บทที่9 เมียในจินตนาการ NC
1098 คำ
บทที่9
เมียในจินตนาการ NC
สิ่งที่ผมเห็นมันทำให้ผมต้องรีบปิดคอมเพื่อลงมาชั้น27 ผมเดินวนเวียนอยู่ในห้อง สมาธิของผมฉิบหายไปกับนมหมดแล้ว ยัยตัวเปี๊ยกนมโคตรใหญ่ ทำไมถึงได้แก้ผ้าอยู่ในห้องนอนไม่กลัวไอ้พวกโรคจิตแอบดูหรือไง!
ผมจัดการตัวเองด้วยการสาวท่อนเอ็นอย่างหนักหน่วงภาพในหัวตอนนี้มีแต่นมกับเนินของเธอ มันสวยสมส่วนจนผมอยากจะสัมผัสมันด้วยมือเปล่า กว่าผมจะเสร็จก็เล่นเอาผมหมดแรงผมนอนมองเพดานสีขาวจนภาพทุกอย่างมันค่อยๆ ตัดไป
ผมไม่รู้ว่าหลังจากนี้มันคือเรื่องจริงหรือความฝัน ผมเห็นเธอใส่ชุดสีขาวบางๆ พอสังเกตดีๆ ก็พบว่าเธอโนบรา จุกสีชมพูเด่นชัดไม่พอเธอยังจับมือของผมไปคลึงมันเบาๆ ริมฝีปากที่ผมเคยจูบค่อยๆ ไล่พรมจูบอยู่ตามซอกคอของผมมาถึงริมฝีปาก
ผมจูบเธออย่างอ่อนโยนลิ้นเล็กๆ สอดใส่เข้ามาควานหาน้ำหวานในปากของผม ลีลาของเธอมันต่างจากครั้งนั้นมาก เธอไม่ได้ยืนตัวแข็งแต่ขยับเอวถูไถเบื้องล่างของผมทำให้ผมต้องจับมือเธอมาวางไว้ตรงเป้า
“ใหญ่จังเลยค่ะ”
“กลัวไหมล่ะ”
“ไม่กลัวค่ะ โมจิอยากโดนคุณพร้อมเอาแล้วค่ะ”
ได้ยินแบบนั้นผมก็จัดการรวบเธอลงมานอนก่อนจะชักลำยาวสอดเข้าไปแล้วกระแทกอย่างเมามัน กลีบเล็กๆ ครูดกับเนื้อปลิ้นจนน้ำหลาก ผมโน้มตัวลงไปตะปบดูดจุกผ่านชุดนอนบางๆ จนเธอครางเสียงหวานใส่ผม
“อ่า สะ เสียวค่ะ อ๊า”
“อืออ อ่า....โมจิ”
กริ๊งงงงง!!!
เหมือนมีใครมากระชากผมให้ตื่น ผมลุกพรวดขึ้นมาจากเตียงเพราะเสียงกดกริ่งที่ประตูและเสียงทุบประตูดังปึงปัง แต่พอเปิดประตูเท่านั้นยัยตัวเปี๊ยกก็เอาตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ฟาดผมอย่างแรงเล่นเอาผมต้องรีบตั้งการ์ดป้องกันอย่างไว
“ไอ้บ้า! ไอ้โรคจิต!! ทำไมคุณถึงได้เป็นคนชั่วช้าแบบนี้ คุณกล้ามากที่เอากล้องมาซ่อนไว้ในตุ๊กตา!! กรี๊ดดดด!!”
ผมโดนด่าไม่พอยังถูกอุ้งเท้าเล็กๆ ถีบเข้าที่กล่องดวงใจแต่เมื่อกี้ผมพึ่งฝันเปียกไปลำเขื่องมันเลยตั้งแต่จนเธอสัมผัสมันได้
“โอ๊ยย!!”
“อี๋!! นี่คุณแอบดูฉันและช่วยตัวเองเหรอ!!”
“จะ บ้าเหรอไม่ใช่” เลิ่กลั่กเลยกู
“แล้วนี่อะไรไอ้จ้อนของคุณมันชี้หน้าฉันอยู่ ฉันจะแจ้งความ!!!”
“เฮ๊ยย! ใจเย็นก่อนดิ!” ผมจำเป็นต้องรวบตัวเธอไว้จนเธอล้มทับตัวผม ยัยตัวเปี๊ยกนี่แรงเยอะชะมัดเลย
“ปล่อยนะ!!”
“เฮ๊ย หยุดดิ๊!!”
โมจิมองชายหนุ่มทั้งน้ำตาเขาจับเธอเอาไว้ไม่ให้ขยับไปไหนจนเธอเริ่มสงบสติอารมณ์ลงเขาจึงปล่อยให้เธอเป็นอิสระ
“คุณทำแบบนี้ทำไมคะ!”
“ฟังนะ ฉันสั่งตุ๊กตาจริงแต่ไม่ใช่ตัวนี้ และเธอดูนี่” ผมส่งโทรศัพท์เปิดไลน์ที่เพื่อนของผมส่งมาเมื่อกี้ให้ดู มันทักมาขอโทษผมเรื่องตุ๊กตา ตุ๊กตาตัวนี้เดิมทีเมียหลวงท่านหนึ่งเขาต้องการนำไปวางไว้ที่ห้องพักของสามีทหารเพื่อหาหลักฐานฟ้องชู้
“แต่คุณไม่เห็นอะไรใช่ไหมคะ”
“มะ ไม่นะ ไม่เห็น” ไม่เห็นก็บ้าขาวยันกลีบขนาดนั้น
“เฮ้อ ถ้าอย่างนั้นโมจิขอโทษนะคะที่ทำร้ายคุณเมื่อกี้นี้”
“เออยัยเปี๊ยกเรื่องนั้นเธอไม่ต้องคิดมากนะเพื่อนฉันใช้บริการกับโมจิตัวปลอมแล้วมันบอกว่าไม่ใช่เธอ”
“ค่ะ! มันจะใช่ได้ยังไง โมจิไม่เคยทำอะไรแบบนั้นเลย”
“ขอโทษนะ”
“ค่ะ ถ้างั้นคุณเอาไอ้ตัวนี้คืนไปเลยฉันไม่เอาแล้วถึงมันจะน่ารักตัวอ้วนแต่ฉันไม่อยากได้แล้วค่ะ”
ผมรับตุ๊กตาจากเธอคืนมาแต่ดูแววตาก็รู้ว่าเธอก็แอบเสียดายความน่ารักของมัน
“ตามใจ งั้นพรุ่งนี้ฉันจะพาไปเลี้ยงข้าวเย็นเป็นการไถ่โทษโอเคไหม”
“โมจิไม่ได้เห็นแก่กินนะ”
“งั้นไม่เป็นไร”
“แต่งานไม่มีงั้นไปก็ได้ค่ะ^^”
พอล่อด้วยของกินหน้าบานเชียว ผมไล่เธอกลับห้องไปไม่ทันไรภาพความฝันมันก็แล่นเข้ามาอีกแล้ว ดูเหมือนว่าจะเป็นภาพติดตาผมไปอีกนาน
อยากให้มันเป็นจริงเหมือนกัน
วันต่อมา
ฉันเดินลงมาจากตึกคณะก็เจอคุณพร้อมยืนรออยู่ เขาเห็นฉันยืนเอ๋ออยู่ก็รีบเดินเข้ามาหาท่ามกลางสายตาของนักศึกษาที่ยืนอยู่แถวนั้น
“ไปยัยเปี๊ยก!”
ให้ตายเถอะเขินมากเขาดึงมือฉันมาที่รถท่ามกลางสายตาของประชาชี นี่คุณพร้อมรักเจ้าของคอนโดทวีสุขเลยนะ เขาจับมือถือแขนของฉันไม่พอยังหยิบงานในมือฉันไปบังแดดให้ฉันด้วย
“เป็นอะไรไม่สบายเหรอหน้าแดงเชียว”
“เปล่าค่ะ สงสัยแดดแรง” มือทั้งสองข้างยกขึ้นมาปิดแก้มอัตโนมัติแต่คนตัวสูงมองเธอด้วยความเป็นห่วงเขาเองก็รู้สึกผิดไม่น้อยที่เข้าใจเธอผิดไปอีกทั้งยังแสดงพฤติกรรมแย่ๆ ใส่เธอ
“อยากกินอะไรบอกมาจะพาไป”
“โมจิเลือกได้เหรอคะ^^”
“ตามใจก็บอกแล้วว่าจะเลี้ยงข้าวเป็นการไถ่โทษ ว่าแต่เธอโอเคแล้วใช่ไหมเรื่องที่ฉันเข้าใจผิดไป”
“ค่ะ มีคนใจดีออกมายืนยันช่วงเวลาที่เขาใช้บริการโมจิตัวปลอมมันตรงกับเวลาที่โมจิไลฟ์ขายของ ตอนนี้พี่วศินพี่รหัสของโมจิแนะนำให้ไปแจ้งความไว้แล้วเมื่อเช้าโมจิก็พึ่งไปมาค่ะ”
“อืม ดีแล้วล่ะ สรุปวันนี้เธอจะกินอะไร”
“โมจิอยากกินราดหน้าทะเลใส่กุ้งตัวใหญ่ๆ แล้วตบท้ายด้วยขนมโมจิไส้ถั่วแดงมีสตรอว์เบอรี่ลูกโตอยู่ข้างในค่ะ”
“อ๋อ อืม” พร้อมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อเช็กหาร้านราดหน้าและร้านโมจิจากนั้นก็รีบขับรถออกมาด้วยความเร็ว เขาชอบความเร็วเป็นชีวิตจิตใจถึงได้ถูกคุณแม่ส่งก้องภพมาขับรถให้ไม่ว่าจะไปไหน จะใกล้หรือไกลก้องภพก็ต้องขับรถให้เขาแต่วันนี้เขาใช้ก้องภพไปดูงานที่พัทยาถึงได้มีเวลาออกมารับโมจิ
-------------------------------------------
ถึงขั้นเอาไปฝันเปีย
- ผู้เขียน
