SO BAD รักโคตรเลว

GAMSAI [8] ไม่เอาแบบนี้ คลั่ง!

กราฟเดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่เขาแช่ตัวอยู่ในนั้นมาพอสมควร เกือบลืมไปเลยว่าเพื่อนของเขานัดผู้หญิงมาสามทุ่ม นี่อีกห้านาทีก็จะได้เวลาแล้วแต่เขาเพิ่งจะได้แต่งตัว แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่ทำอะไรลวกๆพอที่จะจับอะไรได้ก็ใส่ไปเลยเหมือนกัน

"กูต่อให้พวกมึงก่อนแล้วกัน" กราฟบอกอย่างใจเย็นและไม่ค่อยซีเรียสเท่าไหร่นัก ปกติก็จะเป็นเจไดที่เปิดก่อนเพื่อนอยู่แล้วเพราะรายนั้นน่ะชอบลองของ บอกแล้วเรื่องสรรหาผู้หญิงน่ะเพื่อนของเขาเป็นที่หนึ่ง

ร่างสูงเดินไปหยุดอยู่ที่หน้ากระจกก่อนจะค่อยๆลงครีมบำรุงไปทีละตัว กราฟเป็นคนเจ้าสำอางแถมดูแลตัวเองดีมาตลอด ไม่ว่าจะเมาขนาดไหนและกลับถึงห้องดึกเท่าไหร่เขาก็ไม่ลืมที่จะใส่ใจตัวเอง เพราะเหตุนี้ถึงทำให้สาวๆมักมองเขาเด่นกว่าใครในกลุ่มเพื่อน เมื่อมีกราฟสาวๆเหล่านั้นจะมองเจไดและเคในระดับสายตาที่ลดลง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"..ใครวะ" เคหันไปถามเจไดที่นั่งอยู่ข้างๆทันทีด้วยความแปลกใจ ปกติไม่เคยมีใครต้องเคาะประตูห้องก่อนเข้ามาเลยสักครั้ง แม้แต่ผู้หญิงที่ซึ่งเคยมาครั้งแรก ทุกคนต่างก็รู้ว่าการ์ดใบนั้นที่ได้มาใช้เปิดเข้ามาได้เลย และคงไม่ใช้กราฟเพื่อนเขาอย่างแน่นอน

เจไดไม่ได้ตอบคำถามของเคเพราะเขาเองก็แปลกใจไม่ต่างกัน ตัดสินใจลุกเดินไปส่องตาแมวดูก็พบว่าเป็นหญิงสาวคนที่เขาจองเอาไว้ แต่แล้วทำไมจึงไม่สแกนคีย์การ์ดเข้ามากัน

"อะ..อ้าว" แก้มใสลืมไปเลยว่าพนักงานด้านล่างให้คีย์การ์ดอันนี้กับเธอมาเพื่อใช้เปิดห้อง เธอก็ยังโป๊ะแตกเคาะประตูก่อนอยู่ได้ หรือเธออาจจะเหม่อลอยเกินไปจนลืมว่ามันอยู่ในมือตัวเอง แต่ยังไม่ทันได้ทาบลงไปที่เครื่องสแกนประตูกลับถูกเปิดออก ร่างบางชะงักไปก่อนจะเป็นบุคคลด้านในที่เดินมายืนอยู่ตรงหน้าประตู

"คนเดียวกันจริงด้วย" เจไดยกยิ้มมุมปากออกมาอย่างถูกใจ สิ่งที่เขาบอกเคไปนั้นมันใช่จริงๆ เธอเป็นคนเดียวกับที่อยู่ในร้านอาหารจริงๆ เธอเป็นผู้หญิงที่เขาหมายตา

"เข้ามาก่อนสิครับคนสวย" เจไดว่าพร้อมหลีกทางให้เธอแล้วเขาไปยืนที่ข้างประตูแทน มองร่างสมส่วนในชุดเดรสสั้นสีครีมอวดส่วนโค้งเว้าแล้วคิดดีไม่ได้เลยจริงๆ เจไดเลียริมฝีปากหนาอย่างไม่คิดปกปิด ความสนุกกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว

แก้มใสกำมือตัวเองแน่นทั้งสองข้างเมื่อมองเข้าไปด้านในกลับพบแต่ความมืด มีเพียงแสงไฟสลัวเล็กน้อยเท่านั้นให้พอได้มองเห็นทางเดิน เธอจะเอายังไงต่อดีทำไมตอนนี้ความกลัวมันถึงเริ่มก่อตัวขึ้นมาเรื่อยๆ ทำไมสิ่งที่เธอภาวนามาตลอดทางเดินนั้นกลับน่ากลัวตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลย

"เชิญครับ แก้มใส"

คนถูกเรียกชื่อค่อยๆมองหน้าเขาอีกทีอย่างพิจารณา คราวแรกก็แอบสงสัยว่าทำไมเขาถึงรู้ว่าเธอชื่อแก้มใส ทั้งที่จีด้านั้นใช้เพียงนามสมมุติให้เธอ หรือเขาจะเคยรู้จักเธอมาก่อนอย่างนั้นเหรอ

หรือเพราะความมืดที่ทำให้เธอเห็นเจ้าของใบหน้านั้นไม่ชัดเจน อีกทั้งเขายังอยู่ในสภาพผมเผ้ารุงรังแถมยังมีกลิ่นของแอลกอฮอล์ แต่พอได้เพ่งสายตามองดีๆ เหตุการณ์ในวันก่อนๆกลับแวบเข้ามาในหัว เขาคือคนที่นั่งอยู่ในห้องกระจกร้านอาหารนั่นเอง

นี่อย่าบอกนะ เป็นเขาที่ซื้อเธอมาเอง แล้วเพื่อนของเขาล่ะ อย่าบอกนะงานกลุ่มที่ว่า..

ตึกตัก! ตึกตัก! สาวน้อยหัวใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งราวกับจะหลุดออกมาให้ได้เมื่อรู้แล้ว ไม่รู้ว่าจะเดินหน้าต่อหรือถอยหลังดีในตอนนี้ เธออยากร้องไห้ออกมาจังเลย

"ชักช้าแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะครับ" เจไดว่าอีกครั้งพลางเอื้อมมือไปจับแขนเรียวให้รีบเดินเข้ามาแล้วปิดประตูลงดังปั้ง ความรุนแรงของเสียงทำเอาสาวน้อยสะดุ้งเฮือกขึ้นมาอย่างตกใจ เธอเข้ามาอยู่ในสถานที่แห่งนี้แล้วจริงๆ เหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้มันคือของจริง

คนที่มันอารมณ์ฮึกเหิมบวกกับความเมาอย่างเจได มันอยากปลดปล่อยจวนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ยิ่งได้เห็นท่าทางที่ชักช้าไม่ทันใจยิ่งอารมณ์ไม่ดี เขารีบคว้าเอวขอดนั้นให้มาปะทะกับอกแกร่งแล้วซุกใบหน้าเข้าใส่ซอกคอขาวๆ

ฟอด.. "หอมจัง" เจได้ว่าพลางไล่ไปตามลำคอระหงด้วยความหื่นกระหาย แก้มใสตัวแข็งทื่อเพราะยังไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้กับเธอเลย แถมเขายังดูรุกเธอหนักขึ้นเรื่อยเอาการ

แสงไฟจากหัวเตียงค่อยๆสว่างขึ้นเรื่อยๆพร้อมปรากฏภาพผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่ตรงมุม ขวดเหล้าสามสี่ขวดที่วางอยู่บนโต๊ะ ยิ่งร่างบางได้เห็นยิ่งรู้สึกกลัวเข้าไปใหญ่

"ฉะ..ฉัน ต้องชงเหล้าใช่ไหมคะ"

เจไดชะงักการกระทำนั้นไปเมื่อได้ยินน้ำเสียงหวานๆ นี่เป็นประโยคแรกที่ออกจากปากคนที่มาทำงานบริการซึ่งจริงๆไม่เคยมีใครเงียบได้เท่าแก้มใสเลยสักคน ปกติแล้วหญิงสาวเหล่านั้นต่างพากันออดอ้อนเสียงหวานเพื่อที่จะได้ทิปเพิ่ม ไม่ใช่อย่างเธอแน่นอน

"ไม่ต้องแล้วครับ พวกผมกินหมดไปสองขวดแล้ว เราเริ่มกันเลย"

"มะ..ไม่นะ!" นี่เธอเพิ่งเข้ามานะ เธอยังไม่ได้ทำตามที่จีด้าบอกมาเลย เธอต้องชงเหล้าให้พวกเขาก่อนสิ จะมาลัดขั้นตอนแบบนี้ไม่ได้นะ

เจไดเริ่มถอดเสื้อผ้าตัวเองช้าๆอย่างไม่สนใจในเสียงห้าม พลางมองใบหน้าหวานผ่านแสงไฟสลัวไปด้วย ขนาดความมืดยังไม่สามารถทำอะไรใบหน้าหวานนั้นได้เลย อีกทั้งหุ่นที่ดูเซ็กซี่ขยี้ใจมันยิ่งยั่วให้เขารีบเร่งลงมือ เจไดผลักร่างบางลงบนเตียงนอนทันทีแล้วขึ้นคร่อม

"อ๊ะ!"

"มะ..ไม่นะ!" แก้มใสว่าอย่างลนลานและลืมหน้าที่ตัวเองไปโดยปริยาย เธอยังไม่ได้ทำอะไรอย่างที่จีด้าว่าแล้วเขาจะมารุกเธอรวดเร็วแบบนี้ได้ยังไงกัน

"มารับงานมีสิทธิ์ห้ามลูกค้าได้ด้วยเหรอครับ หรือว่าชอบซาดิสม์ หื้ม.."

"มะ..ไม่! ฉะ..ฉันยังไม่พร้อม" มือเรียวพยายามปัดป่ายมือของเขาที่กำลังยุ่มย่ามกับหน้าอกของเธอออก เธอรู้แล้วว่าเขาจะทำอะไร รู้ชัดเจนทุกอย่างแล้วตอนนี้ว่าเขาจะเริ่มยังไง แต่เธอไม่อยากทำแล้วตอนนี้ ฮึก

"จะโกรธแล้วนะ" เจไดว่าทีเล่นทีจริงก่อนจะเปิดลิ้นชักที่ใต้เตียงพลางหยิบกุญแจมือออกมา แก้มใสที่เห็นดังนั้นเบิกตากว้างทันที เขาไม่ได้กำลังจะทรมานเธอหรอกใช่ไหม

"มะ..ไม่นะ คุณ มะ..ไม่เอาแบบนี้ ฮึก" ร่างบางตัวสั่นเทาพร้อมน้ำตาที่ไหลพรั่งพรูออกมาพอได้เห็นกุญแจมือสีเงินที่เขาหยิบมันออกมาช้าๆ หญิงสาวถอยหลังร่นอย่างรู้สึกหวาดกลัวอุปกรณ์แบบนี้ "มะ..ไม่เอานะ ฮึก"

"ปกติผมก็ไม่เคยใช้เจ้านี่กับใครหรอกนะ ก็เพราะไม่เคยมีใครดื้อเท่ากับคุณมาก่อน" เจไดว่าก่อนจะตะครุบเข้าที่มือเรียวเล็กนั้นได้สำเร็จแล้วจัดการใส่กุญแจมือทั้งสองข้างโดยเร็ว เขานำมันขึ้นมาคล้องที่คอของตัวเอง จนตอนนี้ใบหน้าของคนหื่นแทบจะแนบชิดไปกับใบหน้าหวานอยู่แล้ว

ลมหายใจเข้าออกของหญิงสาวยิ่งเวลาที่เธอตื่นตัวมันยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของเขาได้ดี ไม่คิดว่ามันจะหอมยั่วยวนใจขนาดนี้

"ไม่นะ ฮือๆ" เคที่เห็นว่าเพื่อนจัดการเรียบร้อยแล้วก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้า พอแก้มใสเห็นดังนั้นหญิงสาวกลับกรี๊ดจนดังลั่นห้องเมื่อรู้ตัวว่ากำลังจะกลายเป็นของพวกเขาแล้วในไม่ช้า

"ไม่นะ ฮือๆ ปล่อยฉัน!" แก้มใสหลับตาปี๋

"ไอ้เจ แน่ใจว่าไม่ได้ไปเอาลูกเต้าเหล่าใครมา" เคมองภาพข้างหน้าด้วยความไม่ชินแต่ก็ไม่ได้สนใจ เขาเขยิบตัวไปใกล้ๆใบหน้าหวานนั้นพลางสาวท่อนเอ็นไปด้วย ไม่นานมันก็ขยายใหญ่โตจนพร้อมใช้งาน

"หึหึ นั่นนะสิ กูก็เพิ่งเคยเจอ" มือหนาบีบใบหน้าเรียวเล็กนั้นอย่างแรงเพราะรำคาญเสียงร้องของเธอเต็มทีแล้ว ไม่เกินห้านาทีเขาต้องได้เข้าไปในตัวของร่างบางนี้

"ไม่นะ! กรี๊ดดดดดด...!!!!!!"

เจไดที่พยายามจะซุกใบหน้าลงที่ซอกคอหอมๆอีกครั้งเพราะกลิ่นหอมที่โชยออกมานั้นมันน่าดอมดมเหลือเกิน ร่างบางสะดุ้งเฮือกทันทีเมื่อริมฝีปากหนาดูดดึงเข้าที่คอของเธออย่างแรงจนเจ็บ มือน้อยๆฟาดไปทั่วทุกทิศทางราวกับคนบ้าคลั่งเสียสติ แก้มใสร้องไห้ออกมาอย่างดังพลางกรี๊ดสนั่นลั่นห้องเมื่อพวกนั้นพยายามที่จะมายุ่มย่ามกับตัวเธอหนักขึ้นเรื่อยๆ มือหนาของใครบางคนพยายามที่จะฉีกกระชากชุดเธอออก

แควก!!!

กรี๊ดดดดดด..!!!!!