“ก็พี่ทัชของแกนั่นแหละตัวดี ทำให้ฉันต้องถูกคุณเขมเขาบอกเลิก” แค้นนี้ไปรยายังฝังใจ อยากเอาคืนเขาให้สาสม แต่ว่าคนอย่างอินทัชอันตรายเกินไป เธอไม่อยากเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยง “ก็พี่ทัชเขาบอกว่าคุณเขมไม่ใช่คนดี เขาก็แค่ช่วย” “ช่วยอะไรมาบอกว่าเป็นผัวฉันนี่นะ” “เอาน่า อีตาคุณเขมนั่นคงไม่ดีจริง ๆ แหละ” “ไม่ดีตรงไหนเขานั่นสุภาพบุรุษจะตายไป ดูสิคบกันมาตั้งสามสี่เดือน เขายังไม่เคยแม้แต่จะจูบ หรือชวนขึ้นเตียงเลยนะ” คนพูดแย้งสุดชีวิต “หัดไว้ใจพี่ชายฉันบ้างก็ได้นะยัยเป้ คนอย่างพี่ทัชน่ะถ้าไม่เห็นกับตาเขาไม่กล้าทำแบบนั้นหรอก พี่ทัชบอกว่าที่สอดมือเข้าไปยุ่งก็เพราะเป็นห่วง” ธารินันท์พูดแบบนี้เพราะรู้จักนิสัยใจคอพี่ชายของตัวเองดีพอ แต่อีกคนดูเหมือนจะทำใจให้เชื่อยาก “เหรอยะ พี่ชายแกน่ะหาเรื่องฉันชัด ๆ” ข้อนี้ไปรยาเข้าใจเป็นอย่างดี เธอใช้ชีวิตในแบบเต็มที่ ที่ผ่านมาก็คบหาดูใจกับผู้ชายอยู่หลายคน บางครั้งก็มี