หลังจากที่อัศวินอธิบายเรื่องราวทั้งหมด เขาก็เอาแต่ตามติดและทำตัวดีกับเธอจนพิกุลปรับตัวไม่ทัน
อย่างเช่นตอนนี้ที่เธอกำลังจะพาน้องชายไปซื้อของใช้ก็มีรถยนต์ราคาแพงมาจอดรออยู่หน้าบ้าน แถมน้องชายเธอยังระริกระรี้อยากนั่งรถยนต์ยี่ห้อดังจนสุดท้ายเธอก็ต้องมารับบทตุ๊กตาหน้ารถของเขา
ใช้เวลาอยู่เกือบชั่วโมงทั้งสามก็เดินทางมาถึงห้างสรรพสินค้าที่ต้องการ พิกุลเดินควงแขนน้องชายเพื่อไม่ให้อัศวินมีโอกาสเข้ามาสัมผัสร่างกายเธอได้ โดยที่ไม่รู้เลยว่าท่าทางแบบนั้นทำคนที่มองดูตลอดเวลานึกเอ็นดู
“พี่ เดี๋ยวผมขอไปเข้าห้องน้ำแปบหนึ่งนะ”
“อื้อ รีบมานะ”
หลังจากซื้อของได้บางส่วนน้องชายก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำปล่อยให้เธอต้องอยู่กับเขาเพียงสองคน
“ฉันช่วยถือ”
“ไม่เป็นไร อ๊ะ” พิกุลพูดไม่ทันจบประโยคอีกคนก็แย่งของในมือไปถือไว้คนเดียว
“หนักเป็นบ้า” เสียงเข้มพึมพำ ของหนักขนาดนี้แต่พิกุลไม่คิดจะขอความช่วยเหลือจากเขาเลยหรือ
