตามเดิมรวมกับเก็บของชายหนุ่มด้วยก่อนจะวางลงตรงม้านั่ง
"ไปหาน้ำดื่มก่อนนะคะแล้วเดี๋ยวจี๊ดมาเก็บเมล่อน"
"นี่ไงน้ำเธอ"
เขาส่งน้ำอีกขวดไปให้ ตัวจี๊ดมองชายหนุ่มด้วยความระแวง วันนี้ใจดีแปลกๆเนาะเหมือนมีแผนอะไรรึเปล่า
"ทำไมใจดีแปลกๆคะ"
"เธอนี่เห็นฉันเลวร้ายขนาดนั้นเลยเหรอไง"
เขาส่งน้ำไปใส่มือเธอก่อนจะเดินดุ่มๆไปยังสวนเมล่อนด้วยอารมณ์บูด เห็นเขาเป็นคนยังไงกันถึงได้มองว่าเขาเลวร้ายขนาดนั้น เหอะ!!!
ตัวจี๊ดมองตามเขาก่อนจะแกะขวดน้ำยกขึ้นดื่ม หรือว่าเธอจะคิดมากไป จริงๆบางทีเขาก็ใจดีนะ
เมื่อดื่มน้ำเสร็จหญิงสาวรีบวิ่งไปเดินข้างๆเขาก่อนจะส่งยิ้มให้
"ขอบคุณสำหรับอาหารเช้าค่ะ แล้วก็น้ำด้วย"
ชายหนุ่มเหลือบสายตามองหญิงสาวก่อนจะเบือนหน้าหนีแล้วอมยิ้มเล็กน้อย
"แม่บ้านฝากมาหรอก ฉันไม่ใจดีขนาดนั้นหรอก"
"จี๊ดรู้น่าว่าคุณใจร้ายจะตาย แต่ว่าค่าหิ้วมาให้ก็เลยขอบคุณตามมารยาท"
หญิงสาวพูดจบก็อมยิ้มวิ่งหนีเขาทันที ชายหนุ่มมองตามเธอก่อนจะชี้นิ้วตามอย่างเจ็บใจ
"ยัยเด็กแสบ! ฉันจะเอาคืนเธอ"
เขาพ่นลมหายใจออกมาอย่างแรงก่อนจะเดินตามเธอไปในสวนเมล่อน เวลาผ่านไปเขายืนกอดอกดูตัวจี๊ดที่ตอนนี้กำลังสนุกกับการเก็บเมล่อน จริงๆเธอเป็นคนชอบทานมากนะ เมื่อก่อนมาทีไรต้องทานเมล่อนตลอด
"ว้าววว ลูกนี้สวยมากเลยค่ะลุง"
"สวยสิ อันนี้คัดเกรดเลยนะเนี้ยหนู ถ้าขายราคาลูกนี้ไม่ต่ำกว่า300บาท น้ำหนักก็ดีมาก"
"น่าทานจังเลยแอบขโมยได้มั้ย คิคิ หนูคิดเฉยๆนะคุณลุงห้ามฟ้องเสี่ยนทีนะ"
ตัวจี๊ดหัวเราะคิกคักลืมหันไปมองว่าตอนนี้คนที่เธอกำลังพูดถึงอยู่ยืนอยู่ข้างหลังเธอ
"อะแฮ่มมม"
หญิงสาวตาโตก่อนจะรีบวางเมล่อนลงอย่างไว เหลือสายตามองคนข้างหลังก่อนจะยิ้มแห้งๆ
"มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะเนี้ย"
"ตั้งแต่ที่เธอจะขโมยเมล่อนนะ"
เขาอมยิ้มมุมปากมองคนตัวเล็กที่ตอนนี้ตาโตส่ายมือปฏิเสธอย่างไว
"จี๊ดไม่ได้จะขโมยจริงนะ ล้อเล่นเฉยๆ"
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ เอาไปสิแล้วก็ปอกมาเผื่อด้วย"
พูดจบเขาก็หันหลังเดินไปทางอื่น ตัวจี๊ดยิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจก่อนจะหยิบเมล่อนลูกที่เธอหมายปองมาไว้ในอ้อมกอด
"โอเคค่ะคุณเสี่ย เย็นนี้รอทานเลยน้า"
เขาที่ได้ยินหญิงสาวตะโกนไล่หลังมาก็อมยิ้มเดินไปดูพนักงานคนอื่นๆเก็บต่อ
'บางทีก็น่าหมั่นไส้ บางทีก็น่ารักแหะ'
- ผู้เขียน
