ตอนที่ 10
น้ำเหลืองมันวาวค่อย ๆ ไหลลงมาตามใบหน้าของศพก่อนจะหยดลงไปในขันทีละหยดอย่างช้า ๆ
น้ำมันกับน้ำเหลืองที่ไอ้เข้มใช้ไฟจากเทียนไขลนไปที่หน้าผากเริ่มมีมากขึ้นเรื่อย ๆ อาจารย์ยอดจึงสั่งให้ไอ้เข้มลนไปที่ใต้คางของศพ ก่อนที่จะอาจารย์จะบริกรรมคาถาไปต่อเรื่อย ๆ จนเวลาผ่านไปนานพอสมควรจึงได้น้ำมันที่ปนกับน้ำเหลืองในปริมาณที่เพียงพอ
“โสสะอะนิ”
“สะอะนิโส”
“อะนิโสสะ”
“นิโสสะอะ” นพฤทธิ์พอจับใจความจากปากของอาจารย์ยอดที่ขมุบขมิบด้วยการบริกรรมคาถาออกมา มีคำอื่นแฝงด้วยแต่เขาก็ฟังไม่ออก ก่อนที่เสียงนั้นจะเลือนหายไป ปลุกสติไอ้เข้มหรือรู้สึกตัวอีกครั้ง
“ไอ้เข้ม!!! เอ็งรีบเอาขันมาให้ข้า” นพฤทธิ์ทำตามที่อาจารย์ยอดสั่ง เขารีบเอาขันที่รองน้ำมันมาให้อาจารย์ยอดทันที ก่อนที่อาจารย์ยอดจะรีบเทน้ำมันลงไปในขวดใบใหญ่ที่ล้วงออกมาจากย่าม จากนั้นจึงปิดฝาแล้วแปะด้วยผ้ายันต์กำกับเอาไว้
“พวกเอ็ง..จัดการตรงนี้ให้เรียบร้อยนะ ข้าจะรีบไปที่อาศรมเพื่อทำพิธีก่อน” พูดจบอาจารย์ยอดก็เดินจากไป ทิ้งให้ลูกศิษย์ทั้งสองจัดการเก็บข้าวของและมัดตราสังศพ แล้วปิดโลงเอาไว้อย่างเดิม ก่อนที่ทั้งคู่จะตามไปหาอาจารย์ยอดที่อาศรม
“ไอ้เข้ม เอ็งไปหาอาจารย์ยอดก่อนเถอะ ข้าจะแวะไปปลดทุกข์ที่บ้านก่อน”
“ให้ฉันไปที่บ้านกับพี่ก่อนก็ได้” นพฤทธิ์ที่กลัวจึงรีบบอก
“ทำไม เอ็งกลัวงั้นรึ”
“โห่!! กลัวสิพี่”
“กลัวอะไรวิญญาณมันออกมาทำอะไรเอ็งไม่ได้แล้ว”
“ทำไมละ พี่หาญ”
“ก็อาจารย์ยอดจับวิญญาณของอีนุ่นไปด้วยแล้วไง”
“ฉันไม่เข้าใจเลยพี่ทำไมอาจารย์ต้องจับผู้วิญญาณของเธอไปด้วย”
“น้ำมันพรายจะมีฤทธิ์ได้มันก็ต้องมีวิญญาณสิวะ” ไอ้หาญอธิบายเสร็จก็รีบเข้าห้องน้ำปลดทุกข์ทันที
นายหาญนั้นอยู่กับอาจารย์ยอดมาตั้งแต่เด็ก ๆ เพราะเขาถูกพ่อแม่นำมาทิ้งไว้ที่กุฏิ ตอนนั้นอาจารย์ยอดยังคงบวชเป็นพระอยู่ หลังจากศึกมาอาจารย์ยอดก็เลี้ยงดูไอ้หารเหมือนลูกและให้อยู่บ้านเดียวกัน
ระหว่างที่ทั้งสองกำลังจะเดินไปหาอาจารย์ยอดที่อาศรม นพฤทธิ์ก็เอ่ยถามด้วยความสงสัย
“พี่หาญ เพราะอะไรน้ำมันพรายถึงต้องทำจากศพผีตายทั้งกลมด้วยละครับ”
“ว่ากันว่าผีตายทั้งกลม คือผีที่ดุร้ายที่สุด”
“พิธีในคืนนี้ถือว่าเบา ๆ ถ้าเอ็งไปทำพิธีที่ป่าช้าล่ะก็ ข้าขอบอกเลยนะว่าโหดกว่านี้แล้วก็หลอนกว่านี้หลายเท่าเลย เพราะอาจารย์จะต้องไปนั่งทำพิธีที่ปากหลุมศพของผีตายทั้งกลมตนนั้น แล้วปลุกให้มันลุกขึ้นจากหลุมศพ พอมันลุกมานั่งด้วยเวทมนตร์ของอาจารย์แล้ว ท่านก็ให้เรารีบเอาเทียนไขไปลนที่ใต้คางศพของมัน มันจะนั่งจ้องหน้าแกเลยแหละ ข้าน่ะเคยมาแล้ว” ไอ้หาญเล่าให้ไอ้เข้มฟัง จนไอ้เข้มนึกกลัวขึ้นมาอีกครั้ง
“ไม่เอาแล้วพี่ แค่นี้ฉันก็ขวัญกระเจิงไปหมดแล้ว เอ่อ..พี่หาญ แล้วอาจารย์จะทำพิธีเสร็จตอนไหนเหรอครับ”
“ก็เสร็จภายในคืนนี้นั่นแหละ”
“งั้นเรารีบไปหาอาจารย์กันเถอะพี่หาญ”
“แน่ใจเหรอว่าเอ็งจะรีบไป”
“ทำไมละ ก็ฉันอยากจะได้น้ำมันพรายจากอาจารย์แล้วนี่น่า”
“ก็ถ้าเอ็งรู้ ในสิ่งที่ข้าจะเล่า เอ็งก็คงจะรอให้พิธีเสร็จก่อนนู้นแหละ”
“แล้วอาจารย์มีพิธีขั้นตอนอย่างไรบ้างเหรอพี่หาญ”
“วิธีการของอาจารย์ก็คือท่านจะใช้อาคมเรียกวิญญาณของอีนุ่น ออกมายังไงเล่า”
“ถึงกับเรียกวิญญาณเลยเหรอพี่”
“ใช่สิ!! อาจารย์จะต้องเรียกวิญญาณของอีนุ่นให้มันออกมาปรากฏ จากนั้นจึงจะผูกวิญญาณของมันเข้ากับน้ำมันพรายที่ปลุกเสก เพื่อไม่ให้วิญญาณของมันล่องลอยไปไหน ข้าไม่อยากให้เอ็งรีบไปตอนนี้เพราะจะไปรบกวนสมาธิของอาจารย์ แล้วเอ็งก็จะต้องขนหัวลุกอีกครั้งเลยทีเดียว”