วาโยหัวเราะในลำคอกับท่าทีของหญิงสาว เขาเอาแต่ใจกับน้องด้วยการลากไล้จมูกโด่งลงมาตามลำคอระหง สูดดมกลิ่นหอมละมุนจากกายสาวระเรื่อยไปจนถึงเนินอกอวบ ริมฝีปากร้อนผะผ่าวกดจูบประทับเหนือหน้าอกข้างซ้ายเบาๆ ก่อนจะกดย้ำลงไปอีกครั้ง แต่ครั้งนี้คนตั้งใจจะตีตราจองน้องจงใจเม้มและดูดจนเกิดรอยจ้ำแดง
“อ๊ะ! พี่โย” พลอยไพลินสะดุ้ง กายสาวแอ่นสะท้าน ต่อเมื่อริมฝีปากร้อนร้ายผละจากผิวกายเนียนนุ่ม หญิงสาวจึงผ่อนกายลงแนบที่นอนดังเดิม
วาโยผงกศีรษะขึ้น เพื่อชื่นชมผลงานของตน เขายิ้มพอใจเมื่อเห็นรอยสีแดงเล็กๆตัดกับผิวขาวนวลของน้อง ชายหนุ่มเหลือบตาขึ้นมองสบสายตากับดวงตาคู่สวย
“ตรงนี้ต้องเป็นของพี่คนเดียวเท่านั้น”
พลอยไพลินเบี่ยงหน้าซุกกับที่นอน หลีกหนีสายตาคู่คมวาววาม เธอวูบวาบไปทั้งร่าง ใบหน้าร้อนผ่าวแทบไหม้ จังหวะหัวใจเต้นระรัวแรง จังหวะการหายใจก็ถี่กระชั้น ทรวงอกคู่งามจึงสะท้อนขึ้นลง น่ามอง
“พอแล้วนะคะ” พลอยไพลิ
