“ยังไงกันครับพี่ พี่ชัชไปแอบมีลูกตอนไหน กับใคร”
“ไม่ใช่ลูกพี่หรอก” เรื่องเด็กๆ เขาไม่สามารถหลอกธาวิตได้ “เด็กแฝดสองคนนี้เป็นลูกบุญธรรมของพี่เอง แต่พี่ก็รักพวกแกเหมือนลูกแท้ๆ”
“ลูกบุญธรรม” ธาวิตมองไปที่มุมห้องซึ่งมีคุณหมอสาวกับเด็กแฝดกำลังเปิดตู้เย็นหยิบขนมออกมา ท่าทางสนิทสนมกันดี
“เด็กแฝดเป็นลูกคุณหมอคนนั้นใช่ไหมครับ”
แต่ก็ยังมีคำถามที่มันค้างคาใจ แล้วทำไมเด็กหน้าเหมือนเขานัก แต่พอชัชวีร์ที่มีท่าทีเหมือนพยายามหลบสายตาแล้วเสมองไปยังพวกเด็กๆ พูดออกมาว่า
“ปกป้องกับโปรดปรานไม่ใช่ลูกหมอเมล์หรอก สองแฝดเป็นลูกหมออลิน”
คราวนี้ ธาวิตถึงกับหลุดร้องถามเสียงลั่น “อะไรนะครับ เด็กแฝดเป็นลูกของผู้หญิงคนนั้น”
ให้ตายเถอะ ธาวิตไม่ได้ตกคณิตศาสตร์ แต่ยังไม่รู้วันเดือนปีเกิดของเด็กแฝด ไม่อย่างนั้นคงคำนวณได้เป๊ะว่า เจ้าแฝดน่ารักสุดแสบที่แกล้งเขาเมื่อครู่คือผลผลิตของคืนนั้นหรือเปล่า แล้วถ้าพูดออกไปว่าสงส
