บทที่11

1416 คำ

กลางดึกเงียบสงัดไร้เงาของผู้เป็นสามี ตอนนี้ก็ใกล้จะเช้าแล้วรณทียังไม่กลับบ้านเธอไม่กล้าโทรหาเพราะกลัวว่าเขาจะรำคาญแต่มันกลับมีเหตุผลอื่นมากกว่านั้น ภาพของผู้หญิงที่นั่งข้างรถแม้เธอจะมองเห็นไม่ชัดว่าเป็นใครแต่คิดไปในทางที่ดีผู้หญิงคนนั้นอาจจะเป็นเพื่อนของเขาก็ได้ "รณทียังไม่ตื่นอีกเหรอจ๊ะหนูพรรณ นี่ก็ใกล้ถึงเวลาต้องไปทำงานแล้วนะ"แม่สามีเอ่ยถามเมื่อเห็นลูกสะใภ้เดินลงบันไดมาคนเดียว พรรณาราแสดงสีหน้าลำบากใจไม่รู้จะตอบยังไงดีเพราะยังอีกไม่ถึงชั่วโมงใกล้เวลาเข้าทำงานแต่ยังไร้เงาของสามี แต่ยังไม่ทันที่พรรณาราได้ตอบอะไรรถสปอร์ตคันหรูสีดำก็ขับเข้ามาจอดอยู่ตรงหน้าประตูบ้าน ร่างใหญ่ของรณทีแทบไม่ได้สติถูกผู้หญิงนุ่งสั่นคนหนึ่งหิ้วปีลงจากรถด้วยความทุลักทุเล "เธอเป็นใคร"น้ำเสียงทรงพลังไปด้วยอำนาจเอ่ยถามก่อนพยักหน้าให้ชายชุดดำหิ้วปีกลูกชายของตัวเองขึ้นไปบนห้องนอน แววตาขลับดำจ้องมองร่างของผู้หญิงที่ยืน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม