“หยุด! เอาไว้ที่เดิมเดี๋ยวนี้คุณวาท” คนในอ่างก็ใช่จะยอมลุกยืนตามภรรยาแล้วดึงเสื้อคลุมเก็บไว้ที่เดิม
“คุณเก่งนะ คุณรู้ด้วยว่าผมกำลัง...” เขากระซิบชมติดใบหูแล้วหอมแก้มนุ่มๆ เสียฟอดใหญ่ คนถูกหอมก็ผิวเนื้อแดงซ่านไปทั้งตัว วิเนตย์เห็นแล้วก็ครางฮือในลำคอถ้าไม่รู้อายุจริงของหญิงสาว เขาก็คงคิดว่าตัวเองได้เมียเด็กเป็นแน่แท้ เพราะไม่ว่าจะจับจะชิมตรงไหนก็หวานละมุนนุ่มลิ้นไปเสียทุกสัดส่วน
กว่าจะออกมาจากห้องน้ำได้ก็ร่วมหนึ่งชั่วโมง วิเนตย์เลยต้องโทรศัพท์สั่งให้คนงานนำอาหารมาเสิร์ฟที่ห้องพักแทน ระหว่างนั่งรับประทานมื้อเที่ยงตรงหน้าระเบียง วธุกาก็แทบไม่กล้ามองสบตากับสามีตรงๆ สักครั้ง ความขวยอายก่อเกิดขึ้นเพราะว่าก่อนหน้าในห้องน้ำนั้นเร่าร้อนจนเดือดพล่านกันเลยทีเดียว ยิ่งคิดก็ยิ่งหน้าร้อนผ่าวจนปรากฏเด่นชัดออกมาให้สามีได้เห็น
“คุณวาทเป็นอะไรทำหน้าแปลกๆ”
“เปล่าค่ะ”
“กินข้าวเถอะ วันนี้มีต้มยำปลาคังของโ
