“หล่ออ่ะ ผู้ชายอะไรหล่อ เท่ หุ่นดีอย่างกับนายแบบ หรือว่าเป็นนายแบบ” น้อยนักที่เธอจะแสดงอารมณ์แบบนี้ออกมาเพราะอาจดูไม่เหมาะสมกับหน้าที่ ทว่า ผู้ชายคนนี้ดูหล่อมีออราเกินต้านทาน
จนกระทั่งสุดา พยาบาลสาวประจำวอร์ดอีกคนที่ไปเข้าห้องน้ำแล้วเพิ่งเดินกลับเข้ามาในห้อง สะกิดไหล่บางของอิงอรแล้วเอ่ยถามด้วยความงุนงง
“หล่อ? ใครหล่อ เพ้ออะไรของเธอ ยัยอร”
พยาบาลสาวหันมาตอบเพื่อนร่วมงาน “ก็คนหล่อๆ ที่มาหาหมอลินเมื่อกี้นี้ไง งานดีมาก” อิงอรตอบคำถามราวกับเหม่อลอย สายตาที่ยังมองตามธาวิตไป
“ทำรายงานให้หมออลินเสร็จหรือยัง” สุดาซักต่อ พลางขมวดคิ้วสงสัยในท่าทีของรุ่นน้อง
“ยังไม่เสร็จ ตะ ตายแล้ว!!” เท่านั้น อิงอรเหมือนได้สติ ตาเบิกโพลงแล้วรีบกลับมาประจำที่ ทำงานของตัวเองต่อ
“ว่าละ มัวแต่เพ้อหาคนหล่ออยู่นั่น” สุดาบ่น เอามือเท้าสะเอวพลางถอนหายใจเบื่อหน่าย
ฝ่ายอิงอรก็หัวเราะแห้งๆ เอ่ยแก้ต่างอุบอิบ “แหม พี่ดา ก
