วธุกาเห็นสามีลงน้ำมาหญิงสาวก็จ้วงว่ายเข้ามาหาตรงบันไดปูนทางลง ซึ่งด้านหน้าของห้องจะเป็นแบบเปิดโล่งเดินลงสระว่ายน้ำได้เลย มองออกไปก็จะเป็นวิวของภูเขาและต้นไม้ที่ขึ้นหนาตา มองเห็นหลังคาของห้องพักบนแพแต่ไม่สามารถมองเห็นถึงแม่น้ำที่ไหลผ่านได้ ด้วยเหตุนี้นี่เองจึงทำให้ลูกค้าส่วนใหญ่ไม่ค่อยเข้ามาพักที่นี่ในวันธรรมดา แต่สำหรับวธุกาแล้วเธอคิดว่าบรรยากาศที่นี่ก็ไม่เลวเหมือนกัน ออกจะสะดวกสบายไปเสียทุกอย่าง เงียบสงบไม่มีเสียงคนอื่นกระโดดน้ำตูมๆ เหมือนบ้านพักบนแพ
“ผมกะว่าจะลงน้ำกันตอนค่ำๆ แต่คุณชิงลงเสียตอนเที่ยงกว่าๆ เลย” วิเนตย์พูดกับภรรยาที่ว่ายน้ำเข้ามาเกาะขอบบันไดซึ่งเป็นปูนหยาบสามชั้น
“ไม่เห็นเป็นไรนี่คะว่ายตอนค่ำๆ อีกรอบก็ได้ ฉันสบายมาก ดีกว่าอยู่ในห้องเฉยๆ” เป็นไปได้เธออยากจะว่ายทั้งวันทั้งคืนจะได้ไม่ต้องเอาแต่ขลุกอยู่บนเตียง แล้วเขาก็ทำเหมือนเธอเป็นของเล่น พลิกโน่นจับนี่อยู่ตลอดเวลา
“แต
