บทที่ 20 เกิดเรื่องเกิดราว (3)

1256 คำ

“เอาไง ฉันไม่ได้มีเวลามารอเธอตัดสินใจหรอกนะ” เขาเร่งเร้าทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเธอไม่มีทางยอม รอยยิ้มขมขื่นฉายบนใบหน้าสวย แค่นี้ก็ชัดเจนแล้วใช่ไหมว่าในสายตาเขาเธอเป็นเพียงสิ่งของที่ใช้แค่บนเตียง ไม่ได้มีความสำคัญในหัวใจเขาสักนิด เธอคงบ้าไปแล้วที่คิดว่าถ้ามาอธิบายดี ๆ อัศวินจะหายโกรธและเราก็จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม บ้าไปแล้วจริงๆ ... ขาเรียวเตรียมจะก้าวเดินออกไปให้พ้นจากที่นี่เพราะวันนี้เธอไม่มีแรงกำลังจะมารับมือกับคำพูดและการกระทำทำร้ายจิตใจที่อัศวินจะมอบให้กันอีกแล้ว แต่ไม่ทันที่พิกุลจะเดินออกไปแขนเรียวก็ถูกรั้งไว้ด้วยมือของใครบางคนเสียก่อน “คุณ !” “งั้นให้เธอนอนกับกูเป็นไง” “ไอ้ป่า !” ดราก้อนลุกพรวดเมื่อเห็นท่าไม่ดี เขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วยหรอก แต่ท่าทางของเจ้าป่าราวกับกำลังต้องการปั่นประสาทไอ้คนเย็นชา และเพียงเสี้ยววินาทีดราก้อนสังเกตเห็นเปลวไฟลุกพึ่บในนัยน์สีดำสนิทของอัศวิน “เห็นท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม