มึงกูใครจะอยู่ ( ใครจะรัก )

ประวัติ​ผู้ใหญ่​ขจร

“ หึหึหึ ขอบใจมากผู้ใหญ่ “ หมอผี เจ้มแสสยะยิ้มมุมปากออกมาด้วยความรู้สึกพอใจ เขาจ้องมองถุงที่อยู่บนพื้นด้วยสายตาที่ดูมีความยินดีและก็พอใจกับถุงใบนั้นมาก

“ ดีถ้าอย่างนั้นงานที่ข้าให้อาจารย์เข้มช่วยก็เป็นอันว่า ตกลงตามนี้แล้วกัน “ ผู้ใหญ่บ้านขจร ยิ้มออกมาอย่างพอใจเมื่อได้ยินว่าหมอผีเข้มพอใจกับส่งที่ตนนำมาให้ ระหว่างที่หมอผีเข้มกับผู้ใหญ่บ้านคุยกันอยู่นั้น หมอผีเข้มก็เรียกอะไรบางอย่างให้มาเอาถุงนั้นไป

“ ไอ้กล้ำ มุงมาเอาไป “ หมอผีเข้มเรียกปอบที่บลูคุยด้วยตอนแรกให้มาเอาถุงสีดำนี้ ปอบอาคมเมื่อได้ยินแบบนั้นก้ย่างสามขุมเข้ามาเอาถุงที่อยู่ตรงหน้าหมอผีกับผู้ใหญ่บ้านขจร แต่คราวนี้ผีปอบอาคมกล่ำตัวนี้ไม่ได้ปรากฏตัวอย่างปกติแต่ครั้งนี้ปอบตัวนี้ออกมาในร่างที่น่ากลัวมาก บลูที่ซุ่มดูอยู่ตรงนั้นเมื่อเห็นร่างนั้นของปอบกล่ำเธอก็ตื่นตกใจเป็นอย่างมาก แต่ไม่นานเธอก็ได้สติก่อนจะพูดออกมาด้วยเสียงเบาหวิว เมื่อคิดถึงเรื่องที่เพื่อนนักรบของเธอพูดกันเมื่อครั้งไปทำภารกิจ

*พวกที่เป็นปอบคือผู้ที่เรียนวิชาคุณไสย์ สายดำพอรักษาของไม่ได้ก็เป็นปอบ หรืออสูรกายที่สิ่งอยู่ที่ร่างของมนุษย์ ยิ่งคนไหนแก่กล้าวิชามากเกินไปปอบตัวนั้นก็ยิ่งดุ ยิ่งแรง ยิ่งน่ากลัว * นี้คือสิ่งที่เธอได้ยินเรื่องนี้มาเมื่อครั้งที่เธอไปทำภารกิจที่อิลัก เมื่อบลูที่นั่งคิดเรื่องที่พวกเธอกับพ่องเพื่อนคุยกันวันนั้น สิ่งที่เธออยากรู้ว่ามีอะไรอยู่ในถุงนั้นก็ปรากฎให้เธอเห็นว่าเป็นอะไรที่อยู่ในถุง

แคว้ก ก๊อกแก๊ก แคว๊ก ซวบซาบ ซวบซาบ

ปอบลุงกล่ำฉีกถุงดำที่อยู่ตรงหน้าด้วยท่าทางหิวโหยก่อนจะเอาใส้สดๆที่อยู่ในถุงนั้นออกมากินอย่างหิวกระหาย ท่าทางที่ปอบตัวนี้กินช่างดูน่ากลัวและก็หน้าสะอิดสะเอียน

“ ง้ำๆ หง้ำๆ อ้ำๆ “ เสียงของปอบที่เอาใส้สดๆที่มีกลิ่นเน่ากลิ่นเหม็น ตลบอบอวนอย่างน่ากลัวและก็น่าสะอิดสะเอียน คนของผู้ใหญ่ขจรกับ ผู้ใหญ่ที่ยืนดูอยู่ใกล้ๆเมื่อเห็นแบบนั้นทั้งหมดก็แทบอ้วกออกมา บลูที่เห็นแบบนั้นแทนที่เธอจะกลัวหรือว่ารู้สึกอะไรกลับกันเธอกับใช้ความคิดในเชิงวิทยาศาตร์ว่าอาการแบบนี้เขาเรียกว่าอาการอะไรกันแน่ ทำไมคนนี้ถึงได้กินเนื้อหรือว่าของดิบ ของสดของคาว แต่ระหว่างที่เธอมองอย่างใช้ความคิดอยู่นั้นอยู่ๆก็มีอะไรบางอย่างไหลออกมาจากถุงดำนั้น เมื่อสังเกตุดูดีๆสิ่งที่กลิ้งออกมาจากถุงดำนั้นเป็นอะไร บลูเธอถึงกับขมวดคิ้งเรียวทันที

“ เชี้ยนี้มันใส้คนนี้หวาว่าแต่หัวของใครกันว่ะ “ บลูเธอพูดออกมาด้วยความสงสัยหลังจากที่เธอเห็นแล้วว่าอะไรที่กลิ้งออกมาจากด้านในถุง เมื่อบลูได้เห็นแล้วก็รู้แล้วว่าสิ่งที่ชาวบ้านหวาดกลัวอยู่นั้นเป็นสิ่งใดและคนที่เป็นต้นเรื่องนี้เป็นใคร บลูเธอก็ไปจากที่นี้อย่างเงียบๆภายในความมืดทันที

บ้านของบลู

เมื่อบลูมาถึงบ้านเธอก็เปิดคอมขึ้นมา แล้วก็จัดการวีดีโอคอลโทรหาเพื่อนที่คอยประสานงานให้กับทีม หนึ่งในนั้นก็เป็นหัวหน้าของเธอด้วย

“ หัวหน้าช่วยเช็คประวัตรผู้ใหญ่ขจรให้หน่อยดิ พอดีมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล “ บลู เธอบอกให้หัวหน้าของเธอเช็คประวัตรของผู้ใหญ่บ้านขจร เพราะสิ่งที่เธอเห็นเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วนั้นเธอรู้ได้ทันทีว่าผู้ใหญ่ขจรต้องมีอะไรสักอย่างซ้อนไว้อยู่ด้านหลังแน่ๆ แล้วอีกอย่างรางสังหรของเธอบอกว่าสิ่งที่ผู้ใหญ่บ้านซ้อนอยู่เป็นเรื่องไม่ดีอย่างแน่นอน

“ จัดให้ “ แต๊ก แต๊ก แต๊ก หัวหน้าทีมของเธอเมื่อลูกน้องประสานงานมาให้ช่วย หัวหน้าก็จัดการหาข้องมูลให้ทันที จากนั้นไม่นานประวัติของผู้ใหญ่ขจรก็ปรากฎขึ้นมาอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ของหัวหน้า

แต๊ก แต๊ก

“ หู้….. WHAT THE FUCK “ เสียงเป่าปากของหัวหน้าเมื่อเห็นประวัติของผู้ใหญ๋ขจรที่เขาเพิ่งหาเจอ พร้อมกับอุทานออกมาด้วยสีหน้าที่ดูจะพอใจ เพราะรอยยิ้มมุมปากของหัวหน้าที่มองอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์มันบอกว่าสิ่งที่เขาเห็นอยู่ตอนนี้เป็นข้อมูลที่ทุกคนในทีมไม่เคยคิดและก็ไม่เคยเกิดความสงสัยมาก่อนเลย

“ มีอะไรว่ะหัวหน้า บอกมาสักทีสิว่ะ มึงก็นั่งยิ้มอยู่ได้ มึงไม่โดนกูด่ามึงแดกข้าวไม่อร่อยรึไงว่ะ “ บลูเธอพูดออกมาด้วยสีหน้าและก็น้ำเสียงไม่ค่อยจะพอใจเป็นเพราะเรื่องที่เธอยังไม่เล่าให้หัวหน้าและก็ทีมงานทุกคนฟังนั้นยังมีอีกเยอะด้วยความที่เธออยากรู้เรื่องของผู้ใหญ่บ้านขจรก่อน แต่ดูท่าหัวหน้าของเธอจะกวนตีนเธอบลูที่รออยู่ก็เลยหัวเสียมาก

“ เอ้อๆ กูจะบอกเดี๋ยวนี้แหละนี้กูหัวหน้ามึงนะอีบลูกรุณาให้เกียรติกูด้วย เห้อ….” ปีเตอร์ หัวหน้าทีมพูดออกมาด้วยสีหน้าที่เหนื่อยหน่ายกับความใจร้อนของลูกน้องคนนี้ ทั้งที่เขาเป็นหัวหน้าทีม และก็ยังอายุเยอะมากกว่า บลูเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอไม่กล่าวขอโทษหรือว่าพูดอะไรอีกนอกจากทำหน้านิ้วคิ้วขมวดรอฟังคำตอบจากหัวหน้าทีมของเธอ

“ คือว่าไอ้ผู้ใหญ่บ้านขจรเนี่ย…….” หัวหน้าของบลูเมื่อเห็นสีหน้าของเธอที่ดูเคร่งเคร็ดอย่างกับมนุษย์เมนส์ หัวหน้าของเธอก็รีบพูดสิ่งที่ตนเห็นอยู่ที่หน้าจอคอมทันทีว่าผู้ใหญ่ขจร มีอะไรซ้อนอยู่

ประวัติผู้ใหญ่ขจร

1. ค้ายา

2. รีดไถ

3. ค้ามนุษย์

4. ฟอกเงิน

5. ผู้มีอิทธิพล

6. คนมีสีหนุนหลัง

หลังจากที่เธอฟังประวัติพอสังเขปจากหัวหน้าทีมเสร็จเรียบร้อยแล้ว บลูเธอฟังด้วยสีหน้าที่ดูอย่างใช่ความคิดเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี่มันเป็นการฆ่าตกรรม ระหว่างที่บลูกำลังคิดอะไรอยู่เพลินๆอยู่นั้น ปีเตอร์เมื่อเห็นบลูเงียบลงอย่างใช่ความคิดนานผิดปกติ เขาก็ขมวดคิ้วหนาด้วยความสงสัยก่อนจะถามอะไรออกมาทันที

“ บลูมึงมีอะไรรึเปล่าว่ะ “ ปีเตอร์ ถามออกมาด้วยความรู้สึกแปบลกใจและก็สงสัยทันที เมื่อท่าทางของลูกน้องดูแปลกไปแทนที่เธอจะยิ้มออกมาอย่างสนุกสนานทุกครั้งที่ได้รู้ว่าเหยื่อของเธอเหี้ยแค่ไหน กับกันเธอกับทำสีหน้าท่าทางเหมือนคิดหนักเรื่องที่เธอได้ยินซะงั้นนั้นเลยทำให้ปีเตอร์แปลกใจ

“ เมื่อกี่ฉันไปเจอกระท่อมที่อยู่ท้ายหมู่บ้าน “ เมื่อบลูโดนถามแบบนั้นเมื่อทุกอย่างที่เธอคิดไตร่ตรองอยู่นั้น เธอก็เลยเริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้หัวหน้าฟังทุกเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบให้หัวหน้าฟัง เมื่อปีเตอร์ได้ยินแบบนั้นเขาก็นั่งเอามือลูบคางอย่างใช้ความคิดทันที เพราะถ้าเรื่องที่บลูเล่ามานั้นที่ชาวบ้านบอกว่ามีผีนั้นหมายความว่าผีมีอยู่จริง ทั้งที่พวกเขาไม่เคยเชื่อเรื่องแบบนี้มาก่อนเลย

“ ว่ายังไงหัวหน้า คิดว่าไง “ บลูเธอถามหัวหน้าออกมาด้วยความสงสัยว่าเรื่องนี้หัวหน้าเขาคิดเห็นเป็นยังไง ปีเตอร์พอได้ยินแบบนั้นเขาก็ทำหน้าเครียดทันทีเพราะเขาไม่เคยได้รับภารกิจจัดการกับผี ทุกครั้งที่ได้รับภารกิจคือจัดการกับคนเท่านั้นไม่ได้สู้กับผีหรือว่าปีศาส

“ ไม่รู้ว่ะ กูไม่เคยได้ยินเรื่องผีเหี้ยอะไรแบบนี้มาก่อส่วนไอ้ผู้ใหญ่ขจรกูว่ามันนี้แหละคือบ่อเกิดเรื่องเหี้ยที่อยู่ในหมู่บ้าน “ หัวหน้าอย่างปีเตอร์ที่ไม่เคยรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับภูติผีวิญญาณแบบนี้มาก่อน ด้วนความที่เป็นคนไม่ค่อยเชื่อเรื่องอะไรแบบนี้ พอได้ยินลูกน้องพูดการกระทำของชายแก่ที่เธอว่า นั้นมันแสดงให้เขารู้ว่าภารกิจนี้หินไม่น้อย เพราะถ้าเรื่องวราวทั้งหมดผิดพลาดนั้นหมายถึงองค์กรของเขาต้องเสียหาย เป็นอย่างมากเลยละ