สิ่งแรกที่รู้สึกหลังจากตื่นขึ้นมาก็คือความเจ็บร้าวไปทั้งสรรพางค์กายและอาการหนักอึ้งในศีรษะราวกับมีใครเอาหินมาผูกถ่วงไว้ และไม่ใช่แค่นั้นพิกุลยังรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะเป็นไข้อีกต่างหาก
มือเล็กควานหาโทรศัพท์เพื่อโทรไปลางาน แม้จะรู้สึกผิดมากก็ตามเพราะวันนี้รุ่นพี่อย่างกวีก็ขอลาไปก่อนแล้วเหมือนกัน ทำให้ถ้าเธอลางานอีกคนในครัวก็จะยุ่งมาก แต่จะให้พยุงร่างกายไปทำงานก็คงไม่ไหวเพราะตอนนี้แค่ให้ยกหัวขึ้นจากหมอนพิกุลยังทำไม่ได้เลย
บทรักเมื่อคืนไม่ใกล้เคียงกับคำว่าร่วมรักเลยสักนิด เพราะชายหนุ่มต้องการเพียงระบายอารมณ์กรุ่นโกรธใส่ร่างกายเธอ เขาทำราวกับเธอเป็นเพียงสัตว์เลี้ยงหรือไม่ก็ที่ระบายความใคร่ของเขาเท่านั้น
พิกุลถือสายอยู่ไม่นานปลายสายก็รับ เธอบอกความต้องการและเหตุผลของตัวเองไปอย่างรู้สึกผิด แต่ถึงอย่างนั้นน้ำเสียงแหบพร่าที่เปล่งออกมาก็ทำให้คุณภัทรเข้าใจได้ไม่ยาก
ร่างบางถอนหายใจอย่า
