อีกฟากหนึ่งของกรุงเทพๆ ณ บ้านกันทรารักษ์ กันย์ธารานั่งหงอยเหงาอยู่หน้าจอโทรทัศน์อยู่คนเดียว เธอหวนนึกถึงเรื่องเมื่อเช้าที่เธออยากเล่าให้สายไหมฟังใจจะขาดไม่ได้เลย
เมื่อเช้านี้เธอเข้าห้องทำงานไปก็เห็นเจ้านายหนุ่มนั่งอ่านเอกสารที่โต๊ะอยู่ก่อนแล้ว พอเธอเดินเข้าไปเขาก็กวักมือเรียกให้ไปหา กันย์ธารายืนก้มหน้าก้มตาอยู่ข้างๆ เขาไม่กล้ามองหน้า... วันนี้เธอแต่งหน้าและใช้เครื่องสำอางอย่างที่เขาอยากให้ทำ แต่เธอก็ไม่ค่อยมั่นใจอยู่แล้วยิ่งมาเจอเขาความมั่นใจที่เธอมีก็ลดทอนลงจนเหลือเป็นศูนย์ทันที
“ผมเรียกมาดูว่าแต่งหน้าเป็นไงบ้าง” เขาถาม
เธอมองหน้าเขาแวบหนึ่งอย่างสงสัย เขาเป็นผู้ชายจริงหรือเปล่านะทำไมเขาถึงได้ห่วงเรื่องความสวยความงามของเธอนัก เทียบได้กับอามาเรียเลยขานั้นก็ขอเบอร์โทรศัพท์มือถือเธอไปแล้วก็โทรมาปลุกเธอลุกมาแต่งหน้าแต่เช้าเชียว
“กันย์แต่งมาแล้วค่ะ แต่ไม่ค่อยมั่นใจ” เธอบอกเขาพลางก้มหน้างุด
