ซ่าส์
มวลน้ำมากมายถูกสาดเข้าใส่ร่างใหญ่บนเตียงนอนทำเอารณทีสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าใครเป็นคนเอาน้ำสาดใส่หน้าของเขา
"คุณพ่อ คุณแม่"
"ฉันให้เวลาแกสิบนาทีรีบจัดการตัวเองให้เรียบร้อยแล้วตามไปพบฉันที่ห้องรับแขก"คุณเอกราชเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดแววตาดุดันจ้องมองหน้าบุตรชายก่อนจะหมุนตัวเดินออกไป
"รีบตามมาล่ะ พ่อกับแม่มีเรื่องจะคุยด้วย"สติของรณทีเริ่มกลับมาเขารีบลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องรำทำธุระส่วนตัวด้วยความเร็ว
เพียะ
ใบหน้าของรณทีสะบัดหันไปตามแรงตบทันทีเมื่อเขาเดินมาถึงห้องรับแขก ความชาในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นความเจ็บมันเจ็บร้าวไปทั้งซีกหน้าเขาหันหน้ามาจ้องมองบิดาด้วยแววตาแข็งกร้าวก่อนจะปรับสายตาให้เรียบนิ่งดังเดิมเมื่อเจอสายตาที่ดุร้ายกว่าเขาหลายเท่า
"ผมต้องการคำอธิบายครับว่าทำไมคุณพ่อถึงได้ตบหน้าผม"รณทีบังคับน้ำเสียงของตัวเองไม่ให้สั่นนึกรู้สึกน้อยใจเพราะตั้งแต่ไหนแต่ไรผู้เป
