9 แกล้งจนได้เรื่อง

1993 คำ

"น้องปลายครับ พี่ไปเรียนก่อนเจอกันตอนเย็นนะครับ" เมื่อมาถึงมหาวิทยาลัย เราก็แยกกันไปเรียน เพราะตอนนี้ก็เกือบบ่ายโมงแล้ว "โอเคค่ะพี่เอ็กซ์" ฉันยิ้มให้พี่เอ็กซ์ ก่อนเดินไปหาเพื่อน "แหม ยิ้มหน้าบานมาเชียวนะเพื่อนรัก" มะปรางที่นั่งรออยู่ใต้ตึก เอ่ยแซวขึ้น "อะไร ไม่ได้ยิ้มสักหน่อย" ฉันเฉไฉบอกเพื่อนไป "แล้วที่ประดับอยู่บนใบหน้า ไม่เรียกยิ้มเหรอจ๊ะ" ฉันรีบหุบยิ้มลงทันที "แล้วนี่ลีโอไปไหน" ฉันมองรอบๆ ก็ไม่เห็นลีโอ จึงถามหา "ไปห้องน้ำเดี๋ยวมา" ฉันกับมะปรางนั่งรอลีโอซักพัก ไม่นานลีโอก็มา แต่ลีโอเดินเลยพวกฉันไป ขาสั้นกว่าของฉันสองคนเลยรีบเดินตาม การเรียนช่วงบ่ายผ่านไป พวกเราก็ลงมารวมเหมือนเช่นเคยแต่ "ใครมาช้า ออกมาด้านหน้า"ฉันกับเพื่อนมองหน้ากัน อย่างเหนื่อยๆ พี่ว๊ากตะโกนดังลั่น หน้าลานเกียร์ "ออกมา น้องสามคนนั้นเดินออกมา!!" ฉันสามคนกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ แล้วรีบเดินออกไป "มาสายไม่ด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม