4 พี่รหัส
1504 คำ
"ปลาย ทำไมพี่สายธารชอบแกล้งแกจังวะ"
เมื่อเดินออกจากกลุ่มพวกพี่มาได้ซักพัก มะปรางก็ถามฉัน ทำหน้าสงสัย
"แล้วฉันจะรู้ไหมล้า!!ฉันก็อยู่กับแกเนี่ย"
ฉันพูดเน้นเสียงอย่างเหนื่อยหน่าย
"ฉันว่ารุ่นพี่สนใจแกวะ"
มะปรางทำหน้าครุ่นคิด
"หยุด ห้ามคิดแค่พูดถึงตาบ้านั่นฉันก็เสียวสันหลังแล้ว"
ฉันกอดอกแล้วนึกไปถึงใบหน้าร้ายๆของพี่สายธาร
"ถึงจะร้าย แต่หล่อมากนะแก"
ยัยมะปรางพูดแล้วดูเขินเนาะ
"หึ อย่าเลย"
ฉันปฎิเสธเสียงแข็ง แค่คิดก็พะอืดพะอมแล้ว
"ลีโอ ไปไหนมา"
ตั้งแต่แยกกันล่าลายเซ็นต์ ไม่รู้เขาไปไหน
"ล่าลายเซ็นต์ไง"
ตอบแค่นั้นแล้วลีโอก็หันไปไถโทรศัพท์
"เฉยชาชะมัด"
คุยกันทั้งวันจะรู้เรื่องกันรึเปล่าไม่รู้
"เฮ้ยจะบ่ายแล้ว ไปเรียนกัน"
มะปรางดูเวลาแล้วรีบชวนพวกฉันไปเรียน
พวกฉันเรียนถึงแค่บ่าย2 อาจารย์ก็ปล่อย พวกฉันเลยมานั่งรอแถวๆ ลานเกียร์
"มะปรางไปกินชานมกันป๊ะ ลีโอไปป๊ะ"
ฉันหันไปชวนเพื่อนทั้งสอง
"ไปดิ"
มะปรางดีดตัวลุกขึ้น ทำท่าดีใจพูดถึงของกิน
"ฉันเอาน้ำเปล่า"
ลีโอตอบแล้วก้มไปไถโทรศัพต่อ
"จะให้พวกฉันซื้อมาให้ว่างั้น"
มันไม่ตอบ แต่พยักหน้า ฉันกับมะปรางเลยเดินกันไปสองคน
"นมสด บราวชูก้า แก้วนึงค่ะ"
"ชาเขียวเพิ่มไข่มุกแก้วนึงค่ะ เอาน้ำเปล่าด้วยขวดนึง"
เมื่อเดินมาในร้านพวกฉันก็รีบสั่งทันที
"รอซักครู่นะครับ"
แล้วพนักงาน ไม่สิอย่าเรียกพนักงานเลย เรียกเทพบุตรเถอะหล่ออ่า ยัยมะปรางบิดหมดแล้วนั่น แล้วดูสายตาส่งมาให้มะปรางสิ หวานซะงานนี้ยัยมะปรางเขินจริงนะนั่น หน้าแดงเชียว
"จะยืนเฝ้าพี่เขาตรงนี้อีกนานไหม"
ฉันชะโงกหน้าไปใกล้ มะปราง
"ปะ ไปสิ"
แล้วมะปรางมันติดอ่างตั้งแต่ตอนไหน
ฉันกับมะปรางมานั่งรอ ซักพักก็ได้ตามที่สั่ง
"เท่าไรคะ"
พวกฉันถามพี่คนขาย
"ทั้งหมด80บาทครับ"
พวกฉันได้น้ำ แล้วเดินดูดมาตามทาง
"อร่อยอ่า"
ฉันทั้งกินทั้งชมไม่หยุดปาก มันหอมบราวชูก้ามากๆ
ปั๊ก
"โอ้ย!!!"
"ขอโทษครับ พอดีพี่รีบ"
ฉันเดินกินชานมมาดีๆแท้ๆ แต่ก็ดันมีคนมาเดินชนซะได้ กินได้นิดเดียวเอง กระเด็นตกไปนู่นแก้วชานม
"อ้าวพี่เอ็กซ์ /น้องปลาย"
เมื่อหันมาเจอกันก็รู้ว่าเป็นพี่เอ็กซ์
"ขอโทษนะครับ อาจารย์พึ่งปล่อยพี่รีบไปเตรียมรวมน้องๆ มานี่ครับเปื้อนมือหมดเลย
เดี๋ยวพี่เช็ดให้"
พี่เอ็กซ์ล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อช็อป ก่อนจับมือฉันค่อยๆเช็ดให้ ฉันมองหน้าหล่อที่ตั้งใจเช็ดมือให้ฉัน กรอบหน้ามีเหงื่อผุดนิดๆ ดูอ่อนโยนจริงๆ
"เอ่อ พี่เอ็กซ์คะ คือพอแล้วค่ะ"
ฉันรีบดึงมือกลับ เพราะฉันไม่เคยให้ใครจับมือถือแขน
และระหว่างที่ทั้งสองเช็ดมือให้กันก็มีกลุ่มพี่ว๊ากมองมาอย่างสนใจ
"หึ งานนี้กูว่ามีไอ้โบ้แน่นอน"
ผมมองทั้งคู่กำลังเช็ดไม้เช็ดมือให้กัน ก็หงุดหงิด แล้วจะหงุดหงิดเพื่อ
"ไม่มีทาง คนอย่างกูไม่มีทางเป็นไอ้โบ้"
ผมพูดด้วยความมั่นอกมั่นใจ คนอย่างผมมีแต่ผู้หญิงสนใจ ไม่เคยตามจีบใครให้เสียเวลาด้วย
"มั่นใจไปเถอะสัส สายตามึงอะปิดไม่มิด"
ไอ้พวกนี้แม่งไร้สาระ ผมทนคบกับพวกมันได้ไงกัน
"หุบปาก"
ผมเดินหนีเพื่อนๆปล่อยให้พวกมันเห่าอยู่นั่น
"เอ้าไอ้นี่กันทุกดอก แล้วบอกไม่คิดอะไร"
แล้วพวกมันก็ตะโกนตามหลังผมมา รำคาญชิบหาย
"น้องๆคนไหนมาแล้ว นั่งเรียงแถวเลยครับ"
เสียงพี่ๆปี2ที่คอยดูแลน้องๆ ตะโกนบอกน้องๆปี1
"วันนี้เราจะมีการจับสายรหัส จะมีทั้งปี2และปี3 ที่ได้เป็นพี่รหัสของพวกเรา"
แต่ระหว่างนั้นพวกปี1ก็คุยกันเสียงดังจนแทบไม่ได้ยินเสียงพี่ปี2 แล้วพี่ว๊ากที่อยู่บริเวรนั้นก็เดินหน้าตาเคร่งเครียดเข้ามา
"อยากคุยกันมากใช่ไหม พี่ปี2พูดอยู่ พวกคุณไม่ฟังกันเลย!!"
เงียบ ไม่มีเสียงใด
"ใครอยากพูด ลุกขึ้นมา!!"
เงียบ ไม่มีใครพูด เฮดว๊ากเกรี้ยวกราดมาก
"ทีแบบนี้ ไม่กล้าพูด ทีตอนไม่ให้พูดคุยแข่ง คุยเก่ง"
มีแต่เฮดว๊ากที่ตะโกนโหวกเหวก ไม่มีใครกล้า
ก่อนที่เฮดว๊ากจะหันไปหาพี่ปี2
"พวกคุณเป็นรุ่นพี่ควบคุมรุ่นน้องไม่ได้ สมควรจะทำหน้าที่ต่อไหม"
ลามปามละ ลามปามไปเรื่อยละ พวกฉันนั่งหดตัวนิดเดียว ส่วนพี่ปี2ก็น่าซีดกัน ไม่มีใครกล้าพูดอะไร
"นอนลงไปกับพื้น"
เขาออกคำสั่งเสียงดัง ถามว่านอนไหม ตอนนี้ราบไปกับพื้นหมดละ
"กลิ้งกลับไปกลับมา10รอบ ทำ!!!"
โธ่ พอคุ๊ณ สปอนเซอร์ผงซักฟอกต้องเข้าละ 2วันติดแล้วเนี่ยฉัน แล้วพวกเราก็กลิ้งกันไปกลิ้งกันมาตลบอบอวล ตอนนี้ยิ่งกว่ามอมแมม
ทั้งเหงื่อทั่งไคล
"เหนื่อยกันไหม!!"
เงียบ
"ไม่มีปากกันรึไง ผมถามทำไมไม่ตอบ"
"เหนื่อยครับ/เหนื่อยค่ะ"
และทุกคนก็ตอบพร้อมกันเสียงดัง
"ดี หากพวกคุณยังไม่เชื่อฟัง มองเห็นสระน้ำข้างมหาลัยไหม!!
"เห็นค่ะ/เห็นครับ"
"เตรียมไปทำความรู้จักกับมันได้เลย"
พูดเสร็จ นายเผด็จการก็เดินจากไป และพี่ปี2ก็ให้ออกไปจับสายรหัส
"มาครับน้องๆ ลุกมาทีละแถว"
พวกเราลุกเดินกันไปทีละแถว จนถึงตาพวกฉัน พอจับเสร็จกลับมานั่ง พวกเราก็มาเปิดดู
"แกได้ไร"
ฉันไม่แกะของตัวเองแต่ชะโงกดูของมะปรางกับลีโอ
"เพลย์บอยตัวพ่อ เพื่อนพี่สุดโหด"
ใครอ่า
"ปลาย แกได้คำใบ้อะไร"
แล้วฉันก็ค่อยๆแง้มดู
"พูดเพราะ อบอุ่น"
หืม คนเดียวเลยที่มีในหัวคือ
"พี่วินัย"
มะปรางพยักหน้าเห็นด้วย
"นายได้อะไร ลีโอ"
ลีโอไม่ตอบแต่ยื่นกระดาษมาให้ฉันดู
"จอมโหด"
อึก ชัดเลยดีนะที่เป็นลีโอ รอดแล้วฉัน
"รึว่าเพลย์บอยตัวพ่อจะเป็น พี่ไดจิ"
ฉันรีบบอกมะปรางเมื่อคิดออก
"เออ ใช่"
แล้วมะปรางก็ทำตาโตทันที ฉันรอด
"แกเดี๋ยวฉันมานะ"
ฉันลุกขึ้นยืนและรีบไปหาพี่ เอ็กซ์ทันที
"พี่เอ็กซ์คะ"
ฉันหยุดยืนด้วยความเหนื่อยหอบ
"ว่าไงครับ"
พี่เอ็กซ์ถามพร้อมยิ้มบางๆมาให้
"พี่ใช่พี่รหัสปลายรึเปล่าคะ พูดเพราะ อบอุ่น"
พี่เอ็กซ์ยิ้มกว้าง
"ใช่ครับ เอาไลน์เรามาสิ แลกไลน์กันไว้จะได้คุยกัน"
ฉันรีบส่งมือถือให้พี่เอ็กซ์
"ดีใจจังที่เป็นพี่ "
ถ้าเป็นนายนั่นนะ ปวดประสาทตาย
"พี่ก็ดีใจนะที่เป็นเรา ไว้เดี๋ยวเรานัดเลี้ยงน้องรหัสกันอีกทีครับ "
แล้วพี่เอ็กซ์ก็ยื่นมือถือคืนฉัน
"ปลายขอตัวนะคะ "
พอพี่เอ็กซ์พยักหน้ารับ ฉันเลยกลับมารอมะปรางกับลีโอตอนนี้ก็น่าจะไปหาพี่รหัส
"อ้าว มาไวจัง"
มะปรางกับลีโอเดินกลับมาพร้อมกัน
"ใช่ป๊ะ "
ฉันถามเพื่อน
"อืม พี่ก็รับนะไม่ได้ว่าอะไร"
หืม รับงั้นเหรอ ทำไมง่ายจังฉันคิดว่าจะยากซะอีก
"งั้นก็ดี กลับห้องดีกว่ามอมแมมมาก"
แต่ยังไม่ทันได้ไปไหน โทรศัพท์ก็ดังขึ้น
ครืด!!ครืด
"สวัสดีค่ะ ใครคะ"
เบอร์ที่โทรเข้ามาเป็นเบอร์แปลก
(จำไม่ได้เหรอ)
เมื่อได้ยินเสียงฉันแทบโยนโทรศัพท์ทิ้ง
"รุ่นพี่มีอะไรให้ปลายรับใช้คะ"
น้ำเสียงประชด
(เลี้ยงข้าวฉัน)
ห๊ะ ให้เลี้ยงข้าว เขาก็ดูรวยนะ
"พี่ไม่มีตังกินข้าวเหรอคะ หนูให้ยืมเอาไหม"
(เธอเป็นเบ๊ ฉันสั่งอะไร ก็ต้องทำเข้าใจไหม"
และปลายสายพูดติดหงุดหงิด
"ได้ แต่หนูขอไปอาบน้ำก่อน"
เพราะตอนกลิ้งเนื้อตัวมอมแมมมาก
(ขับรถออกไป เดี๋ยวฉันขับตาม)
"รุ่นพี่นัดร้านมาเลยค่ะ แล้วไปรอที่นั่นหนูจะกลับไปอาบน้ำที่คอนโด"
(ฉันจะไปรอที่คอนโด เสร็จแล้วไปรถฉัน!!)
เอ้า แล้วจะดุทำไมเนี่ย ใบโพล่ารึเปล่า
"งั้นก็ขับตามละกัน"
ฉันขับรถกลับคอนโด โดยที่คนที่ให้ฉันเป็นเบ้ขับตาม
#ฝากกดไลค์ กดคอมเม้นเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ#
- ผู้เขียน
